บทที่1 ลัลลาเบลเป็นสก๊อย
1128 คำ
บทที่1
ลัลลาเบลเป็นสก๊อย
บรื้นนนน!!!!
เสียงท่อมอเตอร์ไซด์ดังสนั่นไปทั่วถนนใหญ่ไม่ต้องกลัวว่าตำรวจจะเข้ามาวุ่นวายเพราะลัลลาเบลลูกสาวของหมอเบย์เป็นหัวโจกนำทีมเด็กแว้นมาแข่งกัน หากใครชนะเธอจะยอมให้เบอร์และออกเดทในวันเสาร์นี้
“เบลมึงมันแน่แล้วนี่ข่าวที่มึงไปอ่อยอาจารย์บาสจริงไหมวะ”
“จริงค่ะเพื่อน กูแค่ไปหยอดๆ ยั่วๆ บดๆ เขาก็เช็กชื่อให้กูแล้ว”
“มึงนี่เนอะ ว่าแต่ได้กินหรือยัง”
“ยังค่ะ ถ้าจุ๊บกันก็นิดนึง”
“แรดมากกก”
สาวน้อยนั่งมองสองหนุ่มที่แข่งรถกันอย่างเอาเป็นเอาตายบิดหมดปลอกจนผู้ชนะขับมาจอดตรงหน้าเธอพร้อมรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เก่งมากเลยค่ะพี่ซี” รอยยิ้มแสนน่ารักส่งไปให้ชายหนุ่มจากนั้นเธอก็ให้เบอร์และไลน์ของเธอกับผู้ชนะไป แต่ทุกการกระทำของเธอถูกพ่อๆ ของเธอมองอยู่ในรถตู้สีดำที่จอดอยู่ไกลๆ
วันต่อมา
สาวน้อยลัลลาเบลเดินลงมาจากบ้านก็เจอคุณพ่อ แม่และพ่อๆ ของเธอนั่งคุยกันอยู่ รวมถึงคุณปู่ด้วยทุกคนดูหน้าตาเคร่งเครียดมาก เธอเดินลงมานั่งร่วมวงไม่นานน้องชายของเธอก็ตามมานั่งข้างๆ
“ประชุมอะไรกันคะ” ผลไม้ที่ถูกจัดเรียงในจานถูกหยิบขึ้นมาทานพร้อมกับมองหน้าทุกคน
“เบลเมื่อคืนไปบ้านจีนมากลับกี่โมง” หมอเบย์ถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจจนต้นหอมต้องบีบขาสามีเพื่อให้ใจเย็นลง
“4ทุ่มค่ะ อ่านหนังสือเพลินไปหน่อย”
“แน่ใจนะว่าอยู่บ้านจีน” ไบร์ทถามลูกสาวด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แม้ในใจจะนับหนึ่งถึงพันอยู่ก็ตาม
“แน่ใจค่ะ”
“แล้วนี่อะไร” ไบร์ทเปิดรูปให้ลูกสาวดูทำเอาลัลลาเบลอ้าปากค้าง เธอหันไปมองหน้าคุณปู่อาทิตย์แต่คุณปู่กลับหันหน้าหนีไม่ช่วยเธอเหมือนทุกครั้ง
“ก็กลับจากบ้านจีนแล้วเจอเพื่อนค่ะเลยแวะไปดู แต่เบลไม่ได้ทำอะไรเสียหายเลยนะคะ”
“ไม่ได้ทำเสียหายแต่เบลเอาชื่อพ่อสองคนไปเคลียร์กับตำรวจมันใช่หรือไง ทำไมถึงได้เป็นเด็กแบบนี้ฮะเบล!!” หมอเบย์โมโหจนเลือดขึ้นหน้าต้นหอมเลยรีบบีบมือให้ใจเย็นลง
“พ่อ...ทำไมต้องดุเบลขนาดนี้ด้วยคะ เราเสียเงินให้ตำรวจเดือนนึงตั้งกี่ล้านกับอีแค่จัดแข่งรถไม่ถึงชั่วโมงจะอะไรกันนักกันหนา เบลก็ไม่ได้แข่งในที่ชุมชนสักหน่อย”
“แต่มันเป็นถนนหลวงมีกี่ชีวิตที่เขาใช้ถนน ถ้าเกิดไปเฉี่ยวไปชนกับใครเข้าจะทำยังไง ชีวิตคนทั้งคนนะลูก หากคนที่ตายเป็นเสาหลักของครอบครัวคนที่เหลืออยู่เขาจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงเบลคิดบ้างไหม!”
“พอแล้วค่ะหมอ ลูกรู้เรื่องแล้ว”
“ต้นหอมหยุดให้ท้ายลูกเดี๋ยวนี้เลยนะ แค่นี้ก็จะเอาไม่อยู่แล้ว เบลลูกรู้ตัวไหมว่าตัวเองเป็นคนอารมณ์รุนแรง เมื่ออาทิตย์ที่แล้วตบกับเพื่อนห้องอื่นจนพ่อแม่เขามาร้องเรียนเราก็ให้พ่อไบร์ทไปเคลียร์ ถ้าเกิดลูกเขาเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไงฮะ!”
“รู้แล้วค่ะพ่อขาไม่ต้องพูดอะไรแล้วเบลรู้แล้วขอตัวก่อนนะคะ”
“เบล! มาคุยกับพ่อก่อนเบล!!!”
///ลัลลาเบล///
ฉันเดินหนีขึ้นมาบนห้องไม่ฟังเสียงใครทั้งนั้นทุกคนเอาแต่ขังฉันไว้ทำเหมือนฉันเป็นนักโทษ จะไปไหนก็ต้องรอไอ้โบ๊ท หรือไม่ก็ต้องพ่อกลับจากโรงพยาบาลเหอะๆ ชีวิตอีลัลลาเบลเนี่ยสนุกจริงๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ตัวนะว่าฉันเป็นเด็กนิสัยเสีย แต่มันแก้ไม่ได้อะสังคมมันดัดจริตเกินไป ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นเลย
ฉันเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ไม่ค่อยได้รู้จักการช่วยตัวเองมาตั้งแต่ขึ้นม.4 เวลามีความต้องการมากๆ ก็ต้องปลดปล่อย ฉันถึงได้หมกตัวอยู่แต่ในห้อง แต่ฉันกลัวไม่กล้าปล่อยให้ผู้ชายจิ้ม ทำเหมือนเซียนแต่เอาเข้าจริงหึหึ ได้แค่จูบเท่านั้นแหละ และคนที่จูบก็คือครูฝึกสอน ดูเลวนะแต่วันนั้นฉันควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เขาจับแขน ลูบหลังฉันมันทำให้ฉันมีความต้องการจนคุมตัวเองไม่ได้
บางทีฉันอาจจะป่วย....
ช่วงบ่ายของวันนั้นฉันเดินลงมาข้างล่างก็เจอป้าพลอยกำลังนั่งดูซีรีส์อยู่ ฉันจึงเดินไปอ้อนป้าพลอยให้เจียวไข่ให้แต่พอคุณพ่อลงมาฉันก็กินอะไรไม่ลงเลย เห็นหน้าแล้วเบื่อเอาแต่บ่น
“ป้าพลอยหนูไม่หิวแล้วค่ะ”
“หยุดเลยนะเบล อย่ามาทำนิสัยแบบนี้พ่อไม่ชอบเลย”
“พ่อขา เบลไม่ได้ทำอะไรผิดเลย”
“พูดใหม่สิ พูดออกมาได้ยังไงว่าไม่ได้ทำอะไรผิด สิ่งที่ลูกกำลังทำอยู่นั่นแหละคือสิ่งที่ผิด จะขึ้นมหาลัยแล้วนะเบล พ่อไม่อยากให้ใครมามองลูกพ่อว่าเป็นเด็กนิสัยไม่ดี” น้ำเสียงหมอเบย์ดูอ่อนลงจนเบลเริ่มใจเย็น
“ที่ผ่านมาช่างมันเบล เริ่มใหม่ทำตัวใหม่ ตั้งใจเรียนพ่อไม่คาดหวังแล้วว่าลูกจะต้องเรียนหมอ ขอแค่ลูกตั้งใจเรียนไม่เกเรพ่อก็พอใจแล้ว”
“ค่ะ....พ่อคะคือ...”
“มีอะไรคุยกับพ่อได้เบล” หมอเบย์พาลูกสาวมานั่งในห้องทำงานเพื่อให้เธอได้คุยเรื่องส่วนตัว ดูจากอาการของเธอแล้วเธอกำลังประหม่าอย่างเห็นได้ชัด
“เปล่าคะ เบลแค่อยากรู้เรื่องมหาลัยที่คุณพ่อจะให้เบลไปเรียนเฉยๆ ค่ะ”
หมอเบย์หยิบเอกสารของมหาวิทยาลัยนานาชาติให้ลูกสาวได้ดู รวมถึงคอนโดที่ได้ซื้อเอาไว้ด้วย ลัลลาเบลตกใจมากเธอไม่คิดว่าคุณพ่อของเธอจะส่งเธอไปเรียนที่นี่ค่าเทอมเป็นแสนแถมยังใส่ชุดนักศึกษาแบบที่เธอใฝ่ฝัน
“คุณพ่อจะให้เบลไปเรียนที่นี่จริงๆ เหรอคะ^^”
“ใช่ จีนก็เรียนที่นี่” ภายนอกมันดูเป็นมหาลัยนานาชาติแต่ความจริงแล้วมันไม่ต่างจากสถานที่บำบัดเท่าไหร่นัก นักเรียนส่วนใหญ่ที่เรียนที่นี่จะถูกขัดเกลานิสัยและคุมความประพฤติอย่างเข้มงวดต่างหาก
-----------------------------------------------
สำหรับใครที่อยากรู้เรื่องราวความเป็นมาของตัวละครเรื่องนี้ให้ไปอ่านเรื่อง เมียหมอมาเฟีย3P ก่อนนะคะเรื่องนั้นเป็นจุดเริ่มต้นค่ะ -
- ผู้เขียน
