SIWAT TALK
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าคาดเอวสีขาวผืนนึง อีกมือก็ถือผ้าเช็ดผมไปพลาง สายตาเหลือบมองโทรศัพท์อยู่แทบจะตลอดเวลา
ไอ้รัฐบอกว่าทำรายงานเสร็จแล้วจะโทรมา แต่นี่ขนาดผมอาบน้ำเสร็จแล้ว มันก็ยังไม่โทรมาเลย
จดจ่อเกินไปหรือเปล่าวะ
สุดท้ายผมก็เลิกสนใจว่ามันจะโทรมาหรือไม่ ด้วยการล้มตัวลงนอนแล้วหยิบมือถือขึ้นมาเล่นไปเรื่อยแทน
"อะไรวะ แอบเอาไปถ่ายตอนไหนวะเนี่ย หึ"
มือข้างซ้ายหนุนหัวไว้ อีกข้างก็จับมือถือสไลด์ดูรูปภาพของใครคนหนึ่งที่ฉีกยิ้มได้กวนประสาทราวสามสี่รูป
ยอมรับว่าอกข้างซ้ายมันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครมาก่อน ..มันคนแรก
ผมเผลอยิ้มออกมาขณะที่มองรูปของไอ้รัฐ ไม่รู้ว่ามันหยิบมือถือผมไปถ่ายเซลฟี่หน้าตัวเองตอนไหน
จงใจทำให้กูคิดถึงมึงใช่ไหมวะ
พอเหลือบมองสิ่งรอบข้างที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดขยับเขยื้อน ไร้ซึ่งเสียงพูดคุยหรือบทสนทนา มันก็ทำให้ผมเริ่มรู้สึกโดดเดี่ยวอีกครั้ง
เป็นแบบน
