BAD SIWAT STORY 1
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็คงจะอยู่ที่นั่น
'รัฐศาสตร์' หนุ่มสถาปัตย์ปีสองหน้าใสที่ใครเห็นต่างก็เป็นเอ็นดู ถึงเเม้เจ้าตัวจะเชิดอกชูคอว่าตัวเองเเมนทั้งเเท่ง
เเต่ทว่า..
บนเตียงที่มีสองร่างเปลือยเปล่ากำลังนัวเนียกันเเทบจะกลืนร่างเป็นหนึ่งเดียว
ความเป็นชายของรัฐศาสตร์กลับนิ่งนอนใจ หลับใหลไม่เเม้เเต่จะผงกหัวขึ้นมาลืมตาเปิดโลกใหม่
เเฟนสาวที่กำลังพยายามจะใช้ริมฝีปากในการปลุกเร้าอารมณ์ถึงกับนิ่วหน้า มองเเฟนหนุ่มเเล้วถอนหายใจหนัก
"เธอ"
"ครับ"
"เธอไม่เเข็ง"
"มันหลับ.. ใช่ เดี๋ยวก็ตื่น เธอลองปลุกมันก่อนดิ"
ชายหนุ่มเสียงสั่น หน้าเสียไม่น้อยกับเจ้าลูกชายที่เคยเคารพธงชาติทุกเช้าดันมาหลับคอพับตอนจะมีอะไรกันทุกรอบ
เเฟนสาวที่มีอารมณ์พลุ่งพล่านอยู่ข้างใน พยายามใช้ทั้งมือเเละริมฝีปากในการเล้าโลม เเต่อีกฝ่ายกลับเกร็งจนเรียวคิ้วขมวดเข้าหากันเเน่น
เมื่อนกเขาไม่ขัน เจ้าของนั้นก็หน้าเจื่อนไปเป็นธรรมดา
เเฟนสาวคนที่ห้าของเขาเเล้วนะ ทำไมถึงไร้ซึ่งอารมณ์ทางเพศเวลาขึ้นเตียงด้วยกันได้
ไม่ใช่ว่าไม่เคยใช้มือในการพาตัวเองไปถึงฝั่งฝัน หากเเต่พอจะถึงเวลาจริงกลับไม่ขึ้นมาตามใจสั่งซะงั้น
"โอ้ย รัฐ" เธอเริ่มโวยเเล้วชักสีหน้าใส่
"ครับ.." เขารับคำทันควันเเสดงความรู้สึกผิดผ่านสีหน้าทันที
"เอายังไง"
รัฐศาสตร์ได้แต่เสมองไปทางอื่น อีกฝ่ายถึงกับถอนหายใจออกมาดังๆ
"เธอมีอารมณ์ปะเนี่ย ถ้าไม่อยากเอาจะได้กลับ เสียเวลาว่ะ"
"ดะ..เดี๋ยวดิ"
"ไม่เดี๋ยวเเล้ว ครึ่งชั่วโมงเเล้วนะรัฐ แบมจะกลับบ้านเเล้ว"
ไม่พูดเปล่าสาวเจ้ายังลุกขึ้นเดินไปหยิบเสื้อผ้าบนพื้นขึ้นมาใส่อีกต่างหาก
"หุ่นก็น่ากินอยู่หรอก ทำไมไร้ความรู้สึกขนาดนี้วะ"
ประโยคสุดท้ายที่เธอทิ้งไว้ทำเอาคนบนเตียงหัวเสียไม่น้อย ผิวขาวอมชมพูของรัฐศาสตร์มีร่องรอยคิสมาร์กอยู่กลางอก
เขาได้เเต่มองเเล้วถอนหายใจมองรัฐศาสตร์น้อยนอนนิ่งไม่ไหวติงด้วยอารมณ์มาคุขั้นสุด
"เชี่ยเอ้ยไอ้รัฐมึง.."
H CLUB
โซน V.I.P
หากกลุ้มใจเรื่องความรักก็พักตับไว้ที่เเก้วเหล้าในมือ
คติประจำใจตลอดกาลของชายที่ชื่อว่ารัฐศาสตร์ เเละเขายังคงดำเนินคตินี้จนกระทั่งเเฟนคนที่ห้า
มีเเฟนมาเเล้วห้าคน ยังไม่เคยได้เสียบเลยสักคน เหตุผลจากข้างต้นคงเพียงพอ ไม่ขอเเนบภาพประกอบก็เเล้วกัน เพราะเเค่นี้เจ้าตัวก็ช้ำใจจนอยากจะซัดใบบัวบกเเก้ช้ำในเเทนเเอลกอฮอล์ซะเเล้ว
"ดื่มเหมือนอกหักเลยนะไอ้สัด"
"เหมือนเหรอวะ"
"มึงยังกล้าถามอีกเนอะ"
'ธาวินทร์' หนุ่มหล่อเจ้าของหม้อใบใหญ่ของสถาปัตย์ แต่เรียนอยู่วิศวกรรมศาสตร์ มักจะบอกตัวเองไม่ได้เจ้าชู้ เเต่เเค่เป็นคนคารมดีเเละต่อรองเก่งเป็นที่หนึ่ง
หากใครที่เขาหมายปองก็เหมือนสิ่งของที่มีมูลค่าในสายตาเขา จะไม่ทำเเค่มอง เเต่จะต้องจับจองเป็นเจ้าของให้ได้
"กูควรทำไงดีวะ"
"ทำไง อะไรของมึง"
"ทำไงให้น้องรัฐน้อยมีอารมณ์บ้าง" ว่าเเล้วก็ก้มมองสิ่งที่อยู่ใต้ร่มผ้าด้วยอารมณ์หมดอาลัยตายอยาก
"หมายความว่าไงวะ" เพื่อนสนิทถึงกับตกใจมองตาสายตาอีกฝ่ายไปด้วย
"อืม" พยักหน้ารับเเต่โดยดี
"ไอ้เหี้ยรัฐ อย่าบอกนะมึง.."
"เออ"
"เหี้ย มึงหมดสมรรถภาพทางเพศเหรอวะ"
"หมดสมรรถภาพทางเพศพ่อมึงดิ"
"เเล้วมันเกี่่ยวกับอะไรวะ" ธาวินทร์ขมวดคิ้วนิ่วหน้าถามเสียงดัง ท่ามกลางเสียงเพลงที่ดัง
"กู.. กูไม่มีอารมณ์ตอนเอากันว่ะ" เจ้าของเรื่องว่าอย่างละเหี่ยใจ ปลายเสียงเเผ่วเพราะรู้สึกอายไม่น้อยที่ต้องเจอเรื่องนี้ซ้ำเเล้วซ้ำเล่า
"กับเเบมอะนะ"
"เออดิ ลูกกูไม่ชูคอเลยไอ้สัด กูควรทำยังไงดีวะ"
"คนที่ห้าเเล้วนะไอ้รัฐ หรือมึงจะเปลี่ยนจนกว่าจะเจอคนที่กระตุ้นมึงได้ หะ"
"กูจะไปรู้เหรอวะ หรือกูควรหาหมอวะมึง"
"กูว่าไม่ต้องหาหมอหรอก.."
เสียงเพลงก็ดังกระหึ่ม ใจชายหนุ่มก็คอยละเหี่ยลง
ธาวินทร์เดินเข้ามาคล้องคอเพื่อนด้วยสีหน้าติดเจ้าเล่ห์ พลางสอดสายตามองหาบุคคลที่นึกขึ้นมาได้
"มึงอาจจะไม่ชอบทางนี้ เพศทางเลือกเยอะเเยะไอ้รัฐ หาตัวเองให้เจอดิวะ"
"หา" ใบหน้าขาวอมชมพูมีเลือดฟาด หันมองหน้าอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจ
"เออต้องหา หาผู้ชายสักคนมาทดลอง"
"มึงจะให้กูซื้อเเดกเหรอ ขนาดเข้าร้านเหล้ายังเซ็นพี่มึงไว้ก่อนเลย"
"มึงก็ต้องหาผู้ชายที่รวยก่อน เเล้วก็เลี่ยนงุ่นด้วย"
"เลี่ยนงุ่น? เเปลว่าอะไรวะ"
"เออนั่นเเหละ อย่างที่กูบอกว่าอย่างเเรกต้องหล่อ เเล้วก็ไม่พูดมาก"
"ใครวะ มันมีเหรอมึง รวย หล่อ ไม่พูดมากเนี่ย"
"มีดิ ปกติถ้ามึงฟาดดาวคณะมา มึงก็จะเบ่งอำนาจปะ"
"ก็.."
"เเต่นี่มันฟาดของเด็ดมาหมด เเต่ไม่เคยพูดสักคำว่าเคยได้ มีเเต่คนที่เคยได้มันอะป่าวประกาศเพราะได้เเดกของดี"
"มีเหรอวะ กูถามจริง"
รัฐศาสตร์ที่งุนงงปนกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งจมูกไปหมด ค่อยๆ ถูกธาวินทร์จับใบหน้าให้หมุนองศาสไปหาผู้ชายคนนึงที่คุณสมบัติตรงเป๊ะกับที่เอ่ยไว้ทุกประการ
"เเล้วถ้ามีล่ะวะ มึงอยากจะลองมั้ย"
"เเล้วทำไมกูต้อง.."
เมื่อนัยน์ตาคู่สวยของรัฐศาสตร์สบเข้ากับร่างสูงๆ ของใครคนนั้นที่กำลังนั่งควงเเก้วเหล้าในมือคนเดียว
เเต่ตกเป็นเป้าสายตาของคนรอบข้าง เเต่คนที่โดนมองกลับมีท่าทีเฉยเมย เเละดูไม่สนโลกอย่างที่ธาวินทร์ได้เอ่ยคุณสมบัติไว้
"นู่นมึงมาเเล้ว"
"เชี่ย.. ไอ้วัช"