บทที่ 7 (3/3)

1846 คำ

“ท่านอ๋อง..” จื่อถูเอ่ยเรียกร่างแกร่ง ท่านอ๋องไม่แม้แต่จะปรายตามองพวกเขา ตอนนี้กองปราบอยู่กันที่วังอ๋องสามเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้แน่ ทว่าสภาพของท่านอ๋องนั้นย่ำแย่ลงทุกครั้งที่มา ไม่เป็นอันทำงาน วันๆ เอาแต่เสเพลร่ำสุราอย่างเดียว ตั้งแต่ครั้งนั้นที่อดีตหวางเฟยออกไปแล้ว ฮ่องเต้ก็ด่าทอท่านอ๋องหลายชั่วยาม คนที่ทำลายชีวิตท่านอ๋องไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นหญิงที่พวกเขาเองก็ไม่คาดคิด แต่พวกเขาก็มีส่วนผิดด้วยที่ทำอะไรไม่รู้ราว แม้พวกเขาจะไม่รู้เรื่องที่ท่านอ๋องมีชายาแล้วก็ตาม แต่อย่างไรก็ผิดบาปนัก เพียงแค่ชีวิตของท่านอ๋องก็แทบอยากจะไปผูกคอตายแล้ว ซ้ำร้ายยังมีอีกสองชีวิตที่พังทลายลงไป ทั้งตัวอดีตชายาและบุตรที่เสียไป “ให้ข้าอยู่คนเดียว ออกไป” “ท่านอ๋องทำเช่นนี้แล้วเมื่อไหร่จะได้หวางเฟยกลับมาล่ะพ่ะย่ะค่ะ” จื่อถูถามอย่างไม่ได้คิดอะไรมาก ทว่ากลับโดนเขวี้ยงไหสุราเฉียดหน้าไปมิลเดียว เยวี่ยหลงซวนถอนห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม