“หายดีแล้วจะเอาคืนให้เข็ด” เมื่อเช็ดตัวให้ยัยแมวน้อยเรียบร้อยผมก็เดินมานั่งตรงโซฟาปลายเตียงหยิบรีโมทออกมาเปิดทีวีดู ถึงยังไงก็อยากจะรอดูจนกว่าจะตื่นว่าอาการดีขึ้นถึงจะกลับ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมจะต้องดูแลผู้หญิงที่จะเอาคืนด้วย ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องใส่ใจขนาดนี้ แค่คิดมันก็ขำออกมา บางทีก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะ
เวลาผ่านไปจนถึงสี่ทุ่ม ผมก็หันไปมองร่างบางที่ขยับตัวไปมา สายตากลมโตขึ้นทำให้ผมลุกจากโซฟาไปนั่งข้างเธอที่ตกใจ “นะ นาย ยังไม่กลับเหรอ?”
“กลับแล้วจะเห็นฉันหรือไง ถามโง่ๆ”
“นี่ ฉันไม่มีแรงจะเถียงกับนายแล้วนะ กลับไปเลยไป” ผมมองสบตากับเธอ สีหน้าหยิ่งจองหองมันหายไปหมดเลย จะเหลือก็แต่ใบหน้าที่แสนจะเซ็กซี่ถึงแม้มันจะเป็นเพราะเธอป่วยก็ตามที
“ใบหน้าเธอตอนป่วยเนี่ย ยั่วยวนเซ็กซี่ดีนะ?”
“นาย!”
“ทำไม หรืออยากให้คนอื่นมาเห็น... คนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน หืม” ผมโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้เธอที่ยันอกผม
