เมื่อถึงเวลาเลิกเรียน ผมเอารถตัวเองจอดไว้ที่ตึกคณะ แล้วนั่งรถไปกับไอ้เชนทร์ ตรงขึ้นมาที่ชั้นห้า แล้วเข้ามาอยู่ในห้องน้ำชาย พวกเพื่อนผมก็ทำเป็นนิ่ง ทำตัวไม่มีพิรุธ การแสดงดีจริง ๆ ดีจนอยากย้ายคณะ เพื่อไปอยู่นิเทศแล้วจะได้เกียรตินิยม!
~กึก กึก~
เสียงฝีเท้าดังขึ้นมา ผมรีบก้มตัวหลบ แล้วแอบมองตรงช่องเล็ก ๆ อยากเห็นว่าเป็นใครที่เดินมา บรรดาเพื่อนรักก็หันไปมองทางบันได รอลุ้นว่าจะเป็นใครที่เดินมา
แต่เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาทุกที ผมยิ่งตื่นเต้น จนนั่งลงหลบไว้ดีกว่า กลัวตกใจแล้วเผลอส่งเสียงดัง...
"น้องขนมผิงงงงงง" ไอ้เชี้ยชล มึงจะแหกปากอะไรขนาดนั้น ไอ้เวร! พิรุธมึงนี่มาเต็มที่ กูขอคืนคำที่บอกว่าพวกมึงแสดงดี
แต่เดี๋ยวนะ ขนมผิงเหรอ...
ผมค่อย ๆ คลานไปตรงประตู แล้วโผล่หน้าออกไป เห็นคนที่ผมรออยู่กำลังเช็กชื่อเพื่อน ๆ ผม โชคดีที่เธอยืนหันหลังมาทางห้องน้ำชาย ก็เลยไม่เห็นผม
ผมเข้ามายืนหลบมุมอยู่ข้างใน ไ
