อะตอมนั่งมองหน้าเพื่อนสนิทที่เอาแต่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวด กระดกแก้วไม่หยุดตั้งแต่มาถึงที่ร้าน ส่วนคนที่เคยตามเฝ้าจากปกติที่จะรออยู่ที่รถ วันนี้กลับตามมาเฝ้าถึงด้านใน แม้จะแยกนั่งคนละโต๊ะกันก็ตาม
“เดี๋ยวนี้ต้องเฝ้าติดกันขนาดนี้เชียว” อะตอมตัดสินใจเอ่ยถามเพื่อน
“ไม่รู้ บอกจะกลับเองก็ยังยืนยันจะมาส่ง อยากรอก็รอไปเลย ร้านไม่ปิดฉันไม่กลับ” คิดมองหน้าตั้มที่เอาแต่จ้องกลับมาไม่หยุดด้วยความหงุดหงิด
“แกจะบ้าหรอ ถึงจะไม่ใช่ผับ แต่เค้าก็ปิดดึกนะยะ” อะตอมหัวเราะ “แกทะเลาะอะไรกันมาเนี่ย”
“ไม่ได้ทะเลาะ...ช่างมันเถอะ” คิดถอนหายใจ ก่อนจะหันไปส่งแก้วให้เพื่อนเติมเครื่องดื่มให้อีกครั้ง
“แล้วช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง ไม่อัพเดทเลย” อะตอมส่งแก้วคืนเพื่อนก่อนจะเอ่ยถาม
“เออใช่ วันนี้ที่บริษัทฉันมีเรื่อง” คิดเล่าให้เพื่อนฟัง “วันนี้ฉันต้องเข้าบริษัทตั้งแต่เช้าเพราะต้องไปเตรียมการประชุมรับตำแหน่งรักษาการของนายนั่
