ควีนรับน้ำเย็นจากมือคุณพิม เดินเข้าไปหานนที่นั่งหลับตาเอนหลังพิงพนักโซฟาอยู่ที่ห้องรับรอง เพราะไม่มีใครกล้าเดินเข้าไปพูดอะไรกับนนในตอนนี้
“น้ำเย็น ๆ หน่อยนะคะพี่นน” นนลืมตาขึ้นมายิ้มให้ควีน ก่อนจะยื่นมือไปรับแก้วน้ำมาถือไว้
“โกรธนักข่าวคนนั้นมั้ยครับ” ควีนส่ายหน้าตอบ นนจึงยกมือขึ้นไปลูบแก้มควีนเบา ๆ พร้อมรอยยิ้ม
“แกจะฟ้องเค้าจริง ๆ หรอเจ้านน ระยะเวลาที่บอกมันเสี่ยงอยู่นา ถ้าแต่งแล้วเกิดแกมีน้ำยา น้องท้องเลยขึ้นมา ระยะเวลามันฉิวเฉียดนะ” คุณปณตเอ่ยถาม เมื่อเห็นลูกชายเริ่มคลายความตึงเครียดลงมาบ้างแล้ว
“ไม่เฉียดพ่อ นนนับแล้ว อีก 3 อาทิตย์นนถึงจะแต่ง ยังไงก็ฟ้องได้ นนจะเอาให้หมดตัวเลยคอยดู” นนตอบ ส่วนผู้ที่ถูกพาดพิงถึงอย่างควีนได้แต่นั่งยิ้มเขินหน้าแดงอยู่ข้าง ๆ โดยไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี
“แค้นจริง แค้นฝังหุ่นเชียว จำหน้าเค้าได้มั้ยคะลูกชาย” คุณพิมยิ้มถาม
“ท่านประธานครับ” ตั้มที่เพิ่งเด
