“ทำไมล่ะนก เสียวดีออก หึหึหึ... ทีนกยังให้พี่กินผักสลัดเลย พี่ก็อยากให้นกลองกินผักบ้าง”
“ไม่เอานะคะ ไม่เอาแบบนี้ อื้อ... พี่อาร์ต...”
“เอาสิคะ ก็บอกกันแล้วว่าจะเอา เอานะๆ ๆ ๆ”
“อื้อ... ไม่... พี่อาร์ต... อา... โอว... พี่อาร์ต... ไม่เอานะ”
นกดิ้นรนจนต้องใช้มือปิดทาบริมฝีปากของตนเองไว้แน่นเพราะ คำร่ำร้องของผัวมาพร้อมๆ กับส่งเจ้าผักสีส้มนั้นเข้ามา เธออยากจะกรีดร้องตามจังหวะสอดแทรก แต่ก็ไม่กล้าที่จะปล่อยตัวปล่อยใจไปตามสิ่งที่อาร์ตกำลังแกล้งเธอกลับคืน
“นกจ๋า... ฟังพี่นะ พี่จะทำให้นกทุกอย่าง ให้นกรู้ว่าของในครัวทำอะไรได้บ้าง นอกจากกิน เพราะไม่ว่าจะใช้ปากกิน หรือว่าใช้ตรงนี้กิน นกก็อร่อยได้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าตอนนั้นนกหิวที่ปาก หรือว่าหิวที่...”
สิ่งที่ผัวบอกทำให้นกต้องคิดตาม เพราะเขาเร่งเร้าผลักดันแครอทลูกเขื่องเข้ามา
