รักต้องฉ่ำ ตอนที่ 6
1078 คำ
เมื่อได้อุปกรณ์ที่ต้องการ นกไม่รอช้าที่จะพาตัวเองมานั่งอยู่บนโต๊ะปรุงอาหาร เธอถอดผ้ากันเปื้อนทิ้งอย่างไม่ไยดี เพราะเวลานี้มันหมดประโยชน์แล้ว ก่อนจะบรรจงหยิบผักสลัดจากตะกร้าด้านข้าง และนำมาวางไว้บนจานของเธอ
ใช่... จานของเธอ จานใบใหญ่ที่อาร์ตเคยบอกว่าชอบล้างเหลือเกิน และในเวลานี้เธอจะใช้จานนี้เสิร์ฟสลัดผัดแสนพิเศษสุดที่เอร็ดอร่อยจนอาร์ตต้องขอกินซ้ำ พร้อมทั้งให้อาร์ตช่วยล้างจานให้เกลี้ยงจนสะอาดทุกซอกทุกมุม
ผักสลัดถูกฉีกเป็นชิ้นขนาดพอคำ เรียงไว้บนจานจากธรรมชาติ ก่อนจะตามด้วยน้ำสลัดสีขาวข้นส่งกลิ่นหอมน่ากิน และจากสายตาของอาร์ตที่มองมาอย่างหื่นกระหายก็คือคำตอบว่าเขาหิวแล้วล่ะ
“พี่อาร์ตทำงานมาเหนื่อยๆ หิวหรือยังคะ” ถามพร้อมสายตาหลุบต่ำมองสลัดราดน้ำด้านล่าง
“หิวจ้ะ พี่หิวจะแย่...” อาร์ตตอบก่อนจะเลียไล้ปลายลิ้นไปมาบนริมฝีปาก เขาทั้งหิว ทั้งเปรี้ยวปากจนอยากจะไล้เลียน้ำสลัดนั้นเสียให้หมด
“หิวก็มากินสิคะ กินให้หมด และล้างจานให้เกลี้ยงนะคะ” คำพูดเรียบๆ ใบหน้าไร้เดียงสา แต่ต้นขาที่อ้ากว้าง มันช่างขัดแย้งกันอย่างแรง
“ได้เลยทูนหัว พี่อาร์ตจะกินไม่ให้เหลือ จะล้างให้เกลี้ยง สะอาดหมดจดทุกซอกทุกมุม”
นกยิ้มพร้อมกับเอนกายลงนอนราบกับโต๊ะไม้เคลือบเมลามีนดูสะอาดสะอ้าน เหมาะกับการกินอาหารบนนี้ รอคอยให้อาร์ตมากินสลัดผักที่เธอปรุงใส่จานเอาไว้สำหรับเขา
และเพียงอาร์ตแนบใบหน้าเข้าใกล้ หัวใจของเธอก็สะท้าน เพราะทุกจังหวะของปลายลิ้นร้อนที่ค่อยๆ ตวัดเลียไล้น้ำสลัดให้คลุกเคล้ากับผักชิ้นเล็กๆ นั้น ไม่ต่างจากอาร์ตกำลังทรมานเธอ
“ซี้ด... อื้อ... ซี้ด...”
อาร์ตยิ้มที่มุมปากเพราะเมียรักของเขากำลังส่งเสียงซี้ดซ้าดเป็นสัญญาณว่าเธอพอใจ และผัดสดที่คลุกเคล้ากับน้ำสลัดนี้ก็อร่อยมากจริงๆ ยิ่งเขาตวัดลิ้นเลียไล้สู่อุ้งปาก ก่อนจะกัดกินผักนั้นเบาๆ มันให้ทั้งความกรุบกรอบ และความหวานซาบซ่านปลายลิ้น
แต่เมื่อปลายลิ้นเลียไล้สู่ด้านล่างของจาน เขากลับพบความหวานที่มากยิ่งกว่า มันทั้งหวาน ทั้งมันลิ้นในทุกครั้งที่จ้วงแทงลงไป จนเขาต้องรีบกลืนกินผักสดด้านบนเสียให้หมด เพื่อจะได้ตวัดเลียไล้กลืนกินหยาดน้ำหวานด้านล่างนั้นให้มากขึ้นอีก
“ซี้ด... ซี้ด... โอว... ซี้ด... ซี้ด...”
เสียงหวานของนกยังคงครางแผ่วราวกับเธอกินของเผ็ดร้อนทั้งที่เธอนั้นไม่ได้เป็นคนกิน เขาต่างหากที่กำลังทำหน้าที่นั้น ทว่าเสียงร้องซี้ดซ้าดนั้นกลับปลุกระดมความกระสันของเขาให้ยิ่งพวยพุ่ง
“พี่อาร์ตขา... อูย... อร่อยมั้ยคะ อื้อ... โอว... พี่อาร์ตขา... อื้อ... อร่อยมั้ย... ซี้ด...”
ยิ่งเธอร้อง เขายิ่งจ้วงแทงปลายลิ้น ยิ่งเธอดิ้น เขายิ่งจับยึดจานใบใหญ่ให้แน่น เพื่อเลียเอาน้ำหวานออกมาให้หมด
“โอว... พี่อาร์ตขา... อื้อ... ซี้ด... ซี้ด... เสียว... เสียวเหลือเกิน อูย... พี่อาร์ตขา...”
“อร่อยเหลือเกิน นกจ๋า นกทั้งหวาน ทั้งหอม หวานเหลือเกิน หอม... หวาน... อืม...”
นกบิดกายดิ้นรนตามคำพูดของผัว เมื่อคำว่าหวานนั้นเริ่มต้นจากปลายลิ้นของผัวตวัดลงมา และคำว่าหอมก็เริ่มจากจมูกของผัวที่ซุกไซ้ลงมาเช่นกัน ต้นขาอ้าออกจากกันจนกว้าง เพื่อตอบสนองความหวานความหอมตามที่ผัวเอ่ยบอก และเธอก็ได้รับความกระสันเสียวเป็นรางวัล
“ซี้ด... ซี้ด... พี่อาร์ตขา... โอว... เสียว... ซี้ด...”
อาร์ตละเลงปลายลิ้นไปทั่วรอยแยกของกลีบดอกไม้ ลากปลายลิ้นขึ้นลง ก่อนจะจ้วงแทงและกว้านวนจนนกดิ้นพล่านไม่ต่างจากปลาถูกทุบหัว ในเมื่อเธออยากยั่วให้เขาเลียไล้ เขาก็จะตั้งหน้าตั้งตาเลียจนเธอต้องร้องครางให้เขาหยุด
ความร้อนแรงของนกนั้นเขารู้ดี เพราะไม่เคยมีวันไหนที่เขากับเธอไม่ได้ร่วมรัก เธอครวญครางบิดกายดิ้นรนให้เขากระทำกับเธออย่างหนักหน่วง เพราะความต้องการที่มีอย่างมากล้น ซึ่งไม่ต่างกัน เขาก็อยากกระแทกกระทั้นความแข็งแกร่งใส่โพรงดอกไม้ของเธอให้ยิ่งลึก นั่นเป็นเพราะเขากับเธอล้วนมีความต้องการทางเพศสูงด้วยกันทั้งคู่
นกเหมือนดอกไม้สีขาวบอบบางและบริสุทธิ์ เมื่อครั้งแรกของเธอมาเจอกับคนจัดเจนเรื่องเซ็กซ์อย่างเขา ดอกไม้บอบบางจึงกลายเป็นดอกไม้สีทองไปโดยไม่ยาก เพราะเขาสอนให้เธออย่าอายในเรื่องเซ็กซ์
เขาและเธอเป็นผัวเมียกัน การแสดงออกในเรื่องเพศระหว่างผัวเมียคือสิ่งที่ช่วยสร้างความแนบแน่นในชีวิตคู่ และนกก็เชื่อฟังเป็นอย่างดี เธอจึงจัดเจนและขยันยั่วให้เขาอยากไม่หยุด และเธอก็ทำได้ดีเสียด้วย
การร่วมรักระหว่างเขากับเธอจึงคล้ายเป็นอาหารที่ขาดไม่ได้ หากไม่ได้กินก็คงหิวตาย ยกเว้นในยามที่เขาไม่อยู่บ้านเท่านั้นที่จำต้องแยกจากกัน และเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน นั้นคือช่วงเวลาแห่งการทบต้นทบดอก ความหิวทวีคูณตามวันที่ห่าง เขายิ่งต้องตอบสนองให้เธออิ่ม
ยิ่งรู้ว่านกร้อนแรงขนาดนี้ เขายิ่งต้องตอบสนองเธอให้ถึงอกถึงใจ เพราะไม่อยากให้ความกระสันอยากนี้ไปร่ำร้องอยู่ใต้ร่างของคนอื่น และเขาคงทนไม่ได้ถ้าเรือนร่างอวบอิ่มนี้จะไปโลดแล่นอยู่บนแก่นกายของใคร มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะทำให้นกครวญครางไม่ขาดปาก และในวันนี้เขาจะสอนให้เธอใช้อุปกรณ์ให้เป็นทุกอย่าง
อะไรใกล้มือที่แก้ขัดได้ เขาก็จะสอนให้เธอใช้มันให้เป็นประโยชน์ ในยามที่เขาไม่อยู่บ้านแล้วเธอเกิดอยากขึ้นมาเมื่อไร มันจะได้ช่วยดับความร้อนแรงนั้นจนนกไม่คิดจะไปร่านร้อนกับใคร
- ผู้เขียน
