EP.15 ความในใจ NC
1518 คำ
ตอนนี้รถของมาเฟียหนุ่มนั้นได้เข้ามาจอดที่โรงจอดรถของสวนองุ่นแล้ว ซึ่งตอนนี้เค้านั้นกำลังปลุกเด็กสาวที่เมาหลับไปแล้วอยู่ แต่ทว่าเธอนั้นกลับไม่ยอมตื่นขึ้นมา
“ถ้าไม่ตื่นฉันจะทิ้งเธอไว้ในรถ!”
“…”
“ให้ผมอุ้มเธอไปส่งที่ห้องก็ได้นะครับนาย”
“มึงจะไปไหนก็ไป”
“ครับ” เมื่อเฮดีลไม่รับข้อเสนอของคิวจึงต้องเป็นเค้าเองที่ต้องอุ้มเลขาของตัวเองขึ้นพาดบ่าพร้อมกับเดินขึ้นไปส่งเธอที่ห้องนอน
ซึ่งในขณะที่มาเฟียหนุ่มกำลังจะวางเธอลงนั้น จู่ๆเด็กสาวก็ละเมอบ่นพึมพำขึ้นถึงเค้า ทำให้เค้านั้นต้องหยุดฟังเธอ
“จำไว้เลย~ หนูจะไม่มีวันเผลอใจให้บอสอีกเด็ดขาด~ ใจร้ายตลอด ไม่เคยใจดีกับหนูเลยสักครั้ง ฮึก~”
“…” คำพูดของเด็กสาวทำให้มาเฟียหนุ่มที่ได้ยินถึงกับชงักไปทันทีเพราะเธอนั้นพูดถึงการเผลอใจ
“ฮึก! ใจร้ายชมัด มีพี่ดาวอยู่แล้ว ก็ยังจะมีพี่พริ้มอีกคน แถมยังเอาหนูไปเกี่ยวข้องด้วยอีก~”
“หนูได้งานใหม่เมื่อไหร่หนูจะไปจากบอสทันที~” เด็กสาวพูดพลางโบกไม้โบกมือราวกับคนกำลังต่อว่าคนในฝันอยู่ แต่เมื่อเธอพูดจบน้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอัตโนมัติโดยที่เธอนั้นยังคงหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง
“หึ! ชอบฉันงั้นหรอ” เมื่อเฮดีลได้รู้ความในใจของเลขาของตัวเองแล้ว เค้านั้นก็ยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ทันทีก่อนจะเข้าไปประกบจูบที่ริมปากของเด็กสาวจนเธอนั้นต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ
“บะ..บอส~” เสียงเด็กสาวเอ่ยเรียกบอสของตัวเองขึ้นเบาๆหลังจากที่เธอนั้นถูกเค้าเข้าซุกไซร้ที่ต้นคอจนทำให้เธอนั้นขนลุกขึ้นชูชัน
“ชอบฉัน?”
“ชอบแล้วยังไงคะ ยังระ..” ไม่ทันที่เด็กสาวจะได้พูดจบเธอนั้นก็ถูกประกบจูบเข้าอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เธอนั้นเคลิบเคลิ้มไปกับรสชาติจูบของเค้าอยู่แถมเธอนั้นก็ยังจูบตอบเค้าอีกด้วย
“ดะ..เดี๋ยวค่ะ!” ถึงแม้ความมึนเมาจะครอบงำเธออยู่แต่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอนั้นก็ยังคงทำงานอยู่เช่นกัน เมื่อชื่อของพริ้มและดาวผุดขึ้นมาในความคิดของเธอเธอนั้นก็รีบเบกรการกระทำของเฮดีลทันที
“อะไร?”
“ไม่อยากทำผิดแล้ว ถึงหนูจะชอบบอส ก็ไม่ได้แปลว่าหนูจะต้องทำผิดอีก~”
“หมายถึง?”
“พี่พริ้มกับพี่ดาวค่ะ บอสควรเลือกสักคนนะคะ ส่วนหนูเราไม่ควรทำมากกว่าเลขากับเจ้านาย~”
“ไม่เลือก เพราะไม่ใช่แฟนฉัน”
“มะ..ไม่เชื่อหรอกค่ะ”
“ความจริง”
“แต่ถึงยะไงกะ..อื้ออ~” เป็นอีกครั้งที่เด็กสาวนั้นถูกเจ้านายของตัวเองประกบจูบ ซึ่งครั้งนี้เธอนั้นไม่ได้ดันเค้าออกแล้วเพราะความร้อนจากไวน์ที่เธอได้ดื่มเข้าไปก่อนหน้านี่กำลังทำงานอย่างเต็มกำลัง
ผ่านไปเพียงไม่นานทั้งคู่นั้นก็อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าทั้งท่อนบนและล่าง ทำให้เด็กสาวที่กำลังนอนโชว์เรือนร่างขาวใสอยู่นั้นรู้สึกเขินอายไม่น้อย
“ถ้าเจ็บก็ร้องออกมา”
“ค่ะ~” เด็กสาวพยักหน้าให้กับนายของตัวเองอีกครั้งก่อนที่เค้านั้นจะยกขาทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาพาดที่หน้าขาของเค้าเพื่อเริ่มกิจกรรมบนเตียง เมื่อเด็กสาวได้เห็นท่อนเอ็นของเฮดีลก็ทำให้เธอนั้นรู้สึกเจ็บขึ้นมาทันทีทั้งๆที่ยังไม่โดนยัดเข้าไปในร่างกายด้วยซ้ำ
สวบ!
“อื้ออ!” ทันทีที่ช่วงหัวของท่อนเอ็นถูกยัดเข้าไปในร่างกายของเด็กสาว เธอนั้นก็ต้องส่งเสียงร้องท้วงขึ้นในทันทีพร้อมกับจิกเล็บลงที่หน้าขาทั้งสองข้างของเฮดีลจนเกิดเลือดซิบขึ้น
“อีก! นะ..หนูขอโทษค่ะ~”
ปัก!
“อื้อออ ฮึก!” เมื่อเด็กสาวถูกกระแทกความใหญ่โตเข้ามาในร่างอีกครั้งก็ทำให้เธอนั้นต้องปรดปล่อยน้ำตาแห่งความเจ็บปวดออกมา
“เจ็บ?”
“ค่ะ~ อย่าพึ่งขยับนะ~”
“อืม” เฮดีลเลือกที่จะทำตามที่เด็กสาวขอและก้มลงไปดูดดุนที่ยอดประทุมถันของเธอแทนเพื่อให้เธอนั้นได้ผ่อนคลาย
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!
เมื่อเฮดีลเห็นว่าเด็กสาวเริ่มผ่อนคลายแล้วเค้าจึงเริ่มขยับสะโพกของตัวเองอีกครั้งโดยที่ปากของเค้านั้นยังคงดูดดุนยอดประทุมถันของเธออยู่
ตับ ตับ ตับ!
“อ๊าส์ๆ อึก อื้อ~” เด็กสาวพยายามเก็บเสียงครางของเธอเอาไว้เพราะความเขินอาย แต่สุดท้ายเธอนั้นก็ต้องปรดปล่อยออกมา
“อ๊าส์ๆๆ ชะ..ช้าหน่อยอึก นะ..หนูจุก~”
“อ้าส์!” เฮดีลไม่ได้ฟังที่เด็กสาวร้องของเลยสักนิด เมื่อเค้าเริ่มรู้สึกเสียวมากขึ้นก็ทำให้เค้านั้นเริ่มอัดแรงกระแทกใส่เธอมากขึ้นจนทำให้เด็กสาวนั้นต้องร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา
ปัก! ปัก! ปัก! ปัก!
“อื้ออๆ จะ..จุก อ๊าส์ๆ บะ..บอส~”
พรึ่บ! แต่แล้วจู่ๆเด็กสาวนั้นก็ถูกอุ้มขึ้นให้อยู่ในท่า Dog ก่อนที่เฮดีลนั้นจะสอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปในร่างกายของเธออีกครั้งโดยที่เธอนั้นยังไม่ทันได้ตั้งตัว
สวบ!
“อื้อออ! จุก!” เด็กสาวส่งเสียงร้องท้วงขึ้นด้วยความจุกก่อนจะฟุบหน้าลงบนเตียงเมื่อเฮดีลเห็นเช่นนั้นเค้าจึงเริ่มขยับสะโพกของตัวเองทันทีโดยไม่ได้สนใจเสียงร้องของเด็กสาวด้านร่าง
ปัก! ปัก! ปัก!
เพี้ย! เสียงฝ่ามือหนาฟาดลงบนก้นมนของเด็กสาวด้วยความหมั่นเขี้ยวสองสามครั้งก่อนจะถูกขยำจนเกิดรอยแดงและรอยนิ้วจากการตี
“อ้าส์! ครางดังๆมุกริน!”
“อ๊าส์ๆๆ อึก! หะ..หายใจไม่ทัน~”
ตับ ตับ ตับ
ตอนนี้ภายในห้องพักชั่วคราวของเด็กสาวกลายเป็นลานของการทำกิจกรรมเข้าจังหวะไปแล้ว ซึ่งเด็กสาวนั้นได้ปรดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาหลายต่อหลายครั้งแล้วแต่ทว่า เฮดีลนั้นยังไม่ปรดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาสักครั้งเลย ทำให้เด็กสาวนั้นเริ่มจะรองรับเค้าไม่ไหวแล้ว
“นะ..หนูไม่ไหวแล้ว~ อึก! พอได้แล้วอ๊าส์ๆ” เด็กสาวเอ่ยร้องขอขึ้นในขณะที่ตอนนี้เธอนั้นกำลังนั่งค่อมเค้าอยู่บนเตียง
“อยากมีฉันเป็นผัวก็ต้องทน!”
ปัก! ปัก! ปัก!
“ไม่ไหว อื้อๆ ละ..แล้ว~”
“อ้าสสสสส์!” ประโยคสุดท้ายของเด็กสาวนั้นดังขึ้นพร้อมกับน้ำรักของมาเฟียหนุ่มที่ปรดปล่อยออกมา ซึ่งตอนนี้เธอนั้นได้สลบลงบนอกของเค้าไปแล้ว
“มุกริน”
“….” เมื่อเฮดีลเห็นว่าเด็กสาวฟุบหลับไปที่หน้าอกของเค้าแล้ว เค้าจึงอุ้มเธอลงจากตัวทันที จึงทำให้น้ำรักของเค้าไหลตามออกมาจากช่องรักของเด็กสาวจนเลอะเทอะอยู่บนที่นอน
“โทษที แต่ฉันไม่ได้ชอบเด็ก” เฮดีลพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่เด็กสาวบนเตียงอีกครั้ง ก่อนที่เค้านั้นจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
เช้านี้เด็กสาวยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงเช่นเดิม ขนตาแพรงอนไล่เรียงกันอย่างสวยงามบนใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวแก้มอมชมพู และเมื่อแสงแดดในยามเช้าสาดส่องเข้ามากระทบลงบนใบหน้าของเธิ ก็ทำให้เธอนั้นต้องตื่นขึ้นในเวลาต่อมา
เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นมาภาพเรื่องราวของเมื่อคืนนี้ก็ปะเดปะดังผุดขึ้นมาในหัวของเธอทันที ก่อนที่แก้มทั้งสองข้างของเธอจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพูเพราะความเขินอาย
“ไม่อยากทำผิดแล้ว ถึงหนูจะชอบบอส ก็ไม่ได้แปลว่าหนูจะต้องทำผิดอีก~”
ภาพเมื่อคืนฉายซ้ำอีกครั้งเมื่อเธอนั้นเริ่มจำคำพูดของตัวเองได้เกือบจะถูกประโยค
“ให้ตายสิยัยมุก! ทำอะไรลงไปเนี่ย! ฮื้อๆ เพราะไวน์แท้ๆ! ฉันจะเลิกกินแกตลอดชีวิต!”
แกรก!
“ว๊ายยย!” ในขณะเดียวกันประตูห้องของเธอก็ถูกเปิดเข้ามาอีกครั้ง ก่อนทึ่เด็กสาวนั้นจะส่งเสียงร้องขึ้นเพราะเธอนั้นอยู่ในสภาพที่มีแค่เพียงผ้าผืนเดียวปกปิดเรือนร่างเอาไว้
“อาย?”
“บะ..บอสมีอะไรหรือป่าวคะ~” เด็กสาวพูดออกมาด้วยสายตาที่เลิกลักเพราะเธอนั้นไม่กล้าสบตาของเค้า
ไม่ชอบเด็ก ไม่ชอบเด็ก! จำคำพูดไว้นะโบ้!
ฝากกดใจ+คอมเมนท์ให้ไรท์ด้วยนะงับ ???
รีไรท์เมื่อ 7/6/66
- ผู้เขียน
