ภาพที่เขาเห็นหรงเซียะเหม่ยตะเกียกตะกายร้องขอให้คนช่วย ร่างจะจมแหล่ไม่จมแหล่ พร้อมมีบรรดาสาวใช้กระโดดลงน้ำไปช่วย เขากลับมาพอที่จะเห็นเหตุการณ์ครั้งนั้น และนางก็ยืนดูเหตุการณ์ด้วย แววตาของซิ่นหนิงเยว่ดูมีกังวลแต่เขาไม่เชื่อใจ เขาแอบลอบถามสาวใช้ที่ไม่ใช่ทั้งผิงผิงและหยวนเพ่ย ได้ความว่าซิ่นหนิงเยว่ชวนหรงเซียะเหม่ยมาชมดอกบัวที่จวนด้านหลัง เพราะบริเวณนี้มีดอกบัวค่อนข้างมาก
ทั้งสองสนทนากันสักพักเหมือนไม่มีปากเสียงกัน แต่อยู่ๆ
หรงเซียะเหม่ยก็ตกลงไปในน้ำ สาวใช้ที่มารับใช้นายทั้งสองมีเพียงไม่กี่คน ที่พอช่วยได้ก็ลงไปแล้ว แต่ที่ช่วยไม่ได้ก็วิ่งไปตามคนมาช่วย และหลังจากเขาช่วยหรงเซียะเหม่ยขึ้นมาได้คำแรกที่นางเอ่ยคือชื่อของซิ่นหนิงเยว่ ถ้านางไม่ใช่คนผลักแล้วจะเป็นใครได้เล่า
"ท่านแม่ทัพอย่าโกรธข้าน้อยผู้โง่งมคนนี้เลยนะเจ้าคะ เป็นข้าเองที่ผิดเอง" หรงเซียะเหม่ยกล่าวออกมาระหว่างที่จ้องไปยังใบหน้าของผู้เป็
