ตอนที่ 9 อยากเป็นของคุณ [1/2]

2864 คำ

ตอนที่ 9 อยากเป็นของคุณ “คืนนี้ฉันจะไปนอนที่คอนโดฯ เธอจะไปนอนกับฉันรึเปล่า” “ไปครับไป” สิ้นสุดคำชวนจากคุณพนาผมก็รีบลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้า ข้าวของจำเป็นทันทีแบบไม่ต้องคิด ท่าทางล่ก ๆ ของผมทำคุณพนาถึงกับหลุดขำแล้วเดินมาช่วยผมเก็บของ “ใจเย็น ฉันไม่เปลี่ยนใจหรอก” คุณพนาหยิบผ้าในมือผมไปพับ ผมเลยรีบวิ่งไปหยิบของใช้อย่างอื่นแทน ถึงคุณพนาจะบอกว่าไม่เปลี่ยนใจแต่ผมก็ควบคุมสติให้ตื่นเต้นน้อยลงกว่านี้ไม่ได้อยู่ดี คุณพนากำลังชวนผมไปนอนด้วยเลยนะ หลังจากเก็บของเสร็จคุณพนาก็พาผมแวะซื้อข้าวขึ้นไปกินบนห้องด้วยกัน คราวนี้ผมเป็นคนจัดจาน ส่วนคุณพนาเป็นคนจัดโต๊ะแล้วเราก็มานั่งกินข้าวด้วยกัน “คุยงานอยู่เหรอครับ” ผมถามเมื่อเห็นคุณพนาก้มหน้าก้มตาพิมพ์อะไร ยุกยิก ๆ ในโทรศัพท์ ใจจริงก็แอบกลัวแหละว่าคุณพนาจะคุยกับสาว ถึงคุณพนาจะดูไม่มีใคร แต่เรื่องของความกลัวมันห้ามได้ที่ไหนกัน “วาโยน่ะ พิมพ์ไปบอกวาโยว่าไม่ได้กลับบ้าน แต่ดูเหมือนวาโยก็น่าจะ ไม่กลับเหมือนกัน” “อ่อครับ อ่า พูดถึงวาโย เราต้องบอกลูกคุณไหม” ผมถามด้วยความไม่แน่ใจ ผมว่ามันน่าจะเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อยเลยเหมือนกัน ซึ่งถ้าให้ผมคิดเองผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง การปรึกษาและหาทางออกร่วมกันกับคุณพนาจึงน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด “ยังไม่ต้องหรอก ลองคุยกันไปสักพักถ้าระหว่างเรามันโอเคจริง ๆ ค่อยจัดการเรื่องวาโย” “ครับ เอาแบบนั้นก็ได้” การกินข้าวมื้อนี้ระหว่างผมกับคุณพนาก็เป็นเหมือนทุกครั้ง คุณพนาบอกให้ผมกินข้าวเยอะ ๆ แต่ผมไม่ยอม เราเถียงกันเรื่องกินข้าวแล้วก็คุยเรื่องงานกันต่อ “คุณ ผมสงสัยว่าทำไมคุณเป็นผู้บริหารแล้วต้องลงมาคุมงานเองด้วยล่ะ” “เพราะโปรเจกต์ที่ทำกับโมเดิร์นเฮาส์เป็นโปรเจกต์ที่ใหญ่ที่สุดที่เคยทำ การได้ร่วมงานกับบริษัทระดับท็อปแล้วทำได้ดีจะทำให้บริษัทฉันยิ่งเติบโตขึ้น ฉันเลยจำเป็นต้องมาดูงานเอง” “ดีจัง อาจารย์ผมเคยพูดให้ฟังว่าบริษัทของคุณเป็นบริษัทที่น่าจับตามองเพราะมีการเติบโตที่ก้าวกระโดดตลอด ไม่คิดเลยแฮะว่าเบื้องหลังความสำเร็จจะเป็นคุณพ่อสุดหล่อแบบคุณ” ผมหยอดคุณพนาไปหนึ่งที การหยอกล้อของผมทำให้ คุณพนาหลุดยิ้มออกมา ผมเพิ่งสังเกตแฮะว่าตั้งแต่เราตกลงจะลองคุยกัน คุณพนายิ้มเยอะกว่าสามสัปดาห์ก่อนหน้านั้นที่เรารู้จักกันมาอีก แสดงว่าเนื้อแท้จริง ๆ คุณพนาก็ไม่ได้จะเคร่งขรึมอะไรขนาดนั้นรึเปล่านะ “แล้วเธอจินตนาการว่าฉันจะเป็นยังไง ผู้บริหารแก่ ๆ เหรอ” “ไม่รู้สิ ผมไม่ได้สนใจ ถ้าสนใจคงเผลอตกหลุมรักรูปคุณตามข่าวในอินเทอร์เน็ตไปแล้ว” “เธอนี่ช่างพูดนะ” ผมยิ้มหวานตอบกลับ ปกติผมเป็นคนชอบพูดจาเอาอกเอาใจคนรัก ผมก็ไม่รู้ว่าคุณพนาจะมองว่าผมสตรอว์เบอร์รีรึเปล่า แต่ถ้าประเมินจากรอยยิ้มของคุณพนาเมื่อกี้ ผมก็คิดว่าคงไม่หรอกมั้ง เรากินข้าวด้วยกันเสร็จก็ช่วยกันเก็บห้อง ล้างจาน พอทำทุกอย่างเสร็จเราสองคนก็ไปนั่งด้วยกันบนโซฟา เป็นการนั่งที่นั่งเฉย ๆ ผมไม่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น คุณพนาเองก็ไม่ได้หยิบงานขึ้นมาทำ “คุณ” เราต่างคนต่างนั่งเงียบ ๆ มาสักพัก ผมก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน “หืม?” “เอ่อ คือ คืนนี้เราจะทำอะไรกันบ้างเหรอ” ผมพยายามถามเหมือนปกติ ทำตัวเหมือนไม่ได้คิดอะไรเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่ในใจผมตอนนี้มันคิดถึงแต่เรื่องลามก ๆ ก็เราเคลียร์กันแล้ว แล้วก็ตกลงที่จะลองศึกษาดูใจกันดู การจะลองทำแบบนั้นกันมันก็น่าจะทำได้แล้วนี่นา “แล้วเธออยากทำอะไรล่ะ” น้ำเสียงของคุณพนาดูปกติ เหมือนไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น แต่มือหนาดึงรวบเอวผมไปนั่งชิดตัว จนร่างกายของผมมันแนบชิดกับท่อนแขนใหญ่ ๆ ของคุณพนาแน่น “ก็...” ผมกัดปากไม่กล้าพูดต่อ ไม่รู้ไอ้คนที่กล้าทำกับลูกคุณพนาในห้องครัว คนที่กล้าใช้แตงกวาต่อหน้าคุณพนา คนที่กล้าดูดของคุณพนาอย่างดื้อ ๆ มันหายไปไหน ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมไม่กล้าแม้แต่จะชวนด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่ในใจตอนนี้อยากโดนจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว “เธออยากทำอะไรก็ทำแบบนั้นแหละ ฉันตามใจเธอ” คุณพนารวบเอวผมขึ้นมานั่งบนตัก พอคุณพนาพูดแบบนี้ตัวผมก็อ่อนยวบคาอกคุณพนาทันที “แล้วตกลงเธออยากทำอะไร หืม?” มือที่กอดเอวผมสอดเข้าไปในช่องระหว่างกระดุมเม็ดที่สามและเม็ดที่สี่ แต่ดูเหมือนมันจะติดเพราะมือของคุณพนาใหญ่ คุณพนาเลยจัดการปลดกระดุมของผมแล้วล้วงมือเข้าไปตรง ๆ มือใหญ่ ๆ ที่ปัดผ่านหน้าท้องทำผมเผลอเกร็งหน้าท้องโดยอัตโนมัติ ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้องเลย “คุณก็รู้ว่าผมอยากทำอะไร” “นอนกอดฉันเหรอ เธอเคยบอกว่าอยากนอนกอดฉันนี่” “คุณ!” ผมเบ้ปากด้วยความขัดใจ ล้วงเสื้อผมขนาดนี้ยังจะมาพูดว่านอนกอดอีก คุณพนานี่ชักจะขี้แกล้งเกินไปแล้วนะ “ตกลงบอกฉันได้รึยัง ว่าคืนนี้อยากจะทำอะไร” คุณพนาถามด้วยน้ำเสียงที่ทำเอาผมอยู่ไม่สุข มือหนาเลื่อนขึ้นมาถึงยอดอกผม แล้วยังดึงตัวผมให้บดลงบนตักมากกว่าเดิมจนก้นผมมันเสียดสีกับสิ่งที่อยู่ใต้กางเกงของคุณพนาไปหมดแล้ว มันตั้งขนาดนี้แล้วยังจะมาถามอีกเหรอ พอคุณพนาบิลต์อารมณ์มาขนาดนี้ แล้วผมเองก็อยากทำกับคุณพนาจนแทบทนไม่ไหวแล้ว ผมก็พยายามรวบรวมความกล้า กลับมาเป็นบิ๊กคนแก่แดดแล้วบอกออกไปเสียงดังฟังชัด “ผมอยากเป็นของคุณ คืนนี้ทำให้ผมกลายเป็นของคุณนะครับ” “ได้สิ ฉันก็อยากจะเป็นของเธอแล้วเหมือนกัน” คำตอบของคุณพนาทำเอาผมหน้ามืด แต่ก่อนที่อะไร ๆ จะเลยเถิด ผมก็รีบดีดตัวลุกขึ้นจากตักของคุณพนาทันที “เอาเลยเหรอ” “เอ่อ ยังครับ ผมแค่จะรีบไปอาบน้ำ” “แต่เดี๋ยวเธอก็น่าจะเลอะใหม่” คำพูดลามกที่ออกจากปากคุณพนาทำเอาผมต้องกัดปากแน่น นั่นไง คุณพนาลามกจริง ๆ ด้วย แล้วมาแกล้งทำเป็นนิ่งใส่ผมเถอะ “ผมกลัวตัวเหม็น” “งั้นเดี๋ยวฉันช่วยดม” คุณพนาลุกขึ้นมาประชิดตัวผม ใบหน้าหล่อคมก้มลงดมซอกคอผม แต่เป็นการดมที่แค่เอาจมูกเฉียด ๆ ไปมาให้ผมรู้สึกเสียวเล่น “ไม่เห็นจะเหม็น” “ไม่รู้แหละ ผมไปอาบก่อน คุณห้ามเปลี่ยนใจ” ถึงจะอายแสนอายแต่ผมก็ไม่ลืมกำชับคุณพนาเอาไว้กันคุณพนาเปลี่ยนใจ จากนั้นก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที วันนี้เป็นวันที่ผมตั้งใจอาบน้ำมากเป็นพิเศษ ผมขัดถูทุกซอกทุกมุม รวมถึงเตรียมช่องทางด้านหลังให้พร้อมสุด ๆ สำหรับการใช้งาน ตั้งใจไว้แล้วว่าคุณพนาจะจับไปตรงไหนก็ต้องนุ่มหอมไปทุกที่ อ่า บางทีผมก็อาจจะจริงจังกับเรื่องนี้เกินไป แต่เอาเถอะ ก็ผมอยากให้ครั้งแรกของเรามันดีนี่ ผมใช้เวลาอยู่นานกว่าจะอาบน้ำเสร็จ พออาบเสร็จคุณพนาก็เข้าไปอาบต่อ ระหว่างที่รอคุณพนาอาบน้ำผมก็ค้น ๆ กระเป๋าเพื่อหาชุดใส่ แต่คงเพราะตอนมาผมคงลนเกินไป เลยทำให้ผมไม่มีชุดที่ดูน่ารัก ๆ เลย แกร๊ก “คุณเสร็จแล้วเหรอ” ผมยังหาชุดไม่ทันเสร็จก็ได้ยินเสียงคุณพนาออกมาจากห้องน้ำ คุณพนาอาบน้ำไวผิดกับผมลิบลับ “ฉันกลัวเธอรอนาน” คุณพนาว่ายิ้ม ๆ แล้วเดินเข้ามาหาผม ตอนนี้ร่างกายของคุณพนามีแค่ผ้าเช็ดตัวพันช่วงล่างไว้ ส่วนช่วงบนเปลือยเปล่าโชว์หุ่นสุดแซ่บที่เห็นทีไรผมก็รู้สึกใจไม่ดี “ทำไมยังไม่แต่งตัว” “ผมหาชุดไม่ได้” ผมบอกพร้อมทำหน้าเศร้า รู้แบบนี้ผมน่าจะหยิบชุดเซ็กซี่ ๆ ในตู้มาด้วย ที่เอามานี่มีแต่ชุดทำงานกับชุดนอนที่แขนขาโคตรจะยาวทั้งนั้นเลย ที่ห้องผมมันแอร์หนาวเลยใส่แบบนี้จนชิน กลายเป็นว่าพอจะมานอนก็หยิบแต่ชุดนี้มา “งั้นก็ไม่ต้องใส่สิ” คุณพนาคว้าเอวผมแล้วดึงผมไปนั่งอยู่ปลายเตียง ตอนนี้กลายเป็นว่าผมอยู่ในชุดอาบน้ำแบบที่ข้างในไม่มีอะไรเลย “คุณ...” “เดี๋ยวฉันช่วยเช็ดผมให้” คุณพนาหยิบผ้าขนหนูมาบรรจงเช็ดผมที่เพิ่งสระของผม ผมในตอนนี้มันก็เขินแหละที่คุณพนาช่วยเช็ดผมให้ แต่ประเด็นคือคุณพนาดันยืนอยู่ตรงหน้าผม แล้วไม่ใส่เสื้อแบบนี้มันก็ทำให้ผมเห็นหุ่นระดับนายแบบของคุณพนาได้อย่างชัดเจนเลย อยากลูบ แค่คิดว่าอยากลูบผมก็เผลอยกมือขึ้นลูบซิกซ์แพ็กของคุณพนาโดยอัตโนมัติ ระหว่างที่ลูบมือก็เงยหน้ามองดูว่าคุณพนาจะดุอะไรผมรึเปล่า แต่คุณพนาก็ไม่ได้ว่าอะไร “ชอบเหรอ เห็นชอบแอบมองบ่อย ๆ” “คุณเห็นด้วยเหรอ” “เธอไม่เก็บอาการสักนิด ใครจะไม่เห็นล่ะ” พอคุณพนาตอบกลับมาแบบนี้ผมก็ทำอะไรไม่ถูก เลยโน้มหน้าไปจูบกล้ามท้องคุณพนาแก้เขิน แต่กลายเป็นว่ายิ่งเขินกว่าเดิมผมเลยรีบเอามือลง แต่สักพัก ก็เผลอยกมือขึ้นมาจับใหม่เพราะผมชอบมันมาก ๆ “เธอมีครั้งแรกตอนอายุเท่าไร” ระหว่างที่เช็ดผมให้ผมคุณพนาก็ถามขึ้น ผมย้อนนึกไปถึงครั้งแรกของตนเอง ไอ้คนที่ฝากความทรงจำครั้งแรกไว้กับผมมันเป็นคนที่ไม่ได้ดีนัก แต่ผมก็ไม่ได้เจ็บปวดถึงขั้นพูดถึงมันไม่ได้ “สิบห้า” “หืม?” “ผมดูแก่แดดใช่ไหม” “คนที่มีลูกตั้งแต่ยังเด็กแบบฉันจะไปกล้าว่าคนอื่นแก่แดดได้ยังไง” “แล้วครั้งแรกของคุณล่ะ” “สิบสาม” “โห คุณเด็กกว่าผมอีกเหรอเนี่ย” ผมทำตาลุกวาว แล้วด้วยความเป็นคนทะลึ่งตึงตัง ผมก็ดันเผลอบวกลบเลขในใจ ตอนนี้คุณพนาอายุสามสิบแปด ถ้าครั้งแรกตอนสิบสามก็เท่ากับว่าคุณพ่อสุดฮอตของผมมีประสบการณ์เรื่องอย่าว่ามาแล้วยี่สิบห้าปี “พระเจ้า!!” “เธอกำลังคิดอะไรทะลึ่ง ๆ แน่ ๆ” คุณพนารู้ทันเมื่อเห็นผมทำหน้าตาตื่น เห็นแบบนั้นผมก็รีบส่ายหน้าปฏิเสธรัว ๆ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ทันซะแล้ว “แล้วแบบนี้คุณทำบ่อยรึเปล่า” ผมเป็นฝ่ายถามบ้าง ปกติผมก็ไม่ได้มานั่งสัมภาษณ์ใครก่อนจะทำกันแบบนี้ แต่พอคุณพนาเริ่มถามผมก็รู้สึกอยากรู้ขึ้นมา คิดซะว่ามันเป็นกิจกรรมฆ่าเวลาระหว่างรอคุณพนาเช็ดผมให้ก็แล้วกัน “ตอนเด็ก ๆ ทำบ่อย แต่พอมีวาโยก็ไม่ค่อยได้ทำ แต่ถ้าถามถึงปัจจุบันนี้ ก็ประมาณเดือนละสอง สามครั้ง” “คุณปล่อยแค่เดือนละสองสามครั้งเองเหรอ...เอ่อ...ผมลืมตัว” ผมยกมือขึ้นปิดปากเมื่อนึกได้ว่าเผลอตกใจแบบเวอร์เกินไป ก็มันน่าตกใจจริง ๆ นี่ ผมปลดปล่อยในแต่ละอาทิตย์เยอะกว่าที่คุณพนาทำทั้งเดือนอีกเหรอ “ฉันหมายถึงถ้าทำแบบมีคนทำด้วย แต่ถ้าปลดปล่อยโดยใช้มือเองฉันทำบ่อย ยิ่งเวลาเธอมายั่วฉันก็ใช้มือไปตั้งหลายครั้ง” คุณพนาพูดออกมาตรง ๆ ตอนพูดก็เอามือทัดผมของผมไปด้วย นั่นยิ่งทำให้ผมรู้สึกเขินเข้าไปใหญ่ “แล้วปกติคุณทำกับใครเหรอ” ผมถามต่อ ผมอยากรู้เผื่อจะได้เตรียมตัวไว้ ถ้าอนาคตเราเป็นแฟนกันจริง ๆ ผมจะได้ระวังบุคคลเหล่านี้ไว้ อ่า ยอมรับว่ามโน ไปไกล แต่ผมอยากได้ความชัวร์นี่ “ปกติฉันซื้อบริการ ฉันมีเจ้าประจำ เขาจะเป็นคนจัดหาเด็ก ๆ ให้ฉัน ถ้าฉันต้องการ” “ทำไมล่ะ หรือว่าคนที่ทำเป็นอาชีพเขาดูแลได้ดีและเป็นงานกว่าเหรอ” ผมถามต่อ พอรู้ว่าคุณพนาซื้อบริการบ่อยก็เริ่มไม่มั่นใจในตัวเองขึ้นมา ผมกลัวว่าจะทำได้ไม่ดีเท่าคนที่คุณพนาซื้อบริการด้วย “เปล่า ฉันแค่ไม่อยากจะวุ่นวาย การซื้อบริการมันก็ชัดเจนดี แค่ทำหน้าที่แล้วจบ ไม่ต้องกังวลเรื่องความรู้สึกกันทั้งสองฝ่าย อีกอย่างฉันไปดีลกับใครไม่เป็น” “คุณเนี่ยนะดีลไม่เป็น” “อื้ม เวลาที่ฉันมองใครแล้วฉันชอบ ฉันก็จะเผลอชอบคิดไปไกลเกินเรื่องเซ็กซ์” “แล้วเคยมองใครแล้วรู้สึกแบบนั้นรึยัง” “เคย” “ใครเหรอ” “เธอไง” ทั้ง ๆ ที่ชงไปเพราะคาดหวังจะให้คุณพนาตอบว่าเป็นตัวเอง แต่พอคุณพนาตอบกลับมาจริง ๆ ผมก็เขินจนทำตัวไม่ถูก ผมบอกเลยนะว่าคุณพนาเวอร์ชันนิ่ง ๆ รับมือง่ายกว่าเวอร์ชันนี้เป็นสิบเท่า คุณพนาเวอร์ชันชัดเจนแล้วนี่ทำผมเหมือนจะตายวันละหลาย ๆ รอบเลยเถอะ แล้วพอเขินจริงจังแบบนี้ผมก็พูดอะไรต่อไม่ถูก เอาแต่นั่งหน้าแดงจน คุณพนาเช็ดผมให้ผมเสร็จแล้วเอาผ้าขนหนูไปตากสติผมจึงเริ่มกลับมา คุณพนาอุ้มผมให้เข้าไปนั่งบนเตียงดี ๆ ส่วนตัวคุณพนายังคงยืนอยู่ที่ปลายเตียง พอจะเริ่มกันผมก็ทำตัวไม่ถูกเลยได้แต่นั่งมองคุณพนาอยู่แบบนั้น พอเห็นผมนิ่ง คุณพนาจึงเป็นฝ่ายเริ่มด้วยการปลดผ้าเช็ดตัวออก ทันทีที่ผ้าขนหนูสีขาวหล่นลงพื้น ท่อนล่างแสนใหญ่โตของคุณพนาก็ปรากฏต่อสายตาผม มันยังไม่ขึ้นรูปเต็มตัว แต่ถึงยังไม่ขึ้นรูปขนาดของมันก็ไม่ธรรมดาเลย “ยังกินข้าวไม่อิ่มเหรอ” คุณพนาแกล้งแซวเมื่อผมมองตรงนั้นของคุณพนาแล้วเผลอกัดปาก ก็มันสวยนี่ ทำไมผมจะไม่อยากมอง “คุณลามกชะมัด” “แต่ดูเหมือนเธอจะชอบคนลามกนะ” คุณพนาเริ่มขึ้นมาบนเตียง ร่างสูงคุกเข่าแล้วใช้เข่าเดินเข้ามาหาผม พอผมจะขยับตัวหนีคุณพนาก็จับข้อเท้าผมแล้วดึงให้ผมมาชิดตัว “อ้าขาออกสิ” คุณพนาออกคำสั่ง ตอนนี้ผมเหมือนโดนคุณพนาสะกด เรียวขาขาวค่อย ๆ แยกออกจากกันตามที่คุณพนาสั่ง นั่นทำให้ชุดคลุมอาบน้ำที่ผมใส่มันแยกออกจากกันจนเห็นต้นขาด้านใน “เธอชอบแบบอ่อนโยนหรือรุนแรง” ระหว่างที่ถามมือหนาก็สัมผัสลงที่เข่าผม แล้วค่อย ๆ เลื่อนสูงขึ้นเรื่อย ๆ จากเข่ามาที่ต้นขา มาจนถึงขาหนีบ ก่อนจะจับเข้าที่กลางกายผม “อื้อ” ผมเชิดหน้าแล้วครางออกมาเพราะความเสียว คุณพนายังไม่ทันทำอะไรรุนแรงผมก็รู้สึกเสียวแล้ว ทั้งบรรยากาศ ทั้งคำพูด มันอีโรติกกว่าตอนกำลังโดนกระแทกซะอีก “ตกลงชอบแบบไหน” “อึก ผม อ๊ะ ได้หมด แล้วคุณชอบแบบไหน” ผมรวบรวมแรงถามกลับ ตอนนี้มือใหญ่ ๆ ของคุณพนากำลังลูบไล้บิ๊กน้อยให้ผม “เดี๋ยวเธอก็รู้” ---------------------------------------------------------------------------------- เนื้อหายาวเกิน เลยต้องตัดแบ่งครึ่งนะคะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more