ตอนที่ 7 คนแบบที่คุณชอบ
4464 คำ
ตอนที่ 7 คนแบบที่คุณชอบ
“เมื่อไรก็ได้ที่เธอต้องการ ยังไงเราก็ต้องเจอกันอีกยาว”
“อื้อ” ลิ้นร้อนมอบความรู้สึกวาบหวามให้ผมจนผมเสียวท้องไปหมด ตอนนี้คุณพนาดึงผมขึ้นมานั่งบนตัก ผมเองก็กอดคอคุณพนาแล้วบดก้นลงบนแก่นกายของคุณพนาไม่หยุด
“อื้ม” เราสองคนจูบกันอยู่เนิ่นนานกว่าคุณพนาจะยอมผละออก แต่ถึงปากเราผละออกจากกัน เราสองคนก็ยังคงมองกันแบบหวานเชื่อมเหมือนเดิม
“คุณ” เมื่อความเงียบเข้าครอบงำระหว่างเราสองคน ผมก็ทนไม่ไหวเริ่มพูดก่อน ผมเรียกแล้วขยับตัวเข้าแนบชิดคุณพนามากกว่าเดิม ใบหน้าก้มลงไปคลอเคลียกับคุณพนาด้วยความรักใคร่
“คุณจะทำผมรึเปล่า” ผมถูก้นลงบนแก่นกายของคุณพนา ด้วยความที่ผมใส่แค่กางเกงในมันเลยทำให้ช่วงล่างเราสองคนสัมผัสกันแบบแนบชิดมาก ๆ สารภาพตามตรงว่าตอนนี้ผมอยากจะเป็นของคุณพนาเต็มที่แล้ว แล้วผมก็มั่นใจว่าถึง คุณพนาจะเพิ่งปล่อยแต่คุณพนาทำต่อไหว
คำถามที่ถูกถามออกมาแบบตรง ๆ เข้าเป้าจัง ๆ ของผมทำเอาคุณพนาชะงักไป สีหน้าคุณพนาดูกระอักกระอ่วนใจ มือหนาลูบเอวผมเหมือนจะอยากจะทำ แต่ก็ดูพยายามฝืนใจที่จะไม่ทำ
“คุณ ผมอยากเป็นของคุณ” ผมกอดคุณพนาแล้วพูดเสียงอ้อนอยู่แถว ๆ คอของคุณพนา สิ้นสุดคำพูดผมก็เห็นลูกกระเดือกของคุณพนาขยับเพราะคุณพนากลืนน้ำลายอึกใหญ่ ในตอนนั้นผมคิดแล้วว่าผมอาจจะมีหวัง แต่แล้วผมก็คิดผิด
“ไม่ได้ ฉันทำเธอไม่ได้” คุณพนาฝืนพูดออกมา ได้ยินคุณพนาพูดแบบนั้นผมก็ยอมลุกขึ้นจากตักของคุณพนาแต่โดยดี
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ วันนี้ผมบอกแล้วว่าจะเป็นเด็กดีของคุณ ไม่ทำก็ ไม่ทำครับ” ผมยอมรับการตัดสินใจของคุณพนา แต่ต่อให้คำพูดเหมือนจะเข้าใจแค่ไหน แต่น้ำตาผมมันก็ไหลคลอเบ้าเสียดื้อ ๆ ชีวิตนี้ก็โดนผู้ชายปฏิเสธมาพอตัว แต่ไม่เห็นมีครั้งไหนรู้สึกเจ็บขนาดนี้เลย
“บิ๊ก” พอเห็นผมดูหงอยคุณพนาก็เริ่มเป็นห่วง มือหนาจับมือผมไว้แต่ผมส่ายหน้าว่าไม่เป็นไร พอผมจะเดินหนีคุณพนาก็เกี่ยวเอวผมไว้แล้วดึงผมเข้าไปนั่งบนตักใหม่
“ฉันเอาเธอตอนนี้ไม่ได้ แต่ฉันช่วยเธอได้นะ” คุณพนาอุ้มผมมาที่เตียงแล้วนั่งลงบนเตียง มือหนาจัดแจงให้ผมนั่งลงบนตัก โดยหันหลังให้ตัวเองแล้วหันหน้าออกไปทางขา
“คุณจะทำอะไร”
“ฉันจะให้รางวัลที่เธอช่วยนวดให้ฉัน” พูดจบมือหนาก็จับขาทั้งสองข้างของผมกางออก
การจู่โจมแบบไม่ได้ตั้งตัวมาก่อนทำเอาอารมณ์ผมมันแปรปรวนไปหมด ผมตามไม่ทันไปหมดแล้ว มันทั้งเศร้าที่คุณพนาไม่ยอมทำ มันทั้งรู้สึกดีที่รู้ว่าคุณพนาจะช่วย แต่ในขณะเดียวกันผมก็รู้สึกสับสน มันเหมือนผมตามคุณพนาไม่เคยทันเลย
“เมื่อกี้เธอทำได้ดีนะ” คุณพนาชมแล้วเริ่มใช้มือใหญ่ ๆ สอดเข้าไปในเสื้อผม แค่มือของคุณพนาปัดป่ายหน้าท้องผมก็เสียววูบไปทั้งร่าง นอกจากร่างกายจะเสียววูบ ใจมันก็อ่อนยวบไปหมดตอนได้ยินคำชมของคุณพนา
“คุณแกล้งชมผมรึเปล่า”
“ฉันไม่ใช่ผู้ใหญ่ชอบหลอกเด็ก” มือหนาข้างหนึ่งเริ่มบีบยอดอกของผม ส่วนอีกข้างก็ลูบไล้เรียวขาของผม มือคุณพนาใหญ่มาก เวลาที่ร่างกายผมอยู่ในมือของคุณพนาแล้วมันดูเล็กไปเลย
“คุณกำลังหลอกผม”
“ฉันหลอกอะไรเธอ หืม?” ใบหน้าหล่อเหลาของคุณพนาเริ่มซุกลงบนคอผม คนเคยซ่าอย่างผมตอนนี้ไม่มีแม้แรงจะนั่งด้วยซ้ำ คุณพนาแค่แตะ ๆ ยังไม่ทันทำอะไรผมก็ตัวอ่อนขนาดนี้ ถ้าคุณพนาทำจริงเมื่อไรผมจะไหวเหรอ
“คุณอ่อยผม แต่คุณก็ไม่ยอมเอาผม” ผมหันไปงอแง พอเจอกับสายตา คุณพนาผมก็เหมือนหมดแรง รู้ตัวอีกทีก็เผลอโน้มหน้าไปจูบคุณพนาแล้ว
“อื้อ”
ริมฝีปากเราทั้งสองคนแลกสัมผัสวาบหวามกันอยู่นาน ขณะที่ปากเราจูบกัน มือหนาของคุณพนาก็เริ่มจับขาผมอ้าออกกว้างกว่าเดิม ก่อนกางเกงในของผมจะค่อย ๆ หลุดออกจากก้น
“อื้อ คุณพนา”
“เด็กดี” คุณพนากอบกุมแก่นกายขนาดพอดีตัวของผมไว้แล้วเริ่มลูบคลึงเบา ๆ แม้จะไม่ได้ทำรุนแรงแต่ผมก็เสียวมากๆ คุณพนาจับจุดถูกไปหมด รู้ว่าต้องจับตรงไหนผมถึงจะรู้สึกดี สมแล้วที่ผ่านโลกมานานกว่าผม
“อื้อ คุณ”
“ชอบข้างหน้าหรือข้างหลังมากกว่า” คุณพนาถาม มันเป็นประโยคคำถามที่แค่ถามปกติ แต่มันดันทำผมรู้สึกเสียวจนเผลอหุบขาแล้วถูไปมา แค่คุณพนากระซิบถามเรื่องสิบแปดบวก สมองผมมันก็จินตนาการไปถึงตอนโดนคุณพนาเอาแล้ว
“อื้อ ข้างหลังครับ”
ผมไม่รู้ว่าหลังจากผมตอบออกไปแล้วคุณพนาทำหน้ายังไง ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ท่อนแขนใหญ่โตกำลังเกี่ยวขาผมให้ยกขึ้นข้างหนึ่ง จากนั้นนิ้วของคุณพนาก็เริ่มไล่ลงไปตามร่องก้นผม
“อื้อ คุณพนา”
“เด็กดี พร้อมจะรับรางวัลจากฉันรึยัง” คุณพนาเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่นที่หัวเตียง ผมก็เพิ่งรู้ว่าคุณพนาพกของแบบนี้ไว้ใกล้ตัวมาก ๆ คุณพนาจัดการบีบมันออกแล้วป้ายลงบนปากทางของผม แตะนิ้วลงบนรอยจีบของผม กดไปเบา ๆ ในรอบ ๆ บริเวณ แต่ไม่ยอมสอดนิ้วเข้ามาสักที
“พร้อม อึก พร้อมแล้วครับ ใส่เข้ามาเลย ใส่นิ้วของคุณ...อ๊า”
สวบ
นิ้วใหญ่ ๆ ถูกดันเข้ามาในร่างกายผม ความลื่นจากเจลทำให้มันเข้ามาได้ง่าย ๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำผมเสียวมาก ๆ นิ้วของคุณพนาใหญ่ จังหวะที่ดันเข้ามาก็แสนดุดัน แล้วไหนจะเสียงครางในลำคอดูพอใจที่ผมได้ยินอยู่ข้างหูนี่อีก
“อ๊ะ อื้อ คุณพนา” คุณพนาดันนิ้วเข้ามาจนสุดแต่ยังไม่เริ่มขยับ ร่างสูงปล่อยให้ผมได้ลิ้มรสความเสียวให้เต็มที่
“เธอโอเคไหม” คุณพนาถามแล้วก้มลงเลียทั่วลำคอของผม ผมตอบกลับ ไม่ไหวได้แต่พยักหน้าแล้วซุกตัวเข้าไปในอ้อมกอดคุณพนา ปกติผมเก่งเรื่องแบบนี้ จะตาย แต่พอเป็นคุณพนา คนเก่งแบบผมเหมือนจะสู้ไม่ได้เลยสักนิด
“งั้นฉันขยับนะ”
“อื้อ อ๊า คุณ อ๊ะ” น้ำเสียงที่ฟังดูเป็นห่วงเป็นใย กับอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของคุณพนามาคู่กับสัมผัสดิบเถื่อน นิ้วใหญ่ๆ ถูกดึงออกมาจากช่องทางด้านหลังของผม แล้วดันเข้าไปใหม่แบบเน้น ๆ จังหวะเข้าออกที่ไม่ได้เร็วแต่ลึกจนน้ำตาผมคลอ มันดูเป็นความขัดแย้ง แต่ก็เป็นความขัดแย้งที่ลงตัวเหลือเกิน
“อื้อ อ้าขาออกอีกสิ” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ทำให้ผมยอมทำตามอย่างง่ายดาย ผมอ้าขาออกกว้างแล้วกอดแขนคุณพนาแน่น ริมฝีปากได้รูปจูบลงบนศีรษะผม แต่มือยังขยับเข้าออกร่างกายผมรัว ๆ จนเกิดเสียงน่าอายไม่หยุด
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
“ฉันชอบใช้เจล มันจะทำให้เธอเจ็บน้อยลง นุ่มลื่นขึ้น แถมยังมีเสียงลามกแบบนี้ออกมาตลอดอีก” คุณพนาทำให้เกิดเสียงด้วยการขยับนิ้วรัว ๆ การใช้เจลมันทำให้มีเสียงน้ำเฉอะแฉะที่ฟังดูลามกดังออกมาตลอดจริง ๆ แถมพอใช้เจลแล้ว คุณพนายังรัวมันได้เร็วกว่าเดิมอีก
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คุณ” ยิ่งคุณพนารัวนิ้วเข้ามา ผมก็ยิ่งครางไม่เป็นภาษา ความเสียวที่ได้รับทำเอาสติผมพร่าเบลอไปหมด
“เด็กดี บอกฉันซิว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง” ขณะที่ทำไป คุณพนาก็คอยพูดบิลต์อยู่ข้างหูจนผมอารมณ์พลุ่งพล่านกว่าเดิม ลำพังแค่ทำเฉย ๆ ก็เสียวจะแย่แล้ว ยังมาชวนพูดจาทะลึ่ง ๆ แบบนี้อีก
“อื้อ อ๊ะ ผม อ๊ะ เสียว นิ้วคุณมัน อื้อ ใหญ่มาก” ผมพยายามหันไปสบตาคุณพนาแล้วบอกความรู้สึกทั้งหมด พอได้มองหน้ากันชัด ๆ ผมก็ยิ่งรู้สึกมวนท้องมากกว่าเดิม ตอนนี้คุณพนาดูฮอตมาก ๆ ผมชอบตอนคุณพนากำลังทำหน้าหื่นใส่ผม
“ชอบรึเปล่า”
“ชอบ อ๊ะ อ๊ะ ชอบ อ๊า ผมชอบที่สุดเลย อ๊า” สิ้นสุดคำพูดผม คุณพนาก็ดึงนิ้วออกทิ้งให้ผมนอนหอบหายใจเหนื่อย ๆ แต่ยังไม่ทันได้หายดี คุณพนาก็จับผมให้ถอยหลังมาพิงอกตัวเองมากกว่าเดิม แล้วจัดท่าให้ผมนั่งหลังตรงขึ้น ซึ่งนั่นก็ส่งผลให้ผมเห็นด้านล่างตัวเองได้มากขึ้น
“ฉันอยากให้เธอเห็นชัด ๆ ตอนนิ้วฉันมันเข้าไปในตัวเธอ”
สวบ
“อ๊า” ภาพนิ้วใหญ่ ๆ ที่ดันเข้ามาในร่างกายผมพร้อมกันสามนิ้วมันช่างชัดแจ้งเต็มตาจนผมไม่กล้าขยับตัวไปไหน พอเห็นผมอึ้งไปคุณพนาก็ใช้แขนที่ว่างมากอดเอวผมไว้แน่น สลับกับลูบไล้ไปตามหน้าท้องเพื่อปลุกอารมณ์ผม ส่วนมืออีกข้างก็ชักเข้าออกในตัวผมไม่หยุด
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ คุณ อื้อ”
“ดูสิ ตรงนี้ของเธอมันก็เล็กแค่นี้ แต่รับนิ้วฉันได้หมดเลยนะ”
“อิ๊ อ๊ะ คุณพนา” คำพูดลามกทำเอาผมเกร็งไปทั้งตัวและเท้า และพอยิ่งตัวผมเกร็ง ช่องทางด้านหลังของผมมันก็ยิ่งเกร็งและตอดรัดนิ้วของคุณพนามากขึ้น
“อื้ม ดูเหมือนเธอไม่อยากให้ฉันเอานิ้วออกมาเลยนะ” คุณพนาว่าขำ ๆ ตอนนี้ดวงตาคมกำลังก้มมองช่องทางรักของผมที่มันดูดนิ้วคุณพนาแน่น ผมมองตามที่คุณพนาพูดแล้วก็รู้สึกอายจนทนมองไม่ไหว ต้องหันหลังไปซุกอกคุณพนาแทน
คุณพนากำลังทำให้คนหน้าด้านแบบผมรู้สึกอาย ชักจะเก่งเกินไปแล้วนะ
“เธออายเหรอ ยิ่งอายยิ่งตอดนะ”
“อ๊ะ อ๊ะ คุณ อื้อ คุณโคตร อ๊ะ ลามกเลย” ผมซุกหน้าไปก็บ่นไป ขณะที่บ่น ก็แอบยิ้มไปด้วย
ยิ่งเห็นผมดูเขินคุณพนาก็ยิ่งแกล้ง มือหนารัวเข้าออกช่องทางผมอยู่แบบนั้น ใช้เวลาไม่นานผมก็เริ่มกระตุก คุณพนาก็เหมือนจะดูออก นิ้วใหญ่ ๆ จึงขยับรัวขึ้นหวังให้ผมถึงฝั่งฝัน
“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ คุณ ผมใกล้แล้ว”
“อื้ม เด็กดี” คุณพนารัวนิ้วอย่างดุดันในโค้งสุดท้าย ตอนนี้ผมเสียวจนไม่รู้จะทำยังไง เลยขบกัดท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของคุณพนาแล้วครางลั่นในลำคอ ก่อนจะปลดปล่อยออกมาจนเลอะไปทั่วแขนของคุณพนาและร่างกายของตนเอง
“แฮ่ก แฮ่ก” ผมนอนพิงอกคุณพนาแล้วครางเหมือนคนไปวิ่งมาราธอนมา ถึงผมจะเสร็จแล้วคุณพนาก็ยังคงไม่ยอมถอนมือออก นิ้วใหญ่ ๆ ขยับนวดไปทั่วช่องทางด้านหลังของผม ปากก็บรรจงจูบศีรษะผมไปด้วย
“แฮ่ก ตอนโดนคุณเอาจริง ๆ ผมต้องตายคาของคุณแน่ ๆ”
“ทะลึ่ง”
“คุณว่าผมทั้ง ๆ ที่เมื่อกี้คุณเพิ่งทำตัวลามกใส่ผมเหรอ” ผมหันไปถามตาแป๋ว คุณพนาเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมา นี่นับว่าเป็นรอยยิ้มแรกที่คุณพนายิ้มให้ผมตรง ๆ แบบไม่หลบซ่อน ระหว่างที่ยิ้มมือก็ยังนวดคลึงช่วงล่างของผมอยู่
“แล้วชอบที่ฉันทำรึเปล่า” คุณพนาถอนนิ้วออก ร่างสูงจับผมพลิกตัวมานั่งคร่อมบนตัก มือหนาก็ช่วยประคองเอวผมไว้ ตอนนี้ผมดูเหมือนลูกชายตัวน้อย ๆ ของคุณพนาเลย
“ชอบ ผมชอบที่คุณทำมาก ๆ เลย” ผมสารภาพออกไปตรง ๆ แล้วกอดคอคุณพนา ใบหน้าน่ารักคลอเคลียอยู่ตรงแก้มของคุณพนาไม่ยอมห่างไปไหน
“คราวหลังคุณทำให้ผมอีกนะครับ ผมชอบที่คุณทำมาก ๆ ”
คุณพนาไม่ได้ตอบรับคำของผม แต่มือใหญ่ ๆ ก็ยังคงลูบหัวและไล่ลงมาที่แผ่นหลังผม เมื่อกี้มันอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่ผมหวัง ผมไม่ได้โดนคุณพนาเอาแบบที่ตั้งใจไว้ แต่การที่คุณพนาช่วยผม แถมยังดูแลผมอย่างดี มันก็ทำให้จิตใจของผมรู้สึกพองโตมาก ๆ
ขณะที่ผมกำลังกอดคุณพนาแล้วเพ้ออยู่คนเดียว คุณพนาก็อุ้มผมแล้วพาผมเข้าไปในห้องน้ำ คุณพนาวางผมลงให้ผมยืนบนพื้น แต่แขนล่ำก็ยังกอดกักตัวผมไว้
“ยกขาขึ้น” คุณพนาจับขาผมยกขึ้นข้างหนึ่งแล้วใช้น้ำค่อย ๆ ล้างสิ่งที่มันเลอะเทอะตัวผมออกจนหมด จากนั้นก็จับผมหันหน้าเข้าหาตนเอง ให้ผมกอดคอไว้แล้วแอ่นก้นไปด้านหลัง แล้วเริ่มล้างช่องทางด้านหลังของผมบ้าง
“อ๊า อื้อ” ระหว่างที่คุณพนาช่วยทำความสะอาดตัวผมไป ผมก็ยังคงกอดคอและมองหน้าคุณพนาไม่ยอดละสายตาไปไหน
ผมมีเซ็กซ์บ่อย แต่ไม่เคยมีใครดูแลผมดีขนาดนี้ ขนาดแค่ใช้นิ้วคุณพนายังทำให้ขนาดนี้เลย ผมอดคิดไม่ได้ว่าถ้าผมเป็นของคุณพนาแล้วจริง ๆ คุณพนาจะยิ่งดูแลผมดีขนาดไหน
“คุณครับ ผมจูบคุณได้ไหม”
“ฉันกำลังทำความสะอาดให้เธอนะ”
“จูบไปทำไปได้ไหมครับ นะ ผมอยาก...อื้อ” คุณพนาก้มลงจูบปิดปากเด็กพูดมากอย่างผม ขณะที่มือก็ยังคงช่วยทำความสะอาดให้ผมต่อ
นาทีนี้ผมไม่ได้สนใจแล้วว่าคุณพนาทำอะไรกับช่องทางด้านหลังของผมบ้าง เพราะสมองผมตอนนี้มันโฟกัสอยู่กับแค่จูบของคุณพนา รู้ตัวอีกทีผมก็โดนคุณพนาอุ้มกลับมาที่เตียงเรียบร้อยแล้ว
คุณพนาจัดการเช็ดตัว และใส่เสื้อผ้าให้ผม แถมยังจัดท่าให้ผมนอนสบาย ๆ แล้วห่มผ้าให้อีกด้วย
“คุณทำเหมือนจะส่งผมนอน”
“อื้ม แล้วเธออยากนอนรึเปล่า”
“ครับ ผมอยากนอน” ผมไม่ได้มีความคิดว่าอยากจะหลับ แค่อยากนอนตรงนี้ อย่างน้อยถ้าคุณพนาไปทำงานต่อ ผมก็จะได้นอนมองคุณพนาอยู่แบบนี้
“งั้นก็นอนพักซะ เดี๋ยวถึงเวลาอาหารแล้วฉันปลุก” คุณพนาลูบหัวผมแล้วทำท่าจะลุกไปทำงาน แต่ผมไม่ยอมให้คุณพนาไปง่าย ๆ มือบางจับมือคุณพนาไว้ แล้วดึงมือคุณพนามาแนบแก้ม
“คุณจูบผมก่อนสิ ถ้าคุณจูบผมคงหลับฝันดี”
“เธอมันเด็กคลั่งจูบ” คุณพนาว่าขำ ๆ แต่ก็ยอมก้มลงจูบผมอยู่นานสองนานกว่าจะละปากออกไปแล้วไปทำงานต่อ
ผมนอนมองคุณพนาทำงานอยู่แบบนั้นจนมันเริ่มง่วงแล้วหลับไปเองในที่สุด
ผมหลับใหลไปนาน กว่าจะตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่คุณพนาปลุกผมขึ้นมากินข้าวกลางวัน มื้อกลางวันเป็นอาหารที่เหลือจากมื้อเช้านำมาอุ่นใหม่ แต่รสชาติมันก็ยังอร่อยอยู่สำหรับผม เพราะผมเองก็ชอบอาหารไทย
“มื้อนี้กินให้หมดนะ” คุณพนาพูดขึ้นมาสั้น ๆ ก่อนเริ่มกินข้าว ด้วยความที่มื้อนี้คุณพนาเป็นคนตักข้าว มันเลยทำให้ข้าวในจานของผมเยอะกว่าที่ผมตักเอง
“แต่มันเยอะนะคุณ”
“เยอะตรงไหน ฉันตักให้เธอเท่ากับที่วาโยกินตอนอนุบาลด้วยซ้ำ”
“ลูกคุณกินจุรึเปล่า ตัวเลยโตแบบนั้นไง” ผมเถียงออกไปทันทีอย่างไม่ยอมแพ้
“ถ้าเธอกินไม่หมด เราจะไม่จูบกันอีก” พอผมเถียงคุณพนาก็ยื่นคำขาดมา เป็นคำขาดที่ผมได้ยินแล้วต้องเบ้หน้าทันที
“คุณ”
“เธอบอกว่าวันนี้จะเป็นเด็กดี”
แล้วสุดท้ายผมก็ต้องกินข้าวให้หมดตามที่คุณพนาบอก นี่เป็นการกินข้าวมื้อที่ผมรู้สึกแน่นท้องมาก ๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าวาโยตอนอนุบาลจะกินเท่านี้จริง ๆ ที่น่าตกใจกว่านั้นคือเมื่อกี้คุณพนากินข้าวสองจานพูน ๆ กินไปได้ยังไงเนี่ย
“ถ้าผมอ้วนแล้วไม่น่ารักคุณต้องรับผิดชอบ” ผมลูบท้องไปก็บ่นไปจน คุณพนาเห็นแล้วต้องลุกเดินจากโต๊ะทำงานมาหาผม
มือหนาเปิดเสื้อผมขึ้น แล้วลูบหน้าท้องของผม
“เธอไม่ใกล้เคียงกับคำว่าอ้วนเลยบิ๊ก”
“ไม่จริง ผมเริ่มมีพุงแล้วเนี่ย” ผมลูบท้องตัวเองอย่างไม่มั่นใจ ผมเป็นคนค่อนข้างคิดมากเรื่องรูปร่างหน้าตาของตนเองมาก ๆ ผมชอบที่มีคนมาชอบ มาชมรูปลักษณ์ภายนอกของผม ผมชอบความรู้สึกของการโดนชอบ
“เธอไม่อ้วนหรอก หรือถึงเธอจะอ้วนขึ้นมา เธอก็ยังเป็นเธออยู่ดี” คุณพนาลูบหัวเหมือนปลอบผม ก่อนจะเดินไปหยิบกางเกงผมที่ตากจนแห้งมาให้
“เดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอ”
“คุณจะไล่ผมแล้วเหรอ” ผมจับมือคุณพนามาแนบแก้มแล้วมองคุณพนาอ้อน ๆ สายตาเว้าวอนว่ายังไม่อยากกลับห้องตอนนี้
“กลับตอนนี้รถไม่ติด ถ้ารอเย็นกว่านี้คงใช้เวลาเดินทางนาน”
“ให้ผมอยู่ต่ออีกสักคืนไม่ได้เหรอ ผมยังอยากอยู่กับคุณอยู่เลย นะครับ” ผมกอดเอวคุณพนาแล้วซุกหน้าลงกับเอวคุณพนา ผมยังอยากอยู่กับคุณพนาอยู่ อยากให้คุณพนากอด ผมยังไม่อยากกลับหอตอนนี้
“ไม่ได้ ฉันอยู่กับเธอมาทั้งวันแล้วนะ”
“คุณ”
“ฉันมีบ้านที่ต้องกลับไปดูแล ไหนจะลูกฉันอีก เธอก็ควรกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนกัน”
เมื่อคุณพนาพูดมาขนาดนี้ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ไม่ได้ตอบรับอะไร มือบางหยิบกางเกงในมือคุณพนามาใส่แล้วยอมกลับหอแบบที่คุณพนาต้องการ
“ตื่นเต้นรึเปล่า กำลังจะได้ไปลงไซต์ใหม่”
“ครับตื่นเต้น”
ตลอดทางกลับหอ คุณพนาชวนผมคุยหลาย ๆ อย่าง แต่ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ตอบสักเท่าไร เวลาตอบก็ตอบแค่คำสองคำ พอคุณพนาทำท่าจะถามอะไรอีก รอบนี้ผมเลยกอดอกแล้วเอนตัวพิงประตูรถ ตามองออกนอกหน้าต่าง คุณพนาจึงยอมหยุดถาม
“ถึงแล้ว” รถคุณพนาขับมาจอดที่หน้าหอผม ผมมองหน้าหอตัวเองอยู่อย่างนั้น ยังนั่งนิ่ง ๆ ไม่ยอมขยับตัวไปไหน นี่เป็นครั้งแรกที่ผมไม่ชอบหอตัวเองเลย
“เธอจะไปเลยไหม หรือจะให้ฉันลงไปส่ง”
“คุณ สเปกคุณเป็นยังไงเหรอ” ผมไม่สนใจคำพูดของคุณพนาที่พยายามจะไล่ผมอยู่ตลอดเวลา ผมเมินคำพูดนั้นแล้วถามถึงอย่างอื่นที่ตนเองสงสัย
“บิ๊ก ฉันว่าเธอควร...”
“คนแบบที่คุณชอบ คงน่ารักกว่าผมมากเลยใช่ไหม” ผมยังพูดต่อ คราวนี้คุณพนาจึงดึงตัวผมให้กลับไปมอง แล้วพูดกับผมใหม่
“บิ๊ก ไปกันใหญ่แล้ว ฉันว่าวันนี้เธองอแงเกินไปแล้วนะ” คุณพนาพูดกับผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง มันเป็นน้ำเสียงดุ ๆ ที่ฟังแล้วน้ำตาผมก็ไหลเองโดยอัตโนมัติ
“ผมคงจะน่ารักสู้คนแบบที่คุณชอบไม่ได้ คุณถึงพยายามจะไล่ผมออกห่าง คุณถึงชอบทำเป็นเมินผม คุณถึงไม่ทำอะไรผมทั้ง ๆ ที่ผมต้องการคุณขนาดนี้”
“บิ๊ก”
“ผมเข้าใจนะถ้าคุณจะไม่ชอบผม ใคร ๆ ก็ไม่ชอบผม ผมชินแล้ว แต่คุณ ไม่เห็นจะต้องทำเป็นให้ความหวังผมขนาดนี้เลย คุณทำเหมือนมีใจ แต่สุดท้ายมันก็จบเหมือนเดิม แบบนี้มันใจร้ายกว่าการบอกว่าไม่ชอบผมตรง ๆ อีกนะ”
ผมระบายออกไปทั้งหมดที่ผมรู้สึก อาจจะดูงี่เง่าไปนิดแต่ผมไม่ใช่คนชอบเก็บความรู้สึกอะไรไว้คนเดียว อย่างน้อยคุณพนาควรได้รู้บ้างว่ากำลังให้ความหวังและทำให้ผมคิดไปไกลแค่ไหน แล้วถ้าคุณพนาทำแบบนั้นเพราะอยากจะเซฟใจผม คุณพนาจะได้รู้ไว้ตรงนี้เลยว่าไม่ต้อง บอกผมมาตรง ๆ จะดีกว่า
พอเห็นผมเริ่มร้องไห้ คุณพนาก็เริ่มลูบหัวผมแทนการปลอบใจ ก่อนจะยอมพูดออกมาบ้าง
“ฉันชอบคนที่น่ารัก และเธอก็เป็นคนน่ารักที่สุดที่ฉันเคยเจอ”
“คุณโกหก”
“ฉันพูดจริง ๆ”
“ถ้าผมน่ารักจริง คุณก็รักผมสิคุณพนา” เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ที่ผมจับมือคุณพนามากุมไว้แนบแก้ม แต่ไม่ว่ามันจะเป็นครั้งที่เท่าไร อุ้งมืออุ่น ๆ ของคุณพนาก็ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นใจได้ทุกครั้ง
“บิ๊ก เธอน่ารัก เธอหาผู้ชายคนอื่นได้อีกเยอะแยะ ผู้ชายวัยเดียวกันที่ยังสนุกกับโลกของวัยรุ่น ผู้ชายที่ไม่ต้องมีภาระดูแลบริษัท ดูแลลูก เธอควรจะได้สนุกกับชีวิตวัยรุ่นมากกว่าจะเอาชีวิตมาผูกติดกับคุณพ่อลูกหนึ่งที่ชีวิตโคตรน่าเบื่อแบบฉันนะ”
“คุณอย่ามาคิดแทนผม ผมชอบคุณ ผมอยากเป็นของคุณ ไม่ใช่ไอ้วัยรุ่นบ้าบออะไรนั่นที่คุณกำลังพูดถึง” ผมโวยวายกลับ คุณพนาเงียบไป พอเห็นว่าผมสงบลงร่างหนาก็ดึงท้ายทอยผมเข้าไปจูบ
“อื้อ” เราสองคนจูบกันอยู่เนิ่นนาน ยิ่งจูบน้ำตาผมยิ่งไหล
“คุณ ถ้าตัดเรื่องอายุ เรื่องภาระอะไรที่คุณพูดถึงออกไป คุณชอบผมไหม” ผมถามในสิ่งที่ผมสงสัยอีกครั้ง คุณพนายังดูไม่อยากตอบเหมือนเดิม แต่ก็คงเห็นแล้วว่าถ้าไม่ยอมตอบ ยังไงผมก็คงไม่ยอมลงจากรถแน่ ๆ
“อื้ม” คุณพนาไม่ได้ตอบออกมาตรง ๆ แต่ก็ครางรับในลำคอ
“งั้นเราลองมาคุยกันดูดีไหม แล้วถ้าลองคุยแล้วคุณไม่ชอบ ผมจะไม่ยื้อ คุณเลย”
“อื้ม” คุณพนายอมตกลงง่าย ๆ นั่นทำให้ผมรู้สึกตกใจ แต่ก็ดีใจมาก ๆ
“จริง ๆ นะคุณ” ผมกอดแขนคุณพนาแน่น แล้วจูบลงบนไหล่ของคุณพนาผ่านเสื้อเชิ้ตที่คุณพนาใส่อยู่ ตอนนี้ผมรู้สึกดีใจมากจริง ๆ ที่คุณพนายอมคุยกับผม แค่นั้นก็ยังดี ดีกว่าหมดโอกาสตั้งแต่แรกเลย
“ฉันโอเคที่จะลองคุยกับเธอ ตอนนี้อยู่ที่เธอว่าอยากจะคุยกับฉันรึเปล่า”
“อยากสิ ผมต้องอยาก...”
“ก่อนจะตัดสินใจ เธอควรจะฟังเงื่อนไขของฉันก่อน”
“ครับ” ผมหุบปากเงียบแล้วหันไปตั้งใจฟังเงื่อนไขของคุณพนา คุณพนาเองก็ขับรถเข้าไปจอดในที่จอดรถ แล้วหันมาคุยกับผมอย่างจริงจัง
“ตอนนี้ฉันอายุแค่สามสิบแปดก็จริง แต่ฉันมีลูกที่โตแล้ว มีบริษัทที่ต้องดูแล นั่นทำให้ฉันค่อนข้างจะเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่อง รวมถึงเรื่องความรัก”
“...”
“ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เธอคิดกับฉันถึงไหน เธออาจจะแค่อยากเข้ามาเล่นสนุก กับฉัน ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็จะขอเตือนให้เธอหยุด แล้วไปหาคนอื่นซะ”
“ผมไม่...”
“ฉันคบกับใครฉันจริงจังเสมอ เพราะฉะนั้นถ้าเธอคิดจะเข้ามาในชีวิตของฉัน เข้ามาทำให้ฉันชอบ เธอก็ควรจะรู้ไว้ว่าฉันจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ ถึงวันนั้นต่อให้เธอจะสลัดฉันทิ้งแค่ไหน ฉันก็ไม่ยอมปล่อยเธอไปแน่ ดังนั้นไปคิดให้ดี ว่าพร้อมจะหยุดสนุกแล้วคบกับฉันจริงจังรึเปล่า”
“ผมพร้อม”
“ไม่ต้องรีบ เธอกลับไปคิดให้ดี เธอยังมีเวลา”
คุณพนาสรุป คำพูดกับน้ำเสียงของคุณพนามันแฝงไปด้วยความจริงจัง ในทุกคำพูด พอเห็นผมนิ่งอึ้งไป มือหนาก็ค่อยๆ ลูบหัวผมเพื่อปลอบโยนผมใหม่
“ไปทบทวนดี ๆ ว่าเธอชอบฉันจริง ๆ หรือแค่อยากได้”
“ครับ แล้วผมต้องให้คำตอบคุณเมื่อไร”
“เมื่อไรก็ได้ที่เธอต้องการ ยังไงเราก็ต้องเจอกันอีกยาว”
----------------------------------------------------------
คุณเขาจริงจัง น้องจะไปเล่นๆ กับคุณเขาไม่ได้นะคะ!!!
คุณพนาเขาคิดเยอะกว่าที่ลูกคิด แฮร่
ตอนนี้มันจะยาวๆ กว่าตอนอื่นหน่อย เพราะมีเรื่องราวต้องเคลียร์กันเยอะเนอะ
น้องมีแท็กน๊า ใครเล่นทวิตเม้ามอยกันได้ เค้าอยากจะไปรีอะ #แด๊ดดี้บิ๊กไซส์
- ผู้เขียน
