ผลัดกันรุก..ผลัดกันรับ..

3144 คำ

      รินณภัทรกับมัสยารู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดทั้งคู่เข้าหากันราวกับแม่เหล็กต่างขั้ว ริมฝีปากหนาประจบจูบกลีบปากอิ่มอีกครั้งอย่างอ่อนโยน ริมฝีปากนุ่มเผลอจูบตอบเขาอย่างเย้ายวนโดยไม่รู้ตัว มือของทั้งคู่ก็ไม่อยู่นิ่งต่างคนก็ต่างจัดการปลดพันธนาการเสื้อผ้าออกจากกายอีกฝ่ายออกทีละชิ้นจนกระทั่งทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน “อืออ..” “อืมม์..” ทั้งคู่เปล่งเสียงออกมาอย่างพึงพอใจกับรสจูบที่ได้รับจนแทบจะสำลักความหวามหวาน รินณภัทรถอนริมฝีปากออกจากปากอิ่มอย่างอ้อยอิ่ง เขาอยากจะชิมความหวานให้ทั่วร่างงาม ชายหนุ่มพรมจูบทั่วใบหน้าไล้ลงไปจุมพิตซอกคอหอมก่อนจะขบเม้มติ่งหูบางเบาๆชวนให้นางแบบสาวรู้สึกวาบหวิว “ไม่เคยมีใครได้แนบชิดเหมือนฉันหรอกใช่ไหม..” ริมฝีปากหนาเอ่ยถามไปโดยไม่ต้องการคำตอบเพราะตัวเขารู้ดีกว่าใคร ริมฝีปากร้อนรุ่มซุกไซร้จุมพิตกดจูบจากลำคอระหงลงมายังเนินอกขาวสล้าง ชายหนุ่มกดใบหน้าลงซุกไซร้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม