ตาต่อตา ฟันต่อฟัน!
2883 คำ
มัสยานานๆทีที่เธอจะมีเวลาว่างจากการเดินแบบ เธอแต่งตัวตั้งใจจะออกไปเดินช็อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าให้ผ่อนคลายหายเหนื่อยจากการทำงานไม่ได้หยุด แต่เมื่อได้รับการติดต่อจากบรรณาธิการสาว มีความประสงค์จะขอนัดเธอไปคุยงาน นางแบบสาวก็เปลี่ยนการแต่งกายทันทีก่อนออกจากคอนโด ปกตินอกเหนือจากเวลางานเธอแทบจะไม่แต่งตัวโป๊ สไตล์การแต่งตัวของเธอออกจะลุยๆทะมัดทะแมง แต่ในระยะนี้เธอต้องการแกล้งยั่วใครบางคนเพื่อความสะใจโดยเฉพาะ เธอจึงแต่งตัววาบหวิวทุกวัน
“ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!” เมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้นและถูกเปิดเข้ามา แค่ปรายตาเห็นนางแบบสาวย่างกรายเข้ามาในห้องทำงานของเขา รินณภัทรมองมัสยาตั้งแต่หัวจรดเท้าก็รู้สึกหงุดหงิดขัดหูขัดตากับชุดของเธออย่างบอกไม่ถูก เธอจะใส่มายั่วใครกันหนักหนา กว่าจะมาถึงห้องของเขาต้องผ่านสายตาใครต่อใครมากี่คน!
“เชิญนั่ง!” ผู้บริหารหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบขรึม
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณจะคุยเรื่องงานก็พูดมาได้เลย ฉันรีบกลับ!” มัสยาก้าวมายืนหน้าโต๊ะทำงานของรินณภัทร จ้องหน้าขรึมๆของเขา
“เรื่องของเราจะเอายังไง!”
“อะไรนะ! เรื่องของเรา!? อย่าบอกนะว่า..นี่นายอ้างเรื่องงานหลอกฉันมาให้เสียเวลาอย่างนั้นเหรอ” นางแบบสาวค้ำมือบางลงบนโต๊ะทำงานของชายหนุ่มจ้องตาเขาเขม็งอย่างไม่พอใจ
“สรุปจะเอายังไง!” รินณภัทรจ้องตานางแบบสาวกลับอย่างดุดัน
“ไม่ยังไง..ถ้านายไม่ได้นัดฉันมาคุยเรื่องงาน ฉันจะได้กลับ!” มัสยายืดตัวเต็มความสูงเชิดหน้าขึ้นก่อนจะสะบัดหน้าเบาๆหมุนตัวจะก้าวออกจากห้อง
“แล้วที่ฉันเปิดซิงเธอล่ะ..”
“ห๊ะ! ใครเปิดซิงใคร? นายพูดผิดพูดใหม่ได้นะ” มัสยาเอียงหน้าชายตามองรินณภัทร กิริยาท่าทางของเธอยิ่งทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มขุ่นมัว
“แต่เธอทำให้ฉันเสียหาย!”
“ฉันก็จ่ายให้นายไปแล้วหนิ จะมาเรียกร้องเอาอะไรอีก..”
“เธอต้องรับผิดชอบ!”
“หึ! ฉันเป็นผู้หญิงยังไม่คิดอะไรมากเลย นายก็คิดซะว่านายเป็นผู้ชายขายน้ำก็แล้วกัน ได้ตังค์ด้วย ไม่ใช่ฟรีๆไม่ดีหรือไง..”
“มัสยา!”
“เรื่องเซ็กส์นายต้องปรับปรุงหน่อยนะ แต่ถ้าฉันหานายแบบหุ่นแซ่บๆมากินไม่ได้ ฉันจะติดต่อมาใช้บริการนายอีกก็แล้วกัน!” มัสยาเอ่ยหน้าตาเฉย
“มัสยา!” รินณภัทรลุกจากเก้าอี้กำมือแน่น จะเล่นสงครามประสาทกับเขาอย่างนี้ใช่ไหม..ยัยตัวแสบ!
“ผู้ชายขายน้ำอย่างนั้นเหรอ..” ชายหนุ่มก้าวมาบีบแขนเรียวดึงร่างบางไว้ก่อนที่นางแบบสาวจะก้าวไปถึงประตู
“ไปกับฉัน!”
“ไปไหน!” มัสยาเงยหน้าขึ้นสบตากับรินณภัทรอย่างไม่เกรงกลัว
“ก็ไปพิสูจน์กันไง! เธอบอกว่าเซ็กส์ฉันมันไม่ได้เรื่องอย่างนั้นใช่มั้ย!”
“ใช่!”
“เธออยากได้กี่น้ำ..ฉันจะพิสูจน์ให้เธอรู้อย่างลึกซึ้งเลยยัยตัวแสบ แล้วเธอจะเปลี่ยนใจ!”
“ไม่! ฉันไม่อยากได้ ฉันจะกลับ!”
“ไม่ไปก็พิสูจน์มันตรงนี้เลยก็แล้วกัน!” ด้วยความโกรธที่ถูกนางแบบสาวดูหมิ่น รินณภัทรบีบต้นแขนเรียวหมุนร่างบางดันให้เธอก้าวมาประชิดโต๊ะทำงานของตัวเองโดยที่เขาประกบชิดแนบแผ่นหลังของเธอก่อนจะกดไหล่มนทั้งสองข้างให้ร่างบางนอนคว่ำแนบลงบนโต๊ะทำงาน
“ว้าย! คนบ้า! จะทำอะไรของนาย!” มือหนาเลื่อนจากไหล่มนมากดแผ่นหลังของเธอไว้ไม่ให้ขยับ อีกมือก็เอื้อมไปมุมโต๊ะกดอะไรบางอย่าง มัสยาก็พยายามเอี้ยวมือไปปัดป่ายทุบตีร่างสูงที่ยืนประชิดอยู่ด้านหลังเธอเป็นพัลวันจนเขาต้องหยิบสก๊อตเทปบนโต๊ะมาแปะข้อมือทั้งสองของเธอตรึงไว้บนโต๊ะทำงาน
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะนายฟิค! นายไม่มีสิทธ์มาทำแบบนี้กับฉัน!”
“แล้วที่เธอทำกับฉันเมื่อคืนนั้นมันต่างกันตรงไหน”
“เพี้ยะ!” มือหนาฟาดลงบนบั้นท้ายกลมกลึงของร่างบางอรชร
“โอ๊ย! เจ็บนะคนบ้า!” แค่เขาจับเธอนอนคว่ำลงบนโต๊ะทำงานก็เกือบจะเห็นกางเกงชั้นในของเธออยู่รอมร่อแล้ว รินณภัทรจับปลายกระโปรงถลกกระโปรงสั้นของมัสยาขึ้นไปกองไว้ที่เอวพร้อมกับดึงแพนตี้ตัวน้อยสีชมพูหวานลงไปยังต้นขาให้พ้นทางอย่างไม่แยแส ชายหนุ่มปลดเข็มขัดถอดกางเกงลงแล้วชักรูดท่อนเอ็นใหญ่อย่างรวดเร็วไม่กี่ทีเพราะมันพร้อมตั้งแต่นางแบบสาวก้าวเข้ามาในห้องนี้แล้วก็ว่าได้ มือหนาจับเอวคอดดึงเข้าหาตัวพร้อมกับเกร็งสะโพกกระแทกท่อนเอ็นใหญ่โจนจ้วงเข้าใส่ร่องสาวของเธอเต็มแรง
“ปึก!”
“อู๊ย! คนบ้า! เบาๆหน่อย!” มัสยารู้สึกทั้งจุกทั้งเสียดกับความใหญ่ยาวที่กระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างแรงและสุดช่องทาง
“เธอแน่ใจเหรอว่าให้เบาๆ” ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยปฏิบัติกับใครมาก่อน แต่เรื่องทฤษฎีเขาแน่นไม่เป็นรองใครแน่นอน! ร่องสวาทของเธอตอบสนองตอดรัดเขาอย่างทันที ยิ่งทำให้ร่างกายชายหนุ่มร้อนรุ่มต้องการปลดปล่อย สองมือหนาจับเอวคอดกดสะโพกอิ่มแนบกับขอบโต๊ะก่อนจะดึงท่อนเอ็นแกร่งออกจากร่องคับแน่นจนเกือบสุด
“อาา..ปึก!..” เสี้ยววินาทีต่อมารินณภัทรก็กระแทกท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่ร่องสวาทของเธออีกครั้งไม่ยั้งแรง
“ปึกๆๆ ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!” เสียงหน้าขาของชายหนุ่มกระทบกับต้นขาด้านหลังของนางแบบสาวดังก้องไปทั้งห้องประสานกับเสียงประท้วงจากร่างบาง
“ฮื้อออ..ลึกเกินไปคนบ้า!..อ๊ะ อ๊าย..ใส่มาได้ไม่ยั้ง! อั๊ยย..” เขาจะไม่ให้เวลาเธอตั้งตัวบ้างเลยหรือไง กระแทกเอาๆ มัสยาได้แต่กัดริมฝีปากพยายามกลั้นเสียงที่หลุดลอดออกมาทุกครั้งที่โดนรินณภัทรกระแทกท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่เข้าออกร่องสาวของเธอ
“ร้องดังๆได้เลยยัยตัวแสบ ปั้บๆๆ ปั้บๆ ปั้บ..ปั้บ..ห้องนี้เก็บเสียง...” ชายหนุ่มโน้มกายทาบทับลงบนแผ่นหลังของนางแบบสาว เขากระแทกไปก็กระซิบแนบใบหูของมัสยาไป ยิ่งรินณภัทรจงใจผ่อนจังหวะให้ช้าลง แต่ท่อนเอ็นร้อนรุ่มภายในกายเธอนั้นสัมผัสเสียดสีบดวนไปทั่วร่องยิ่งลึกก็ยิ่งสัมผัสจุดกระสันจนเธอซ่านเสียวรัญจวนใจ
“อ๊ะ อู๊ยยย อ๊าย..เสียว..อ๊าา..หยุดก่อน..จะไม่ไหว..” เธอเสียวจนใจจะขาด ไหนจะเนินชายที่บดเบียดเสียดสีอยู่กับบั้นท้ายของเธอจนรู้สึกว่าร้อนรุ่มจะเป็นไฟอยู่แล้วนั้น
“จะให้ฉันหยุดแค่นี้ใช่มั้ย..” รินณภัทรถามพร้อมกับค่อยๆเคลื่อนกายขยับเอวช้าลง..
“อย่าหยุดนะ!..เอาอีก!” เมื่อร่างสูงเบื้องหลังแกล้งจะหยุดทั้งๆที่เธอใกล้จะเสร็จอยู่แล้ว มัสยาก็แทบจะเต้นเร้าอย่างขัดใจ
“หึๆ อะไรนะ..ฉันได้ยินไม่ชัด..” ชายหนุ่มถามพร้อมกับเด้งสะโพกกระแทกท่อนเอ็นร้อนชักเข้าดึงออกเร็วขึ้น
“นายฟิคบ้า..อ๊ะ..อ๊าา..เอาอีก..แรงอีก! อย่าหยุดนะ..ฉันใกล้จะ..” มัสยาแทบจะไม่รู้ตัวว่าเธอพูดอะไรออกไป มิหนำซ้ำเธอยังเขย่งปลายเท้าแอ่นสะโพกยกบั้นท้ายเด้งขึ้นรอรับแรงกระแทกจากชายหนุ่มอีกต่างหาก
“อืออ..เร็วๆเข้าสิ!”
“ใจร้อนจริงๆนะยัยตัวแสบ..ปึก!ปึก! ปั้บๆ ปั้บๆๆ ป้าบๆๆ” รินณภัทรโหมกายบดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ใส่ร่างบางอย่างหนักหน่วงและเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆสนองความต้องการของนางแบบสาว
“อ๊ะ! อั๊ย อ๊าา.. เอาอีก..แรงอีก! อู้ววว..เสียว..เสียวจัง..” ยิ่งเสียวเธอก็ยิ่งขมิบร่องสาวถี่ขึ้น
“โอ๊ะ!..โอว..อาา..เธอจะตอดรัดฉันแน่นและถี่เกินไปแล้วนะยัยตัวแสบ..”
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊าา..นายก็เร่งให้เสร็จซะทีสิ! ฉันเสียว..” รินณภัทรรับรู้ได้จากส่วนประสานว่านางแบบสาวใกล้จะเสร็จเต็มที ยิ่งได้ยินเธอบอกออกมาแบบนั้นเขาก็เร่งจังหวะกระแทกท่อนเอ็นใหญ่สอดใส่ร่องสวาทถี่รัว
“ปั้บๆๆ ปั้บๆๆๆ”
“อ๊ะๆๆ อิ๊ อั๊ย อ๊ะ อ๊าา..” ร่างบางบดเบียดเสียดสีไปกับพื้นโต๊ะตามแรงกระแทกของร่างสูง เธอเกร็งข้อมือจนสก๊อตเทปหลุดออก มือบางเอื้อมไปจับขอบโต๊ะไว้ก่อนที่เขาจะเน้นจังหวะหนักหน่วงต่ออีกไม่กี่ครั้ง..
“ป้าบ! ป้าบ! ป้าบ!”
“อ๊ะ อ๊าา อ๊ายยยยย!” จนสะโพกอวบชะงักเกร็งกระตุก ร่องสาวหลั่งน้ำใสๆไหลออกมา
“อ๊าก..อาาาาาส์!” ชายหนุ่มโน้มกายลงบดอัดท่อนเอ็นแกร่งเข้าใส่ร่องนุ่มคับแน่นที่เกร็งกระตุกตอดรัดเขาอย่างหนักหน่วงต่ออีกสองสามครั้งก่อนที่ท่อนเอ็นแข็งร้อนของเขาจะฉีดพ่นน้ำสวาทเข้าใส่ร่องสาวเต็มแรงจนน้ำเชื้อขาวขุ่นทะลักล้นออกมา ไหลลงไปตามต้นขาเรียวขาว
รินณภัทรยังคงสอดใส่ท่อนเอ็นแกร่งแช่ค้างไว้ในร่องอุ่นนุ่มที่ยังคงตอดรัดเขาไม่หยุด เขากดสะโพกอวบไว้ไม่ให้ขยับ ต่างฝ่ายก็ต่างหายใจหอบถี่แข่งกันราวกับไปวิ่งมาหลายกิโล
“ฮือ..ฮือ..ปล่อยฉันได้หรือยัง!” มัสยาเอ่ยออกมาทั้งที่ยังหายใจหอบเหนื่อย จนรินณภัทรขยับออกจากกายเธอ เมื่อชายหนุ่มถอดถอนท่อนเอ็นแข็งออกจากร่องสาวของเธอ มัสยารู้สึกเย็นวูบไปชั่วขณะ เธอหยัดตัวขึ้นยืนก่อนจะหมุนตัวหันไปประจันหน้ากับรินณภัทร ชายหนุ่มไม่ทันคาดคิดว่านางแบบสาวจะทำอะไร เธอก็ผลักอกดันตัวเขาให้ถอยหลังไปเรื่อยๆจนเขาล้มลงบนโซฟารับแขกที่วางอยู่มุมห้อง..แล้วมัสยาก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวเขาโดยไม่ทันตั้งตัว
“เธอจะทำอะไร!”
“ฉันไม่ยอมเสียเปรียบให้นายทำฝ่ายเดียวหรอกนะ” เธอน่าจะเป็นฝ่ายมาฟันเขา แต่ทำไมกลับโดนเขาฟันก่อนซะได้ มีหรือคนอย่างเธอจะยอม เธอก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าต้องการเอาชนะหรือว่าเป็นความต้องการของร่างกายเธอกันแน่ ผลักผู้บริหารหนุ่มลงบนโซฟาแล้วนางแบบสาวก็จัดการเขาอย่างครั้งแรกที่เธอเคยทำ ต่างกันตรงที่ครั้งนี้เธอไม่ได้ผูกมัดเขาไว้และเขาก็ไม่อยู่นิ่งเสียด้วยนี่สิ วินาทีนี้ต่างคนก็ต่างไม่สนใจอะไรนอกจากต้องการปลดปล่อยความร้อนรุ่มภายในกาย จนกระทั่งการห้ำหั่นสวาทจบลงอย่างซ่านเสียว นางแบบสาวหยัดกายลุกขึ้นมองหาแพนตี้สีหวานของตัวเอง หยิบขึ้นมาสวมใส่จัดเสื้อดึงกระโปรงให้เข้าที่เข้าทางเหมือนอย่างตอนที่เธอเข้ามา ชายหนุ่มก็จัดการความเรียบร้อยของตัวเองเช่นกัน ก่อนจะกดปุ่มปลดล็อกประตู แม้ว่าขาของมัสยาจะสั่นแทบก้าวไม่ไหว แต่เธอจะพ่ายแพ้ยอมจำนนคนอย่างเขาไม่ได้!
“นายก็เป็นได้แค่ผู้ชายขายน้ำ!” มัสยาควักเงินจำนวนหนึ่งในกระเป๋าวางลงบนโต๊ะทำงานของรินณภัทร ก่อนจะเชิดหน้าก้าวออกไปจากห้องทำงานของเขา
“แทบจะคลานออกจากห้องก็ยังปากดี มันน่าจับมากดใหม่อีกสักห้ารอบ!” รินณภัทรบดกรามจนเป็นสันนูน พึมพำเสียงลอดไรฟันตามหลังนางแบบสาวก่อนจะหยิบเงินของเธอขึ้นมา..
“5,000!” เธอวางเงินไว้มากกว่าครั้งแรกนี่เขาควรจะภูมิใจหรือเปล่า เซ็กส์ของเขาดีกว่าครั้งที่ผ่านมาอย่างนั้นใช่มั้ย?
“ฝากไว้ก่อนนะยัยตัวแสบ..ฉันจะเอาคืน!”
เมื่อมัสยาก้าวออกจากห้องทำงานของรินณภัทร เธอก็พยายามทำหน้านิ่งๆ เก็บอาการและท่าทางไม่ให้เป็นพิรุธแม้ว่าเธอจะหายเข้าไปในห้องทำงานกับผู้บริหารหนุ่มสองต่อสองเป็นเวลานานพอสมควรก็ตาม
หลังจากวันนั้นตลอดทั้งสัปดาห์ นางแบบสาวก็รับงานเดินแบบถ่ายแบบตามปกติของเธอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีกทั้งยังควงนายแบบหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ไปงานอีเว้นท์ต่างๆ และความเคลื่อนไหวของเธอก็สามารถติดตามได้ทางสื่อโซเชียลต่างๆ หรือในไอจีของเธอที่เปิดเป็นบุคคลสาธารณะ โดยส่วนตัวรินณภัทรไม่ค่อยชอบใช้งานพวกแอปพลิเคชันต่างๆ ทางโซเชียลมากนัก เขาแทบจะไม่ได้ใช้งานเลยด้วยซ้ำ แต่ระยะนี้เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงนึกสนใจสิ่งเหล่านี้ เขาใช้แอปพลิเคชันไลน์ตามปกติกับกลุ่มเพื่อนและครอบครัว แต่เริ่มเรียนรู้การใช้งานเฟสบุ๊กและอินสตาแกรมมากขึ้น และทำให้เขาได้รู้ความเคลื่อนไหวการทำงานของมัสยาตัวแสบโดยบังเอิญ ค่ำนี้นางแบบสาวมีงานที่ร้านอาหารหรูกึ่งผับแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองซึ่งอยู่ห่างจากสำนักพิมพ์ของเขาไม่ไกลมากนัก รินณภัทรอ่านแคปชั่นและดูรูปภาพโพสต์เชื้อเชิญในไอจีของนางแบบสาวแล้วรู้สึกหงุดหงิดเขาจึงปิดโทรศัพท์หันมาทำงานของตัวเองก็ยังไม่ทำให้เขาหงุดหงิดน้อยลงจนกระทั่งได้เวลาเลิกงาน พนักงานต่างทยอยกลับไปจนหมด เขาก็ยังนั่งอยู่ในห้องทำงาน เกือบจะ2ทุ่มผู้บริหารหนุ่มถึงออกจากสำนักพิมพ์
คืนนี้มัสยารับงานเอ็นเตอร์เทนที่สกายนายแบบหนุ่มรุ่นน้องติดต่อมา โดยปกติเธอไม่ค่อยรับงานแบบนี้นอกจากเป็นงานที่มีคนรู้จักติดต่อมาหรือน่าเชื่อถือได้ว่าเธอจะปลอดภัย และงานนี้สกายนายแบบรุ่นน้องสมัยเรียนที่อังกฤษก็เป็นคนชวนเธอมา สกายพยายามตามจีบตามตื๊อขอเธอเป็นแฟนได้ทุกวี่ทุกวันตั้งแต่ที่อังกฤษจนถึงตอนนี้ แต่เธอไม่ชอบนิสัยความเจ้าชู้ ขี้หลี ชอบหว่านเสน่ห์ให้สาวๆ ไปทั่วบ้านทั่วเมืองของเขา ขนาดจีบเธออยู่ก็ยังหันไปยิ้มหว่านเสน่ห์หรือหยอดผู้หญิงคนอื่นได้ต่อหน้าต่อตา อีกส่วนหนึ่งที่เธอรับงานนี้เพราะว่าเงินดีแค่หนึ่งชั่วโมงแต่ได้เงินครึ่งแสนก็น่าสนใจไม่น้อย และไม่ต้องทำอะไรมาก ไม่ต้องชงเหล้า แต่เธออาจจะต้องดื่มด้วยนิดๆ หน่อยๆ ซึ่งเธอก็พอจะดื่มสังสรรค์ได้แม้ว่าไม่ถึงกับเป็นนักดื่มก็ตาม
สกายขับรถมารับมัสยาที่งานเดินแบบเสื้อผ้าแล้วมาต่องานนี้ เธอเลือกแต่งตัวสบายๆ ใส่กระโปรงสั้นคู่กับเสื้อยืดเข้ารูปสีน้ำตาลคว้านคอลึกโชว์เนินอกพอเซ็กซี่เล็กน้อย งานนี้ดีหน่อยที่ไม่จำเพาะเจาะจงการแต่งกายเพราะเป็นการฉลองกันเฉพาะในกลุ่มเพื่อน ภายในร้านแบ่งโซนเข้ามาด้านในส่วนของแขกวีไอพีมีหนุ่มหล่อหลายเชื้อชาตินั่งดื่มกันอยู่ราวสิบคน และใช่..เธอเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม เมื่อมัสยาก้าวมาถึงโต๊ะ หนุ่มๆ ทุกคนก็ลุกขึ้นต้อนรับทักทายเธอ บางคนก็ดูสุภาพ บางคนก็ดูไม่มีมารยาท แต่เธอก็ไม่แคร์ เธอมาทำงาน แค่มาร่วมโต๊ะพอให้เป็นสีสัน มีแต่หนุ่มๆ ก็คงจะน่าเบื่อ เมื่อแนะนำตัวพอหอมปากหอมคอ สกายก็หันมาเอ่ยถามมัสยา
“เมย่า..ยูจะดริงค์อะไร วอดก้ามั้ย..เดี๋ยวไอสั่งให้”
“ไม่ล่ะ..ไอขอเป็นค็อกเทลคอสโมหรือว่าไซด์คาร์ดีกว่านะกาย”
“โอเค..เดี๋ยวไอจัดการให้” เมื่อสกายหันไปสั่งเครื่องดื่มให้เธอ หนุ่มๆ ที่เหลือก็หันมายื่นแก้วชวนเธอดื่มทันที มัสยาบ่ายเบี่ยงเป็นชวนคุยเรื่องอื่นถ่วงเวลาจนค็อกเทลของเธอถูกนำมาเสิร์ฟเธอก็หยิบแก้วของตัวเองขึ้นมาจิบทีละนิด
รินณภัทรขับรถออกจากที่ทำงาน เขาก็ขับรถวนไปวนมาก่อนจะมุ่งหน้ามายังสถานที่แห่งหนึ่งที่รายล้อมไปด้วยสถานบันเทิง ทั้งร้านอาหาร และผับบาร์ แทนที่เขาจะขับรถกลับบ้าน เขาจอดรถแล้วเดินเข้ามาภายในร้าน หันมองโดยรอบ..
“สวัสดีค่ะ..คุณลูกค้าได้จองไว้หรือเปล่าคะ..” ชายหนุ่มยังคงมองหาใครบางคน
“นอกจากบริเวณนี้..ยังมีโซนอื่นอีกไหมครับ”
“มีค่ะ โซนวีไอพีอยู่ด้านใน..”
“อ๋อ..ถ้าอย่างนั้นเพื่อนของผมก็อยู่ด้านใน..” พนักงานต้อนรับดูจากหน้าตาและการแต่งกายที่ดูภูมิฐานของชายหนุ่มจึงยอมให้เขาดูรายชื่อผู้จองในห้องวีไอพีเนื่องจากรินณภัทรอ้างว่าเขาลืมนำโทรศัพท์มือถือมา เมื่อคาดคะเนความน่าจะเป็นในบรรดาห้องวีไอพีที่มี รินณภัทรก็ให้พนักงานเดินนำเขามา ก่อนที่พนักงานจะกลับไปทำงานของตัวเอง
- ผู้เขียน
