ประสบความสำเร็จเกินคาด
เควินอมยิ้ม “ผมเจอในกองภาพสเกตช์นั่นแหละ ผมถามไวโอเล็ตแล้ว หล่อนเป็นคนร่างแบบ แต่ภาพต้นฉบับไม่มีดอกไม้ คงมีใครสักคนเติมลงไป และผมกำลังควานหาคนคนนั้นอยู่”
“ว้าว...นั่นสิ ผมก็ว่าคุ้นตาอยู่ แบบนี้เอง ต้นแบบไม่มีนั่นเอง”
ทิโมธีคราง เขากับเควินงมหาอัญมณีกลางกองภาพสเกตช์ทั้งหมดเกือบทั้งวัน ไม่สะดุดใจแบบร่างไหนเลย แต่แล้วเควินกลับพบขุมทรัพย์ท่ามกลางภาพสเกตช์ที่ดูไปหมดแล้ว
เป็นโชคช่วยหรือพรหมลิขิตกันแน่น้อ
“หล่อนคงมีฝีมือพอตัว เท่าที่จำได้ สาบเสื้อไม่ใช่แบบที่ไวโอเล็ตทำไว้ด้วย” ทิโมธีวิจารณ์ เขาความจำแม่น ใส่ใจรายละเอียดทั้งหมดด้วย ไม่ใช่ว่ามีแค่การ ‘เติม’ แต่มีการ ‘แก้’ ด้วย
“จริงดิ?” เควินไม่ได้จำถึงขนาดนั้น เขาแค่สะดุดใจและชอบ ถึงได้เลือกมาเป็นแกนหลักในแฟชั่นวีคนี้
“ใช่เลย...ผมจำได้”
จากที่ทึ่งก่อนหน้า เควินทึ่งซ้ำ ใครคนนั้นมีมันสมองเป็นเลิศแน่ หล่อนเหมาะที่จะมาเป
