เวลา 16.55 น. ณ มหาวิทยาลัย G
“เชี้ย!! อีก 5 นาที” ถ้ามาช้าเมียฆ่าแน่เลย
“มึงแม่งกากวะเมียตัวเท่าลูกหมาเสือกกลัว” กู๊ดส่ายหน้าเบาๆเดินไปนั่งรอกับเพื่อนที่โต๊ะมันบอกว่าเป็นที่ประจำของแก๊งนี้ นักศึกษาเริ่มทยอยออกมากันแล้ว คริสดูนาฬิกาพลางมองหาเมียที่น่าจะมาแล้วแต่ทำไมยังไม่เห็นอีก เขาจะเดินไปตามเห็นไอ้พุฒิเดินมาก่อนคนแรกเลยเปลี่ยนใจไม่อยากอารมณ์เสียเพราะเพื่อนเมีย
“หวัดดีพี่มารับอ้ายเหรอ แล้วนี่แฟนปรินใช่ปะ?” พุฒิมองพวกคนมีคู่อย่างเซ็งๆถึงจะตัดใจจากอ้ายได้แต่ว่ามันก็แอบหึงเล็กๆอยู่
“เออ แล้วเมียพี่ล่ะ?” ครั้งนี้มันพูดดีเขาก็จะพูดดีด้วย
“คุยกับอาจารย์อยู่ผมกลับก่อนนะ หวัดดีอีกครั้งครับ” พุฒิเดินหง่อยๆออกไปที่โรงจอดรถ
เขาก็ได้แต่งงกับอารมณ์เพื่อนอ้ายที่มันดูผิดปรกติมากๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนยังหาเรื่องจะแย่งเมียเขาอยู่เลย แต่ดูวันนี้สภาพแม่งยังกับหมาหง่อย เขายังไม่ได้คิดอะไรเสียงหวานก็มาดัง
