"...!"
"จะฆ่ากันรึไง" ธันวาพูดขึ้นเมื่อหันไปเห็นก้นกระทะกำลังจะปะทะที่ใบหน้า
พรึ่บ!
"พ ... พี่อเล็กซ์เจ็บไหมคะพายขอโทษ" ธันวารีบเบี่ยงตัวหลบแล้วคว้าอเล็กซ์ที่ยืนหันหลังอยู่ที่หน้าห้องกะจะรั้งร่างลูกน้องคนสนิทออกมา แต่อเล็กซ์ดันซื่อบื้อหันกลับไปเสียก่อนทำให้ก้นกระทะโดนเข้าเต็มๆ ที่ใบหน้าของเขา
"ม ... ไม่ครับคุณพาย ไม่เจ็บครับ"
สองมือหนากุมใบหน้าของตัวเองเอาไว้ ที่จมูกโด่งมีเลือดกำเดาไหลออกมา ไม่นานนักประตูห้องเพียงฟ้าก็ค่อยๆ แง้มออกมาดูเธอเบิกตากว้างขึ้นเมื่อเห็นเลือดกำเดาที่ปลายจมูกของอเล็กซ์
"พี่พาย พี่เขาจะตายไหมคะ"
"ไม่ตายหรอก มึงไปหาหมอสิ แล้วก็กลับไปพักเลยก็ได้นะ"
"แล้วนายจะกะ ..." คำว่า 'กลับยังไง' ยังไม่มีโอกาสได้หลุดออกมาอเล็กซ์ก็ต้องกลืนคำนั้นลงคอไปเสียช่วงนี้ไม่ค่อยกล้าเปิดปากสักเท่าไหร่ เพราะเปิดปากทีไรนายเหนือหัวของเขาก็ไม่ค่อยจะพอใจ
"น้ำค่ะพี่ธันวา"
"ขอบใจนะครับน้องฟ
