บทที่ 22 ติดต่อได้บ้างไหม
โรงพยาบาล
“ ยัยนุช ตื่นแล้วเหรอ ? ”
“ ฉันนอนหลับไปกี่ชั่วโมงแล้วเหรอยัยปริม ”
“ เรื่องนั้นค่อยว่ากัน โรคที่แกเป็นอยู่ ใครรู้บ้าง ลูกสาวแกรู้ไหม ตาบาสรู้หรือเปล่า ”
“ ไม่มีใครรู้ ขอร้องล่ะ แกอย่าบอกพวกเขาเลยนะ ฉันไม่อยากให้พวกเขาคิดมาก ”
“ ถ้าฉันไม่ไปบ้านแก แกจะเป็นไงบ้างตอนนี้ แม้กระทั่งฉัน แกก็ไม่ยอมบอกเลยนะเพื่อน ถ้าแกเป็นหนัก ทำไมไม่รักษาต่อ ”
“ มันเป็นระยะสุดท้ายแล้วนะ ฉันไม่อยากสิ้นเปลือง อยากเก็บเงินไว้ให้บาสเรียนจนจบมากกว่า ถ้าหากตอนนั้นฉันไม่อยู่แล้ว ลูกจะได้ไม่ออกเรียนกลางคันไง ”
“ แล้วเบนซ์ล่ะ ”
“ ถ้าบาสจบ บาสต้องดูแลเบนซ์ต่อแทนฉันได้แน่นอน อีกอย่างเบนซ์คงไม่มีความอดทนพอหรอก อีกไม่นานนางน่าจะกลับไปอยู่ใต้กับพ่อ ”
“ ทุกวันนี้ที่แกเมินใส่ลูกสาวเพราะอยากไล่ทางอ้อมเหรอ ”
“ อืม ไม่ใช่ว่าฉันไม่รัก ฉันรักลูกทุกคนเท่ากันหมด ตาบอสฉันก็รัก แต่
