เล่ห์สวาท...มายารัก EP.09 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน (3)

1262 คำ
รอสซี่กับโทนี่ได้แต่นั่งอึ้งกับหญิงสาวที่พวกเขาเข้าใจว่าเป็นทอม แต่ที่ไหนได้เธอกลับเป็นผู้หญิงที่สวย เซ็กซี่ น่าหลงใหลซะขนาดนี้ พวกเขากวาดสายตาไปรอบสระอย่างประเมินท่าที ที่หนุ่มๆ จ้องมองหญิงสาวหุ่นเพรียวระหงในชุดทูพีซสีฟ้าอย่างเคลิ้มๆ แล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ขนาดหนุ่มๆ แถวนี้ยังนั่งเพ้อ ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้หญิงสาวหุ่นเพรียวระหง แล้วเจ้านายหนุ่มของเขาจะเหลืออะไร จากสายตายังเคยสนใจหญิงสาวร่างเพรียวบางแต่ตอนนี้กลับมานอนมองหญิงสาวหุ่นน่าฟัด ขยี้ใจชายที่นั่งฟังเพลงจ้องมองเงือกสาวในสระด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “ตกลงผู้หญิงสองคนนี้เขาเป็นอะไรกันแน่ว่ะ” โทนี่หันมากระซิบถามรอสซี่อย่างงุนงง “ไม่รู้เหมือนกันวะ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้คุณรัสเซสนอนจ้องผู้หญิงคนนั้นอยู่” รอสซี่ขยิบตาให้โทนี่เหลือบไปมองหญิงสาวร่างเพรียวระหงที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ถัดไปจากเก้าอี้สีขาวที่เจ้านายหนุ่มนอนอยู่เพียงไม่กี่ก้าว “ตกลงคุณรัสเซสชอบคนไหนกันแน่” โทนี่พึมพำออกมา “ไม่รู้สิ คงต้องดูกันต่อไปแล้วล่ะ” “นั่นสิ” ไม่ถึงยี่สิบนาทีต่อมาการะเกดก็ขึ้นสระน้ำ พร้อมกับก้าวเท้าเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของฝนแก้วด้วยสีหน้าอ่อนล้าเล็กน้อย ก่อนที่ร่างเพรียวบางจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ด้านซ้าย ซึ่งตัวที่ตั้งอยู่ด้านขวา เพื่อนรักของเธอจองแล้วนั่นเอง “ทาโลชั่นให้หน่อยสิฝน” การะเกดหันมาบอกฝนแก้วที่นอนราบอยู่บนเก้าอี้สีขาวที่นอนหลับตาลงอย่างมีความสุข รอยยิ้มหวานระบายอยู่เต็มใบหน้า ดังนั้นใบหน้าสวยคมก็เริ่มชะโงกหน้าเข้ามาหาคนที่นอนไม่รู้เรื่องอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาคู่หวานมีแววระยิบระยับยามมองร่างเพรียวระหง พฤติกรรมดังกล่าวของการะเกดหาได้รอดพ้นสายตาคมกริบที่นอนมองอยู่ไม่ไกลให้ต้องหัวใจสั่นไหวได้อย่างรุนแรงทีเดียว ชายหนุ่มได้แต่กำหมัดแน่น เริ่มรู้สึกว่าอิจฉา ริษยาในความใกล้ชิดของทั้งสองสาว ยิ่งมองก็รู้สึกทนรับสภาพไม่ได้ ว่าเขาอิจฉาผู้หญิงร่างเพรียวที่กำลังก้มลงมาใกล้ใบหน้าหวานที่นอนฟังเพลงหลับตาอย่างมีความสุข การะเกดไม่กล้าแกล้งฝนแก้วอีก ดังนั้นหญิงสาวจึงใช้มือทั้งสองข้างไปแกะหูฟังที่ติดอยู่ที่หูออกมาแทน จากนั้นก็เริ่มเขย่าร่างเพรียวระหงที่ยังนอนหลับยิ้มอย่างมีความสุขอย่างกระเง้ากระงอด “นี่แกนอนหลับจริงๆ เหรอไอ้ฝน” น้ำเสียงหวานใสเริ่มบ่น เมื่อรู้ว่าตอนนี้คนข้างกายของเธอดันหลับไปจริงๆ หึ! มาทำแบบนี้กับเธอได้ยังไงกัน “ฝนตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ตื่นขึ้นมาเลย อะไรกันมาว่ายน้ำนะ ไม่ได้มานอนหลับให้ผู้ชายแทะโลม” สิ้นคำพูดของการะเกด คนที่นอนมองถึงกับสะดุ้งหน้าแดงไปตามๆ กัน โดยเฉพาะรัสเซส นั้นดูท่าจะเป็นหนักกว่าคนอื่น เพราะทุกคำพูดของหญิงสาวร่างเพรียวบางพูดมามันคือความจริง เขากำลังจ้องมองหญิงสาวร่างเพรียวระหงที่นอนอยู่ไม่ห่างเขาจริงๆ ฝนแก้วลืมตาเพราะแรงเขย่ากับเสียงหวานที่บ่นงึมงำอยู่หน้าหูอย่างเหนื่อยหน่าย ไม่รู้ว่ายัยเพื่อนบ้าคนนี้จะยอมหยุดโวยวายกับเธอเสียที ก่อนยันกายลุกขึ้นนั่งพร้อมกับส่งสายตาเอาเรื่องมาให้คนหน้างอที่นั่งมองเธออย่างกระเง้ากระงอด “อะไรของแกอีกล่ะเกด” “อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคุณพี่ฝนจ๋า” “ไม่ต้องมาอ้อนเลยไอ้เกด ฉันไม่ใช่แฟนแกเสียหน่อย คนที่ฉันอยากให้แกไปอ้อนก็ดันไม่ยอมไป” ฝนแก้วแหวพร้อมกับถลึงตาใส่อย่างหัวเสีย นี่ถ้าจัดการให้นเรศปล้ำการะเกดไปก็หมดเรื่องไปแล้ว แต่เธอเองแหละที่ไม่กล้าทำ เพราะรู้ดีว่าญาติผู้พี่ยังไม่ได้รักเพื่อนรักคนนี้ของเธอ “เดี๋ยวกลับไปแล้วฉันจะไปออดอ้อน ออเซาะให้แกดู” “แล้วจะคอยดู ว่าแกกล้าทำอย่างที่ปากพูดไว้จริงไหม” “แน่นอนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ช่วยทาโลชั่นให้หน่อยสิ” “ไม่เอาหรอก แกก็ทาเองสิ แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบทาโลชั่นให้ใคร” ฝนแก้วบ่นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ อาจเป็นเพราะเธอกำลังนอนหลับฝันดีอยู่แท้ๆ แต่ก็ดันโดนการะเกดเข้ามาขัดความสุข “น่านะ ทาโลชั่นให้หน่อยสิ ก็คนมันทาไม่ถึงนี่นา ถ้าแกไม่ทาให้ฉัน งั้นเดี๋ยวฉันให้คนแถวนี้ทาให้ก็ได้ นะ...นะ...ทาให้หน่อย” การะเกดเริ่มงอนเมื่อฝนแก้วไม่ยอมทาโลชั่นให้เธอ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนมาหยุดอยู่ที่ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ หน้าตาหล่อเหลาอย่างเจ้าเล่ห์ ในเมื่อฝนแก้วไม่ช่วย งั้นเธอให้คนอื่นทาให้ก็ได้ แล้วชายหนุ่มที่เธอเลือกก็เอาคนนี้นี่แหละ หล่อดี หึ! ฝนแก้วเห็นสายตาวิบวับของการะเกดที่มองไปทางชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ที่นอนหันมามองทางพวกเธออย่างไม่พอใจ ก่อนจะหันมามองแม่คนเจ้าเล่ห์อย่างหงุดหงิด นี่ถ้าไม่ติดว่าเธออยากได้ยัยบ้านี่มาเป็นพี่สะใภ้ล่ะก็ อย่าหวังว่าเธอจะใจอ่อน “ไม่ต้องเลยคุณการะเกด สุรบดี หยุดคิดเรื่องที่กำลังจะทำลงซะ แล้วก็ไปนอนลงที่ของตัวเอง เดี๋ยวฉันทาโลชั่นให้เอง อย่าคิดตุกติก ในเมื่ออยากให้ฉันทาโลชั่นให้ก็จงไปนอนลงเดี๋ยวนี้เลย” “ก็แค่นี้แหละ” การะเกดทำเสียงขึ้นจมูก แล้วก็ลุกไปนอนลงที่เก้าอี้ตัวสีขาวของตัวเองอย่างอารมณ์ดี ในที่สุดเธอก็ชนะอีกแล้ว ถึงจะรู้ว่าอารมณ์ของฝนแก้วจะไม่ดีก็ตาม ก็จะอะไรเสียอีก ถ้าเรียกชื่อเต็มพร้อมนามสกุลแบบนี้ รับรองได้เลยว่าถ้าเธอยังแกล้งอีกฝ่ายอยู่ล่ะก็ ระเบิดอารมณ์ลงแน่ ฝนแก้วลุกเดินมานั่งลงข้างกายการะเกดพร้อมกับเทโลชั่นลงบนฝ่ามือ จากนั้นก็เริ่มนวดลงไปตามแผ่นหลังขาวเนียนอย่างเอ็นดู แม้จะทะเลาะกันยังไงเธอก็ต้องยอมแพ้ในความเอาแต่ใจ ดื้อรั้นของหญิงสาวไม่ได้เลย ตอนนี้เองที่รัสเซสได้รู้คำตอบของชื่อทั้งสองสาว สรุปว่าหญิงร่างเพรียวระหงที่นั่งทาโลชั่นให้หญิงสาวร่างเพรียวบางชื่อ ‘ฝนแก้ว อินทราทิตย์’ ส่วนคนที่นอนให้ทาโลชั่นอยู่คือ ‘การะเกด สุรบดี’ สายตาคู่คมกล้านอนมองมือเรียวเล็กลูบไล้โลชั่นลงบนแผ่นหลังเนียนอย่างเคลิ้มๆ หากเปลี่ยนเป็นเขาที่นอนอยู่ตรงนั้นก็คงจะดี ‘ให้ตายสิ...นี่แกกำลังคิดบ้าอะไรอยู่วะ...รัสเซส’ ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองอย่างหงุดหงิด เมื่อคิดว่าเขาอยากเป็นคนที่หญิงสาวร่างเพรียวระหงเป็นคนลูบไล้โลชั่นลงบนตัวของเขาแทนที่จะเป็นร่างเพรียวบางหรือผู้ชายคนอื่น /////////// ...โปรดติดตามตอนต่อไป...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม