EP.4 ผู้ชายไร้ใจ (NC25+)

2311 คำ
ครืดดดดดด.....ครืดดดดดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตอนนี้ 10:00 น. แล้ว ไอรินยังนอนคุดคู้อยู่บนเตียง ไม่อยากจะตื่นขึ้นมารับสายใครทั้งนั้น เธออยากนอนหลับให้เต็มตื่น ตอนนี้ร่างเธอร้าวระบมไปหมด ไอรินควานหาโทรศัพท์ที่วางอยู่โต๊ะข้างหัวเตียง และหยิบมันมากดตัดสายทิ้งแล้วนอนหลับต่อด้วยความอ่อนเพลีย ‘ใครแมร่งโทรมาแต่เช้า ไอ้อังกูร์แหงๆ’ เธอนึกในใจ แล้วรู้สึกหงุดหงิดที่เพื่อนของเธอโทรมาปลุกแต่เช้า ครืดดดดด.....ครืดดดดดดด เสียงโทรศัพท์ดังอีกครั้ง ไอรินกดวางสายทั้งๆ ที่ไม่ได้ลืมตาดูแม้แต่น้อยว่าเป็นใครโทรมา เธอกดปิดเครื่องทันที แล้วโยนโทรศัพท์ทิ้งลงไปบนเตียงอย่างไม่ไยดี ไอรินนอนหลับต่ออย่างสบายใจ ตอนนี้เธออยากจะหลับให้เต็มตื่น เพราะเมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอนเลยทั้งคืน เรื่องบ้าๆ นั้นมันวนเวียนอยู่ในหัวจนเธอนอนไม่หลับ คิดฟุ้งซ่านไปเรื่อยเปื่อย ก๊อก ก๊อก ก๊อก!! เสียงคนเคาะประตูอยู่หน้าห้อง ทำให้ไอรินตื่นขึ้นจากการหลับใหล เธอลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย หัวเสียไม่น้อย พลางเอามือขยี้ตาตัวเองแล้วหาวหวอด ราวกับคนขี้เกียจ "ไอ้อังกูร์ โทรปลุกไม่พอ ยังตามมายันห้องอีก" ไอรินหัวเสีย ทำหน้ายู่คิ้วแทบชนกัน ตอนนี้เธออยากนอนต่อ นอนกอดหมอนข้างอยู่บนเตียงนานๆ ไอรินสาวเท้ามาหยุดอยู่ที่หน้าประตู ใช้มือขวาเปิดประตูด้วยความงัวเงีย ตายังคงสะลึมสะลือเหมือนคนยังไม่พร้อมจะตื่นขึ้นมาจากเตียง "ไอ้อังกูร์ มึงมาทำไมแต่เช้าวะ!!!” เธอใช้มือเปิดประตูอย่างแรงและพูดขึ้นอย่างหัวเสีย หงุดหงิดไม่น้อยที่โดนปลุกขึ้นมา ไอรินเงยหน้าขึ้น เธอถึงกับตาค้าง หน้าซีดขาว เบื้องหน้าเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลา จมูกโด่งเป็นสัน เครางามๆ อยู่บนใบหน้าแลดูไม่น่าเกลียด แต่กลับยิ่งเพิ่มความคมเข้มให้ชวนมอง นัยน์ตาสีฟ้าสวยสะกดสายตา แต่แฝงไปด้วยความดุดัน เย็นชา ไร้ความรู้สึก ราวกับซาตานผู้เหี้ยมโหด เซราฟิมยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอรีบปิดประตูลง มือไวของเขาจับประตูไว้แน่นไม่ให้เธอปิดลงไปง่ายๆ เขามองจ้องตาเธอด้วยความโมโห "พวงมึงออกไปรอข้างล่างก่อน!!” เขาหันไปพูดกับลูกน้องที่เดินตามข้างกายเขาด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม ทั้งสองพยักหน้ารับคำสั่งและรีบเดินออกไปทันที เซราฟิมผลักไอรินเข้าไปในห้อง และปิดประตูลงอย่างแรง แววตาดุดันแผ่รังสีอำมหิตจ้องมองเธอด้วยความโกรธ เขาใช้มือใหญ่จับคางเธอไว้อย่างแรงจนเธอรู้สึกร้าวระบม "ทำไมไม่รับสาย แถมยังปิดเครื่องหนีอีก ตอบ!!” ที่แท้คนที่โทรมาเป็นเซราฟิม ไม่ใช่อังกูร์ เธอรู้สึกลนลานจนตัวสั่น "ฉัน ฉัน......ฉันไม่จำเป็นต้องรับสายคุณ!!” คำตอบของไอรินทำให้เซราฟิมถึงกับโมโหสุดขีด จ้องมองเธอราวกับจะฉีกร่างเธอออกเป็นชิ้นๆ เขาใช้มือแกร่งของเขายกตัวไอรินพาดไว้บนบ่า สาวเท้าเดินไปอย่างโมโหหงุดหงิดสุดขีด แล้วโยนเธอทิ้งลงบนเตียงนุ่มๆ "เธอกำลังทำให้ฉันโกรธ!!!” เซราฟิมพูดด้วยเสียงเรียบ แต่แววตาแฝงไปด้วยความดุดัน เพลิงโทสะในใจเขาลุกโชนจนคนถูกมองรู้สึกเสียวสันหลังวาบ "ออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะโทรแจ้งตำรวจ" ไอรินชันตัวขึ้น เธอเอ่ยขู่เขา แววตาเธอยังคงหวาดกลัวคนที่อยู่ตรงหน้า ปากเธอสั่นระริก "หึๆ ตำรวจเหรอ เชิญโทรไปได้เลย" เซราฟิมพูดพลางกดมือถือยื่นให้เธอโทรไป เขาไม่รู้สึกเกรงกลัวกับคำพูดเธอแม้แต่น้อย แววตาดุดันเปลี่ยนเป็นความหื่นกระหาย เมื่อเห็นชุดนอนที่ไอรินสวมใส่อยู่ เป็นชุดนอนซีทรูบางๆ สีขาวสะอาดตา ช่วงหน้าอกมีลายลูกไม้ปักสวยงาม เว้าลึกให้เห็นเนินอกอิ่ม และทรวดทรงองค์เอวที่น่ามอง ตอนนี้เขาหลงใหลในตัวเธอยิ่งนัก ร่างกายของเธอทำให้เขามีความสุขจนอยากจะลิ้มลองมันอีกครั้งแล้วครั้งเล่า "ไอ้บ้า แกมองอะไร" ไอรินรีบเอาผ้านวมมาปิดบังกายตัวเองจากสายตาหื่นกามของเซราฟิมที่มองเธออย่างหิวกระหาย ราวกับจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว แววตาที่เปล่งประกายด้วยแรงปรารถนา แต่ทำให้คนถูกมองถึงกับตัวสั่น "ก็มองเมียตัวเองที่อยู่ตรงหน้าไง รู้ไหมชุดที่เธอใส่มันทำให้ฉันเกิดอารมณ์" เขาพูดอย่างไม่อายปาก ตอนนี้เป้ากางเกงเขาแข็งตุงจนเห็นได้ชัดแม้จะมีกางเกงปกคลุมอยู่ก็ตาม "ไอ้หื่น....แกอย่ามาทำบ้าๆ กับฉันอีกนะ ไอ้เลว" ไอรินสบถคำด่าออกมา แต่ในใจเธอกลัวไม่ใช่น้อย ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน ทำได้ทุกอย่างที่เขาอยากจะได้แบบไม่เกรงกลัวใคร ไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่นแม้แต่น้อย ไร้หัวใจสิ้นดี "เธอทำให้ฉันเกิดอารมณ์เอง ช่วยไม่ได้" เขาพูดเสียงเรียบราวกับไม่รู้สึกอะไร แถมยังโยนความผิดให้ ไอรินอีกต่างหาก ‘กูไปทำตอนไหนวะ’ ไอรินได้แต่คิดในใจ อยู่ๆ ร่างใหญ่ก็กระโจนถาโถมเข้าหาเธอ ขึ้นคร่อมอยู่บนร่างบางๆ มือใหญ่ของเขากระชากชุดนอนซีทรูลายลูกไม้แสนสวยของเธอออกไม่เหลือชิ้นดี ตอนนี้ร่างกาย ไอรินเหลือเพียงตัวเปล่าล่อนจ้อน มีแต่แพนตี้ตัวน้อยที่ปิดบังเนินอูมขาวเนียน เซราฟิมเห็นร่างอรชรที่ขาวเนียนไปทั้งตัว ตอนนี้เขาเห็นชัดเจนยิ่งกว่าเมื่อคืน หน้าอกที่กลมกลึงแนบชิดใหญ่โตได้รูป เอวที่คอดกิ่วรับกับสะโพก ขาเรียวยาว ทั้งเนื้อทั้งตัวเธอเนียนขาวผ่อง จนเขาอดกลืนน้ำลายไม่ได้ เซราฟิมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด เหลือเพียงตัวเปล่าล่อนจ้อน มือทั้งสองของเขากดข้อมือไอรินไว้อย่างแรง ขึงเธอไว้กับเตียง "ไอ้บ้า แกจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ" ไอรินตะโกนเสียงดังใส่หน้าเขา แววตาของเธอแข็งกร้าว และแฝงไปด้วยความหวาดกลัว ตอนนี้เธอพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะร่างใหญ่ได้นั่งคร่อมทับและขึงร่างเธอไว้ไม่ให้ไปไหน "อย่าทำให้ฉันโกรธ" เซราฟิมพูดด้วยเสียงเรียบ พลางเอาหน้าซุกไซ้ตามซอกคอของไอรินอย่างป่าเถื่อนหื่นกระหาย กลิ่นหอมในกายเธอยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์มากขึ้น เขาไม่เคยหลงใหลผู้หญิงคนไหนได้เท่าเธอมาก่อน "ปกติฉันได้แล้วก็เขี่ยทิ้ง เธอเป็นคนแรกที่ฉันอยากจะเอาต่อ” เขาเงยหน้าขึ้นมากระซิบข้างๆ หูไอรินเบาๆ พลางใช้ปลายลิ้นสากๆ ลากที่กกหูของเธอ จนทำให้ไอรินถึงกับเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก สักพักริมฝีปากของเธอก็ถูกทาบทับและถูกบดขยี้อย่างแรง ปลายลิ้นตวัดไปมาอย่างช่ำชอง แล้วค่อยๆ เลื่อนลงมาที่หน้าอกอิ่มของเธอ เซราฟิมใช้มือข้างซ้ายบีบขยำเต้านมอย่างแรง ส่วนมือข้างขวาของเขากระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออก แล้วค่อยๆ ใช้มือลูบคลำไปมาตรงกลางติ่งสวรรค์ของเธอ จนน้ำเยิ้มไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว "มีอารมณ์แล้วสินะ หึๆ” พูดจบเขาก็ก้มหน้าก้มตาดูดเลียหัวนมสีชมพูระเรื่อของเธออย่างรุนแรง มือข้างขวาใช้นิ้วกลางแหย่แยงเข้าไปในรูรักของเธอ ชักเข้าชักออกไปมา จนทำให้ไอรินถึงกับสั่นสะท้าน แอ่นกายรับอย่างไม่รู้ตัว ด้วยความเสียวกระสัน "อืออออออ.....อย่าทำแบบนี้ ขอร้อง" เธอพูดร้องขอด้วยเสียงสั่นเครือ เผลอร้องครางออกมาเบาๆ เพราะความเสียวซ่าน เซราฟิมค่อยๆ ลากปลายลิ้นลงต่ำมาจนถึงเนินเนื้ออูมขาวเนียนของเธอ ตอนนี้น้ำเธอไหลเยิ้มเปียกแฉะไปหมด ปลายลิ้นของเขาค่อยๆ ตวัดไปมาตรงกลางติ่งสวรรค์ของไอริน เขาดูดเลียน้ำที่ไหลเยิ้มออกมาจนหมด แล้วบรรจงละเลงลิ้นทุกซอกทุกมุม จนไอรินสั่นสะท้านไปทั้งตัว จนเผลอเอามือกดหัวเขาไม่ให้ละออกจากตรงนั้น "อร่าาาาาา....อย่าาาา" เซราฟิมเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้มอย่างผู้มีชัย ตอนนี้เขายันกายลุกขึ้นจากตรงนั้น แล้วจับตัวไอรินพลิกคว่ำกดหัวเธอลงกับพื้นเตียงนุ่มๆ มือข้างขวายกสะโพกเธอขึ้น ตอนนี้ท่อนเอ็นของเขาแข็งตั้งราวกับท่อนเหล็ก พร้อมจะสอดใส่เข้าไปในรูรักของเธออย่างรู้สึกทนรอไม่ไหว เขาจับท่อนเอ็นอันใหญ่ยัดลงไปยังร่องรักของเธอ แต่มันยังคงยากเย็นเหมือนเคย "อร่าาาา...เจ็บนะ ปล่อยฉัน...ฉันเจ็บไอ้บ้า" ไอรินร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะขนาดที่ใหญ่ยาวเกินมาตรฐานของเขามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บไม่น้อย "ฟิตชะมัด นี่แหละที่ฉันติดใจ" เซราฟิมค่อยๆ ยัดท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดด้าม แล้วค่อยๆ ขยับเอวอย่างช้าๆ ตอนนี้เขาเงยหน้า หลับตาพริ้มด้วยความเสียวซ่าน เพราะร่องรักที่แคบจนทำให้เขารู้สึกเสียวสะท้านไปทั้งตัว เขาค่อยๆ เร่งจังหวะเร็วและแรงขึ้น กระแทกเข้าไปอย่างไม่ยั้ง มือข้างขวาบีบเคล้นหน้าอกเธออย่างแรงด้วยความเมามัน เขาซอยสะโพกถี่ๆ จนทำให้ไอรินสะท้านไปทั้งตัว ทุกครั้งที่เนื้อกระทบกัน ทำให้ไอรินถึงกับจุกจนบอกไม่ถูก มันทั้งเสียวทั้งจุกในเวลาเดียวกัน เพราะความใหญ่ยาวของเขา แถมยังไร้การทะนุถนอมอีกด้วย "โอ้วววววว ฉันมีความสุขที่สุดเลย ฟิตเป็นบ้าเลย ของเธอนี่ อร้าาาาาา" เซราฟิมครางออกมาจากลำคอด้วยเสียงสั่นเครือ หลับตาพริ้ม อ้าปากค้าง เสียวซ่านไปทั้งตัว มือยังคงบีบเคล้นเต้านมเธออย่างไม่หยุดหย่อน "เจ็บ....ฉันเจ็บ อืออออ" ไอรินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาเธอเริ่มไหลออกมาอีกครั้ง ‘ไอ้บ้าเอ๊ย เอาแต่ใจตัวเองชะมัด เวรกรรมอะไรวะเนี่ย’ เธอคิดในใจ เซราฟิมค่อยๆ โน้มตัวลงมา เคล้าคลึงหน้าอกเธอเบาๆ แล้วกระซิบข้างๆ หูเธอ "เจ็บเหรอ....งั้นเดี๋ยวทำเบาๆ” เขาค่อยๆ ลดจังหวะลงช้าๆ สะโพกควงไปมาอย่างช่ำชอง จน ไอรินเผลอแอ่นก้นรับ ตอนนี้เธอเสียวซ่านไปทั้งตัวจนเธอแทบจะเสร็จแล้ว "อ๊ะ อ่ะ อร่าาาาาา อือออออ" เธอเผลอครางออกมาเสียงดัง ตอนนี้เธอขึ้นสวรรค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งๆ ที่ใจไม่ยอมเขา แต่ความรู้สึกกลับสวนทาง เซราฟิมกอดเอวเธอไว้แน่นแล้วรีบซอยสะโพกถี่ๆ สักพักท่อนเอ็นอันใหญ่ของเขาค่อยๆ กระตุก น้ำรักสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาจากรูรักของเธอ ตอนนี้เขาเสร็จแล้ว "โอ้ววววววว ซี้ดดดดดด ฉันเสร็จแล้ว โคตรฟินเลย" เขาเอนกายทรุดลงบนแผ่นหลังของไอริน หายใจหอบถี่ ตอนนี้ท่อนเอ็นของเขายังคาอยู่ ร่องรักของไอรินยังตอดเขาไม่หยุด ยิ่งทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านยิ่งกว่าเดิม เขาเริ่มกิจกรรมรักใหม่อีกหลายรอบ จนไอรินขาสั่นไปหมด เธอหมดแรงฟุบลงกับเตียง เซราฟิมเอนกายลงด้วยความเหนื่อยล้าอ่อนเพลีย พลางดึงเธอมากอดไว้ในอ้อมอกแน่น "ฉันชอบร่างกายของเธอ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป จนกว่าฉันจะเบื่อ" คำพูดไร้ใจของเขาบาดลึกเข้าไปในใจของไอริน ‘จะไม่ปล่อยเธอไปจนกว่าฉันจะเบื่อ นี่ฉันกลายเป็นเครื่องบำเรอกามไอ้บ้านี่ไปแล้วเหรอนี่’ ไอรินนอนนิ่ง น้ำตาไหลหยดลงไปยังแผงอกแกร่งจนเปียกชุ่ม เซราฟิมหันหน้ามามองเธอ "ร้องไห้ทำไม?” เขาพูดออกมาอย่างกับไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการกระทำของตัวเอง สักพักเขาก็ลุกขึ้นมาแต่งตัว แล้วหันไปมองไอรินที่นอนสะอื้นอยู่บนเตียง "เธอควรดีใจนะที่ฉันให้ความสนใจเธอ ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา ฉันนอนด้วยแค่ครั้งเดียวก็เขี่ยทิ้งแล้ว หึๆ” เขาพูดอย่างหน้าตาเฉย ไม่รู้สึกละอายปาก ‘ดีใจกับป๊าแกสิ ทำกันขนาดนี้ควรดีใจหรือวะ คนอะไรอึดชะมัด แถมยังไร้หัวใจอีก’ ไอรินได้แต่คิดในใจไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมา กลัวว่าเธอจะเจ็บตัวอีกรอบ เซราฟิมหันกลับมามองร่างบางๆ ที่นอนร้องไห้คุดคู้อยู่บนเตียง "อย่าลืมกินยาคุมด้วยนะ" เขาไม่ลืมที่จะเอ่ยเตือนเธอ เพราะเขาไม่ได้ใช้ถุงยาง "ยังไงฉันก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องกับผู้ชายชั่วๆ อย่างแกหรอก" ไอรินเอ่ยขึ้นมาด้วยความโมโห ตอนนี้เธอหน้าแดงก่ำเพราะความโกรธจัด "อืม....ก็ดี" เขาพูดสั้นๆ อย่างไม่สนใจอะไร ราวกับมันคือเรื่องปกติ "แล้ววันหลังถ้าฉันโทรมา ต้องรับสายด้วย เข้าใจไหม!!” พูดจบแล้วเขาก็เดินออกไปจากห้อง ไม่ไยดีไอรินที่นอนขดตัวอยู่ในผ้านวมแม้แต่น้อย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม