"โอยยยย....เมื่อยชะมัด สงสัยเมื่อคืนเมาหนักไปหน่อย"
ไอรินนอนบิดขี้เกียจอยู่บนเตียง มีผ้านวมสีขาวสะอาดตาปกคลุมตัวเธออยู่
สักพักมือของเธอไปโดนแผงอกกว้างของคนที่นอนอยู่ข้างๆ เธอรีบหันขวับไปมอง ชายรูปร่างกำยำ จมูกโด่งเป็นสัน ขนตายาวราวกับผู้หญิง ใบหน้ามีเคราเพิ่มความคมเข้ม นอนเปลือยกายท่อนบนอยู่ ส่วนท่อนล่างมีผ้าห่มผืนเดียวกับเธอปกคลุมไว้ ‘เซราฟิม....เขามานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไง’ เธอตกใจมาก หยิบหมอนนุ่มๆ ทุบตีลงบนร่างของเซราฟิมจนคนที่กำลังนอนหลับต้องเอามือป้องกายตัวเอง
"คุณเป็นบ้าอะไรไอริน!!”
เขาพูดเสียงเคร่งขรึม แต่ยังคงงัวเงียอยู่ ตายังคงสะลึมสะลือเหมือนคนที่ยังตื่นไม่เต็มที่
"คุณมานอนอะไรตรงนี้"
ไอรินถามด้วยความตระหนก เธอกัดฟันกรอดๆ ที่อยู่ๆ เห็น เซราฟิมมานอนอยู่ข้างกายเธอ ‘เขาปล้ำเธออีกแล้วแน่ๆ ตอนเธอเมา ไอ้บ้าเอ๊ย!!’ ไอรินคิดในใจ
"ก็คุณให้...เอ่อ...ขอให้ผมนอนกับคุณเมื่อคืนนี้ไง"
