ทนหน่อยแล้วกัน

1408 คำ

“เกิดอะไรขึ้น” ศิลาเดินเข้ามาดูช้าๆ หลังจากออกมาจากห้องของตัวเองก็พบว่ามีเหล่าคนใช้ต่างพากันรุมอยู่หน้าห้องของเมโลดี้ “คะคือคุณเมย์เก็บข้าวของหนีไปแล้วครับ” ร่างสูงขมวดคิ้วก่อนจะเดินเข้าไปตรวจสอบด้านในห้องและพบว่าข้าวของนั้นหายไปบางส่วนและส่วนที่หายก็เป็นของเธอเองทั้งนั้นส่วนของที่เขาซื้อให้ก็ยังคงอยู่ครบ หรือว่าจะเป็นเพราะเรื่องเมื่อวานเธอคงคิดมากจนเผลอทำอะไรแบบนี้ลงไป “มีจดหมายเขียนไว้ด้วยนะคะ” ร่างสูงรับจดหมายทั้งสองฉบับก่อนจะเปิดอานมันตรงนั้นเนื้อหาส่วนใหญ่มีแต่คำขอโทษมากมายส่วนอีกฉบับคงเขียนให้เอมิจึมีแต่คำพูดอบอุ่นเต็มไปหมด “อย่าพึ่งให้เอมิรู้เรื่องนี้” ศิลาเอ่ยขึ้นก่อนจะเรียกลูกน้องไปดูกล้องวงจรปิดและพบว่าเธออาศัยช่วงเปลี่ยนกะเฝ้าประตูในการออกไป “หาให้เจอภายนวันนี้” ร่างสูงสั่งเสียงเข้มก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ ถ้าเอมิตื่นมาและพบว่าหม่าม้าของตัวเองไม่อยู่แล้วคงเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม