อเล็กซานโดรเริ่มแปลกใจสุดเขตที่นัดเขาเอาไว้ที่หน้าร้านขนมทำไมยังมาไม่ถึงอีกไหนว่าจะมาแนะนำเขาให้เจ้าของร้านรู้จักเขาจะได้ขอนัดสัมภาษณ์เธอ ตอนที่แยกจากกันตรงซุ้มทางเข้าถนนคนเดินนั้นเพราะแฟนสาวของเพื่อนรักเกิดหิวข้าวแต่ตัวเขายังไม่อยากจะกินอะไรที่หนักท้องมากจึงขอแยกทางกันก่อนและจะมาพบกันที่นี่ นี่เขาก็ได้ขนมจากเธอมาตั้งนาน แม่ค้าหน้าหวานคงสงสัยว่าเพราะอะไรจึงไม่ไปจากหน้าร้านของเธอเสียที
บุษบาบัณยิ้มให้ลูกค้าหนุ่ม นาน ๆ จะมีฝรั่งมาซื้อขนมไทย อีกทั้งคราวนี้เป็นฝรั่งหน้าตาดี พูดไทยได้เสียอีกนี่เธอก็จะปิดร้านแล้วขนมที่ว่าแจกฟรีก็แค่ประชดคนบางคนร้านเธอไม่ต้องแจกก็ขายดีไม่เคยเหลือทำไมฝรั่งคนนี้ยังไม่ไปอีก
“มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” บุษบาบัณเอ่ยขึ้นก่อน
อเล็กซานโดรไม่ใช่คนขี้อายยามอยู่ต่อหน้าผู้หญิงแต่ค่ำคืนนี้เขาประหม่าจริง ๆ ยามยืนอยู่ต่อหน้าบุษบาบัณ ผู้หญิงที่ไม่ใช่สวยเอ็กซ์ เซ็กซี่อะไรเลย แต่สวยหว
