“ผมคงไม่ว่าอะไรหรือแม้แต่จะชายตามองด้วย หากว่าตอนนี้คุณไม่ได้ใช้นามสกุลอันมีเกียรติของผมอยู่ คิดจะทำอะไรก็ให้มันลับตาคนหน่อยอย่าประเจิดประเจ้อ โดยเฉพาะที่สาธารณะแบบนี้ถ้าทนไม่ไหวจริง ๆ ก็หาที่ลับตาคนไม่เช่นนั้นเดี๋ยวมันจะเสียมาถึงผม ที่ตอนนี้ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีตามกฎหมายของคุณ”
“อย่าบอกนะว่าคุณพีหึงบุษ” บุษบาบัณมองหน้าเขาทำสีหน้ายากจะเชื่อ
ชลลัมพีชะงักไป ก่อนจะขยับเข้ามาใกล้เธอจนตัวแทบติดและพูดใส่หน้า “ไม่มีวันซะหรอก คุณคิดว่าผมสนใจคุณหรือบุษบาบัณ คนอย่างชลลัมพีสเปคผู้หญิงดีกว่าที่คุณคิดไว้ไม่ใช่แบบนี้” เขามองหน้าเธออย่างท้าทายและส่ายหน้า
“ฉันก็คิดว่าเป็นแบบนั้นมาตลอดถึงยอมรับข้อเสนอของคุณยังไงล่ะคะ แต่ตอนนี้ชักไม่แน่นใจแล้วว่าสมภารจ้องจะเล่นงานไก่วัดอย่างฉันหรือเปล่า” เธอกอดอกและจ้องหน้าเขากลับ
เขาไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระและมองหน้าเธอ “หน้าแบบนี้ หุ่นก็แบบนี้ สามสิบสอง ยี่สิบเจ็ด สามสิ
