บทที่ 9
Delphinium
ดอกเดลฟินเนียม สื่อถึงการเปิดใจ
บริมาสยอมขึ้นรถมากับคนแปลกหน้าที่ค่อนข้างจะเจอกันบ่อยในช่วงนี้ด้วยความจำใจ คุณแม่บอกกับเธอตั้งแต่ตอนเช้าแล้วว่าเย็นวันนี้ได้ไหว้วานคุณอคิราห์ให้เป็นคนพาไปซื้อแจกัน
เป็นเวลาเกือบสิบนาทีแล้วที่บริมาสขึ้นมานั่งอยู่บนเบาะข้างคนขับในรถของอคิราห์ แต่นอกจากรอยยิ้มทักทายตามมารยาทในตอนที่เขาเปิดประตูรถให้ก็ไม่มีบทสนทนาอื่นอีกเลย
ไม่ใช่เพราะเธออึดอัดหรือไม่อยากคุยกับเขา แต่เนื่องจากไม่รู้ว่าจะสนทนาด้วยประโยคใดหรือหัวข้อไหน บริมาสจึงเลือกที่จะนั่งเงียบมาตลอดทาง
"มาซื้อของที่นี่บ่อยเหรอคะ"
เป็นอคิราห์มากกว่าที่พยายามชวนคุย และบริมาสก็ตอบเพียงแค่ประโยคสั้น ๆ หรือทำเพียงแค่ตอบคำถามเขาด้วยภาษากายอย่างเช่นการพยักหน้าและส่ายหน้ามากกว่า
"ไม่บ่อยค่ะแต่
