“ส่วนเรื่องงานในบ้าน ไม่ต้องทำ ฉันมีแม่บ้านมาคอยดูแลอยู่แล้ว อีกอย่างเธอคงยังไม่เห็นว่าฉันเลี้ยงแมว”
ดวงตากลมเบิกขึ้นเล็กน้อย ตั้งแต่มาถึงที่นี่เธอก็พยายามมองหาเจ้าป๊อกกี้ แมวที่เธอกับเขาช่วยกันเลี้ยงเอาไว้ แต่มันผ่านมาเป็นสิบปีแล้วเลยไม่แน่ใจว่าแมวตัวนั้นจะยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าและเธอก็ไม่กล้าถามเขาด้วย
“ไม่ใช่ตัวนั้นหรอก มันตายไปนานแล้ว ฉันเลี้ยงตัวใหม่ อยู่ในห้องนอน เข้าไปดูสิ”
ดวงตากลมเบิกกว้างกว่าเดิมด้วยความตกใจ คำพูดของเขาทำให้หวนย้อนนึกถึงอดีตเมื่อสิบปีที่แล้วเมื่อครั้งที่เขาพาเธอมาเจอกับลูกแมวตัวนั้นเป็นครั้งแรก เขาก็พูดแบบนี้
“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ไว้ค่อยดูวันหลังก็ได้ แล้วฉันมีหน้าที่อะไรเกี่ยวกับแมวตัวนี้ไหมคะ”
“มีสิ ลูกสาวฉันมันเป็นเด็กไม่มีแม่ เธอต้องทำหน้าที่เป็นแม่นมให้มัน ดูแลมันทุกเรื่อง เหมือนที่ดูแลฉัน”
แม่นมหรือ คืออะไร ทำไมเขาไม่ใช้คำว่าพี่เลี้ยงกันล่ะ พูดแบบนี้มั
