ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูเรียกสติผมอีกครั้งจัดการผลักอีกคนบนร่างออกจึงรีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัวโดยเร็ว ท่าทางผมลุกลี้ลุกลนจนเฮียหันมามองก่อนจะหันไปทางประตูด้วยท่าทางหงุดหงิด
“นายท่านมาครับ”
“เดี๋ยวลงไป” เหมือนลูกน้องของเขาจะเดินออกไปแล้ว แต่ไม่ทันไรก็เกิดสัมผัสอุ่นๆ ที่หน้าผาก
“แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงไปพร้อมกู”
ฟู่ เกือบแล้วตัวกู
“โผล่หน้ามาสักทีลูกชายตัวดี” ผมมองผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันกับป๊าแต่ดูท่าทางไม่ใช่คนธรรมดา
“มีอะไรหรือเปล่าถึงมาหาผมดึกดื่นแบบนี้”
“แกจับตัวลูกน้องของหลี่เหว่ยมาใช่ไหม”
“หึ ข่าวไปถึงเร็วดีนะครับ มันคงจะร้อนรนแย่ ป๊าไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่ทำอะไรที่ผิดกฏของตระกูลแน่ ไว้ผมได้สิ่งที่ต้องการเมื่อไหร่แล้วจะปล่อยมันไปเอง”
“ฉันรู้ว่าแกไม่มีความคิดโง่ๆ แบบนั้น แต่อย่าทำอะไรให้มันงามหน้าล่ะ”
“หึ แน่นอน”
“แล้วนั่นใครล่ะ” ในที่สุดก็มีคนรับรู้ตัวตนของผมสักที ยืนเกร็งต
