8
อีกแล้วเหรอ
อาการปวดหัวตุบ ๆ ทำให้ตาที่อยากลืมขึ้นหนักอึ้งไปหมด ลำคอแห้งผากหัวก็ปวด เฌอลิณณ์ควานมือไปด้านข้าง พบสัมผัสบางอย่างแปลกไปจากทุกเช้า เปลือกตาค่อย ๆ ขยับขึ้นลง ฝ่ามือลูบไล้เพื่อความแน่ใจว่าสิ่งนี้คืออะไรกันแน่
‘หืม’ ลูบไปลูบมาทำไมเหมือนผิวหนังคนเลย เลื่อนลงอีกหน่อยก็เป็นหน้าท้อง ‘เอ๋’
“จะลูบไปถึงไหนกัน”
เสียงนี้ทำให้เฌอลิณณ์ลืมตาพรึ่บในทันที สิ่งที่เห็นอันดับแรกคือมือของเธอ ข้างหนึ่งวางอยู่บนหน้าอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแข็งแรง อีกข้างแม้มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ว่าอยู่บนหน้าท้องของผู้ชายคนหนึ่ง หญิงสาวกะพริบตาถี่ ๆ ก่อนเงยหน้าขึ้น สบสายตากับเขาเข้าอย่างจัง
“เฮ้ย !” กระถดถอยหลังหนีคล้ายคนเห็นผี ดวงตาคู่สวยกลอกเลิ่กลั่กไปหมด คลำเนื้อตัวใต้ผ้าห่มก็พบความจริงแสนชอกช้ำ ‘อีกแล้วเหรอ’
“ไม่ต้องมาทำเป็นตกใจ คุณเป็นคนเริ่มเองทั้งหมด” คนพูดปรายตามองเธอเหมือนตำหนิ ผมเขาดูยุ่งไม่เป็
