“รถคันนี้ราคาเท่าไหร่เหรอคะ” เมื่อขึ้นมานั่งบนรถหรูที่อลิตารู้จักยี่ห้อ แต่ไม่ทราบราคา อลิตาก็หันไปถามอลีเซอร์เพื่อทำลายความเงียบ ตั้งแต่ขับรถออกจากบ้านมาได้สิบนาที มันช่างเป็นสิบนาทีที่ยาวนานเหมือนสิบปี เธอคิดเอาเองว่าเขาอาจจะรู้สึกอะไรสักอย่างที่กอดเธอไปเมื่อครู่ แต่ไม่ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร การที่เธอกอดเขานั้น เธอต้องการให้เขารู้ว่าเขาไม่ได้โดดเดี่ยว แม้เธอจะไม่เข้าใจความเจ็บช้ำอย่างที่เขาเป็น แต่เธอก็อยากช่วยบรรเทาความรู้สึกนั้นให้ดีขึ้นมาบ้าง
“คันนี้สิบสองล้าน แต่ถ้าหนีภาษีได้ก็สี่ล้านเท่านั้นแหละ”
“เอ่อ... ภาษีแพงจัง ทำไมถึงยอมจ่ายคะ”
“ชอบไง เวลาชอบอะไรก็ซื้อ อยากได้อะไรก็ต้องลงทุน ทำงานมาได้เงิน จะเก็บไว้ในธนาคารอย่างเดียวก็ได้แค่ดอกเบี้ย บางครั้งเราก็ต้องให้รางวัลกับตัวเองด้วย”
“น่าจะให้บ่อยนะคะ ฉันเห็นรถแพงๆ ตั้งหลายคัน”
“บางคันก็ซื้อมือสองมา แต่ต้องเป็นมือสองสภาพดีนะ พวกอยากม
