14

1225 คำ

“มีปัญหานักก็เข้ามา กูต่อให้สามคนเลย!” สายตาเด็ดเดี่ยว น้ำเสียงเด็ดขาด คิมประเมินจากสถานการณ์แล้วน่าจะแพ้กล้ามโตๆ ของมัน จึงถ่มน้ำลายลงพื้นแล้วชวนพรรคพวกกลับ “เชิญมึงพาเมียเก่ากูกลับบ้านเถอะ ของเก่าแบบนี้กูไม่เอาหรอก แค่เข้ามาทักทายตามประสาคนเคยได้ คนเคยเอากัน ไปเว้ยพวกเรา กลับกันดีกว่า ไว้เจอกันครั้งหน้าค่อยเอาคืน!” “ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!” สองคนที่เหลือเหมือนคนติดยา นิสัยไม่ค่อยดีพูดทิ้งท้ายแล้วเดินนักเลงออกไปจากหน้าร้านอาหาร สถานการณ์ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ หมากรีบหันกลับมามองหน้าจิรดาที่ค่อนข้างเย็นชา ตาของหล่อนแดง ตัวก็สั่นจากความหวาดกลัวที่เกือบจะถูกคิมกับเพื่อนของเขาฉุดไปขึ้นรถ หมากจะเดินเข้ามาหาแต่หล่อนกลับพูดทำลายความเงียบซะก่อน “ฉันเหนื่อย ขอกลับก่อนนะไอติม” “แกไหวไหม ให้ฉันขับรถตามไปส่งที่บ้านไหม ไอ้พวกนั้นมันเลวจริงๆ ฉันขอโทษนะจี ที่ทำให้แกรู้สึกแย่” “ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม