วันนี้โนอาไม่ได้เสนอตัวว่าจะไปส่งมินตราเหมือนทุกครั้ง เธอรู้สึกแปลกๆ กังวลว่าตัวเองทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า วันนี้ทั้งวันเขาก็เงียบหายไปเลยด้วย
‘คุณโกรธอะไรฉันหรือเปล่า’
‘เปล่า วันนี้งานยุ่งน่ะ คิดถึงผมเหรอ’ เขาตอบกลับอย่างทันที เธอรู้สึกโล่งใจที่ อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ โกรธอะไรเธอและก็เข้าใจเรื่องที่เขาบอกว่างานค่อนข้างยุ่ง
‘ได้กำหนดวันเดินทางไปออสเตรเลียแล้วนะ’ เขาส่งข้อความมาอีกครั้ง
‘เมื่อไหร่คะ?’
‘ถ้าคุณยอมให้ผมไปกินข้าวที่ห้องของคุณ ผมก็จะเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ฟัง’ มินตราทำท่าครุ่นคิดอยู่สักครู่ ใจหนึ่งเธอก็ไม่อยากจะอยู่สองต่อสองกับเขา แต่อีกใจก็อยากเจอกับเขา
‘ก็ได้’ และสุดท้ายก็ตัดสินใจตอบตกลง ใจหนึ่งเธอก็รู้สึกเขินอายที่จะอยู่สองต่อสองกับเขา แต่อีกใจก็ดีใจที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเขา
‘ให้ผมสั่งอาหารเข้าไป หรือว่าคุณจะสั่งเอง เดี๋ยวผมโอนเงินให้’ โนอาตอบกลับมา
“ไม่เป็นไร ฉันซื
