วันหยุดสุดสัปดาห์แต่มินตรากลับต้องตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวไปสนามบิน ตามที่ได้คุยกับโนอาเอาไว้ว่าจะไปเที่ยวเวียดนามด้วยกัน ทั้งคู่ไม่มีแพลนอะไรเลยเพราะมินตราไม่เคยไปมาก่อน โนอาจึงต้องเป็นไกด์จำเป็นให้กับเธออีกตามเคย
“แต่งตัวมิดชิดขนาดนี้ คุณผ่านเข้ามาถึงตรงนี้ได้ไง” โนอาพูดขึ้น เมื่อเห็นว่ามินตราแต่งตัวรุงรังผิดชิด ปกปิดเสียจนแม้แต่เขาเองก็แทบจำเธอไม่ได้
“ก็ฉันกลัวมีคนรู้จักมาเห็น ฉันไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเราไปต่างประเทศกันสองคน” เธอพูดพลางหันมองซ้ายขวาแสดงความหวาดระแวง โนอาเห็นท่าทางหวาดระแวงของมินตราแล้วรู้สึกไม่สบายใจนัก เขากำลังจะพาเธอไปเที่ยวไปสนุกแท้ๆ
“ทำไมคุณถึงต้องกลัวขนาดนี้ด้วย?” เขาถาม
“ฉันก็… กลัวคนอื่นรู้ไง”
“ใครจะมาเห็น นี่มันวันอาทิตย์นะคุณ ที่บริษัทไม่มีใครอยากไปไหนกันหรอก เขาก็พักผ่อนกันทั้งนั้นขนาดคุณเอง ผมชวนอยู่ตั้งนานกว่าจะตกลง”
“ไม่รู้ล่ะ ฉันกลัวเอาไว้ก่อน ไปถึ
