“นี่แกจะไม่สืบเรื่องผู้ชายของยายมินจริงๆ น่ะเหรอว่าเป็นใคร” เมื่อมาถึงที่ทำงานเมทินีก็แอบไปกระซิบถามลลิตา เพราะเธอไม่เชื่อว่าลลิตาจะยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ง่ายๆ
“ทำไม แกจะต้องรู้เรื่องนี้ให้ได้เลยหรือไง ไม่รู้นี่มันจะตายเลยเหรอ”
“ตาย ตายแน่ ฉันอยากรู้ อยากสแกนว่าผู้ชายคนนี้เหมาะกับยายมินหรือเปล่า” เมทินีตอบอย่างไม่ลังเล
“ฉันก็เหมือนกัน!!!” ลลิตาตอบอย่างอัดอั้น เธอเหนื่อยที่จะต้องทำเป็นไม่อยากรู้เรื่องนี้แล้ว เธอเองก็อยากรู้ใจจะขาดเหมือนกัน ว่าความรักครั้งใหม่ของเพื่อนจะเป็นใคร
“เอ้า แล้วทำไมเมื่อเช้าแกถึง...”
“ฉันไม่อยากให้ยายมินอึดอัด แกก็รู้ว่าเพื่อนเพิ่งเจออะไรมา อุตส่าห์จะเริ่มใหม่ทั้งที แกยังจะไปทำให้เพื่อนอึดอัดอีกหรือไง”
“ก็ถูก แล้วทำไงเราถึงจะได้รู้เร็วๆ ถ้ามัวรอยัยมินบอกเอง ชาติไหนจะรู้กับอีแฟนเก่าเฮงซวยนั่นก็นานเลยนะกว่าจะมาบอกเรา”
ก็จริงนะ แต่จะให้ทำยังไงล่ะ?” ลลิตารู้สึกเห
