ณดลพาคนทำความสะอาดบ้านติดรถมาด้วยหลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จ ตลอดการเดินทางไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้น แน่นอนว่าจนถึงนาทีนี้เขาเองก็ยังแปลกใจตัวเองที่จู่ๆ ก็หาเรื่องใส่ตัวรับผู้หญิงแก้มป่องคนนี้กลับมาด้วยทั้งๆ ที่เพิ่งจะเจอกันครั้งแรก ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไรถึงอยากช่วย อาจเป็นเพราะสายตาเศร้าๆ คู่นั้นที่มองจ้องมาอย่างอ้อนวอนขอร้องก็ได้มั้ง
“ถึงแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากขับรถมาเข้ามาภายในรีสอร์ท ก่อนที่จะจอดสนิทที่หน้าบ้านไม้สีขาวของตัวเองในเวลาต่อมา
“ที่นี่สวยจังเลยค่ะ” มะลิไม่ได้พูดเกินจริง บ้านพักหลังนี้สวยกว่าทุกหลังค่อนข้างมาก แม้จะไม่ใหญ่เท่ากับบ้านอีกหลังที่อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ แต่กลับน่าอยู่มากในความคิดเธอ ครั้งนึงเธอก็เคยฝันอยากจะมีบ้านไม้แบบนี้ แต่ฝันนั้นคงอีกไกลกว่าจะพาตัวเองไปถึงได้
“บ้านฉันเอง อยู่ที่นี่มีอย่างนึงที่เธอต้องจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ…อย่าไปยุ่งกับคนบ้านใหญ
