ตอนที่ 5 ต่อ...
2847 คำ
“นั่นนะสิแกคิดยังไงใส่ชุดขาวมาผับวะ ช่างเข้ากันเหลือเกิ๊นนน” ธันรีบเสริม
“เออๆๆ พอดีกูมีนัดแล้วไปไม่ทันน่ะเลยแวะมาที่นี่เลยไม่ได้เปลี่ยนชุด” ชายหนุ่มอธิบายออกไป
“แล้วมึงเป็นไรเนี่ยนั่งเงียบเชียว” คิณฑ์พูดขึ้นก่อนหันไปทางเจมส์ชายหนุ่มลูกครึ่งสวีเดน ที่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปาก
“มันโดนหญิงทิ้งเว้ยปล่อยมันไปเถอะว่ะ ให้เหล้าช่วยย้อมใจมัน” จิมมี่พูดขึ้นก่อนที่จะหัวเราะออกมาเพราะเขาก็พึ่งเคยเห็นหมาหงอยก็คราวนี้แหละ
“เออพวกมึงแม่งจำไว้เลยนะ ถ้าใครโดนแบบกูนะกูจะสมน้ำหน้าให้ ไม่เจอกับตัวไม่รู้หรอกเว้ย” เจมส์พูดออกมาก่อนจะนั่งกินเหล้าต่อ
“ช่างมันเถอะ ปล่อยแม่ง แต่แกว่าสาวสวยชุดแดงที่เต้นอยู่ตรงนั้นน่าสนใจไหมวะ แม่งหุ่นนี่อกเป็นอกเอวเป็นเอว ผู้หญิงอะไรหุ่นดีเป็นบ้าเลยว่ะ" ธันพูดออกมาก่อนจะเสตาไปมองสาวสวยชุดแดงที่เต้นอยู่กลางฟลอร์
“ไหนๆกูดูดิ ว่าจะเด็ดขนาดไหนเชียว” จิมมี่พูดพร้อมกับหันไปตามสายตาของธันที่มองอยู่
“โหวแม่เจ้านางฟ้าชัดๆ ดูเธอเต้นสิ โอ้ยยยยกูแทบอยากกระโดดลงไปจากฟลอร์นี้” จิมมี่ยังไม่หยุดพูด
เจมส์ที่ได้ยินเสียงเพื่อนทั้งสองชายตาไปมองตาม
เออสวยจริงวะ ยังกะนางฟ้า เขาคิดในใจก่อนนะหันหน้ากลับมาดื่มเหล้าต่อ
ส่วนคิณฑ์นั่งจิบเหล้าไปพลางๆในขณะที่จิตใจก็คิดถึงแต่คุณหมอสาวคนสวยว่าจะทำอะไรอยู่ เบอร์โทรก็ไม่มี ถ้าเจอกันอีกทีชายหนุ่มจะขอเบอร์ของหญิงสาวเป็นสิ่งแรกเลย
“เฮ้อ” เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวจนหมด
“เฮ้ยคิณฑ์แกไม่สนใจเหรอวะ แม่สาวชุดแดงนั่นอะแซ่บถึงทรวงเลยนะเว้ย ดูสิเวลาเธอส่ายสะโพกนะมึงเอ้ย” ธันพูดพร้อมทั้งเชิญชวนให้เพื่อนหนุ่มมองไปยังด้านล่าง
คิณฑ์ที่ตอนนี้ความคิดเริ่มกลับมายังปัจจุบันแล้ว เขามองไปตามที่เพื่อนแนะนำก็เจอเข้ากับสาวชุดสีแดงรัดรูปเว้าหน้าเว้าหลังแถมยังสั้นจุ๊ดจู๋กำลังเต้นส่ายสะโพกอย่างเมามัน รอบๆกายเธอมีชายหนุ่มมากมายรายล้อม บ้างเต้นบ้างชวนชนแก้ว
อะไรจะฮอตขนาดนั้น เขาคิดในใจพลางจ้องมองลงไป
แต่เอ๊ะ คุ้นๆแฮะ ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันรู้สึกว่าคุ้นๆกับร่างนั้น หรือจะเป็นคนรู้จัก
ร่างบางที่ตอนนี้กำลังเต้นอย่างสุดเหวี่ยงหวังให้ความสนุกสนาน ความเหนื่อยล้าช่วยให้ลืมเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นมา เธอส่ายสะโพกไปตามเสียงเพลงอย่างเมามันส์
คิณฑ์ที่บัดนี้นั่งจ้องร่างบางอย่างไม่รู้ตัว จนร่างบางสะบัดผมแล้วเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละ ชายหนุ่มถึงกับลุกขึ้นยืนวางแก้วเสียงดังจนเพื่อนๆต่างหันมามองที่เขาเป็นตาเดียว
“เคล้ง”
จากนั้นเขารีบเดินลงไปในกลุ่มคนด้านล่าง เขาเดินแหวกผู้คนมากมายเข้าไปหาหญิงสาวชุดแดงที่บัดนี้เขารู้แล้วว่าเป็นใคร ถึงว่าล่ะเขารู้สึกคุ้นๆ ระหว่างกลุ่มคนที่กำลังเต้นมีหญิงสาวหลายคนพยายามที่จะเข้ามาทำความรู้จักกับชายหนุ่มแต่เขาหาได้สนใจ ตอนนี้ในจิตใจร้อนลุ่มไปด้วยความโกรธหวังเพียงจะไปให้ถึงร่างบางเร็วๆเท่านั้น
จนในที่สุดชายหนุ่มก็พบร่างบางที่กำลังเต้นอยู่ตรงกลางกลุ่มคน เธอเต้นแบบไม่สนใจใคร หลับหูหลับตาเต้น จนตอนนี้เขามายืนข้างๆเธอยังไม่รู้เลย
นี่มันชุดบ้าอะไรขอเธอ ขาดหน้าขาดหลัง ข้างล่างก็ขาด ถ้าจะใส่แบบนี้อย่าใส่เลยดีกว่ารึเปล่า เขาคิดในใจด้วยความโมโห
“นี่คุณขอโทษนะครับ มีอะไรกับเพื่อนผมรึป่าว” ภัทรที่ตอนนี้สังเกตเห็นชายหนุ่มมายืนทำหน้าโกรธเกี้ยวอยู่ข้างๆเพื่อนสาวก็ถามขึ้นกลัวจะมาไม่ดี
กลุ่มคนที่เต้นอยู่ตอนนี้เริ่มถอยห่างเพราะกลัวลูกหลง ส่วนหมอมิวหรือหญิงสาวชุดแดงก็หยุดเต้นพร้อมทั้งเบิกตากว้างเมื่อเห็นผู้ชายชุดขาวที่ยืนทะเลาะกับเพื่อนเธออยู่ เธอจึงเดินไปจับแขนภัทรไว้เพราะกลัวมีเรื่องกัน
แต่นั่นกลับเป็นการเพิ่มโทสะให้กับคิณฑ์เป็นอย่างมากที่เห็นเธอไปยืนจับแขนผู้ชายคนอื่นอยู่
“ภัทรใจเย็นๆอย่ามีเรื่องเลยนะ กลับกันเถอะ” หมอสาวว่าพลางดึงแขนเพื่อนแรงๆ
ส่วนชายหนุ่มชุดขาวซึ่งบัดนี้หน้าแดงไปด้วยความโกรธเดินไปกระชากแขนเรียวออกจากหมอภัทรทันที
"นี่คุณจะทำอะไรปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ" เธอร้องออกมา
"คุณจะไปกับผมดีๆหรือต้องให้มีใครเจ็บตัว เลือกมา" ชายหนุ่มพูดออกไป
หมอมิวนิ่งไปสักพักก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา
"ภัทรเดี๋ยวนายกลับไปหาเพื่อนเรานะแล้วฝากบอกยัยตาด้วยว่าให้ขับรถมิวกลับฝากให้เอากระเป๋ามิวที่โต๊ะกลับด้วยนะ แล้วเจอกัน มิวไปนะ" เธอบอกเพื่อนชายออกไปก่อนจะเดินตามแรงกระชากของร่างสูงที่กำข้อมือของเธอแน่นจนเจ็บไปหมด
ส่วนภัทรได้แต่เดินกลับขึ้นไปตรงโซนวีไอพีที่มีเพื่อนๆของตนนั่งดื่มอยู่โดยที่ไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้ด้านล่างมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
"อ่าวภัทรแล้วมิวละ ยังไม่ขึ้นมาอีกเหรอ ยัยนี่สงสัยจะเครียดหนักว่ะ" นนนี่ถามขึ้น
"เอ่อ มิวบอกไม่ค่อยสบายขอกลับก่อนน่ะ แล้วมิวฝากบอกให้ตาขับรถกลับเองนะ เอากระเป๋ามิวกลับไปด้วยเลย งั้นเราขอตัวกลับก่อนนะ พอดีมีธุระต่อน่ะ ไปละ บาย" ชายหนุ่มรีบพูดออกมาแล้วขอตัวกลับทันทีโดยไม่เปิดโอกาสให้เพื่อนได้ถามอะไรมาก
'เอ๋ ยัยมิวเนี่ยนะกลับไปก่อน กระเป๋าอยู่นี่ กุญแจรถอยู่นี่ เงินอยู่นี่ แล้วมันเอาตังไหนกลับอะ ต้องมีอะไรแน่ๆ' หมอตาคิดในใจคนเดียว สักพักก็ขอตัวกลับโดยอ้างว่าพรุ่งนี้มีงานเช้า
ส่วนทางด้านคุณหมอมิวนั้นตอนนี้นั่งอยู่บนรถของชายหนุ่ม เขาเหยียบคันเร่งแบบไม่ได้สนใจกฎหมายของประเทศไทยเลย เหยียบจนแทบมิดไมล์ แซงซ้ายแซงขวา ปาดคันนั้นคันนี้จนกระทั่งมาจอดอยู่ใต้คอนโดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่ชายหนุ่มเป็นเจ้าของ พอจอดรถเสร็จเขารีบเดินไปเปิดประตูแล้วกระชากร่างบางออกมาจากรถอย่างรุนแรง แล้วลากเธอขึ้นไปตามทางเดินจนกระทั่งเข้าไปในลิฟท์ ชายหนุ่มกดลิฟท์ไปยังชั้นสูงสุดทันที
พอลิฟท์เปิดออกเขารีบดึงร่างบางให้เดินออกมาทันที ชายหนุ่มพาร่างบางมาหยุดยืนกลางห้องชุดสุดหรู
"นี่คุณแต่งตัวบ้าอะไรของคุณห๊ะ ดูซิเว้าหน้าเว้าหลัง แถมข้างล่างจะสั้นไปไหม?" เขาถามขึ้นพร้อมกับใช้สายตาสำรวจหญิงสาวไปด้วย
"ฉันจะใส่ยังไงมันก็เรื่องของฉันคุณมายุ่งอะไรด้วย แล้วปล่อยฉันกลับไปเดี๋ยวนี้นะ" เธอพูดออกมาอย่างอารมณ์เสียเช่นกัน
"สงสัยต้องให้ย้ำเตือนว่าคุณเป็นอะไรกับผม" เขาพูดพลางเดินเข้ามาหาหญิงสาว
"อย่าเข้ามานะ ถอยออกไป เราไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น กะอีแค่นอนด้วยกันครั้งเดียวคุณจะมาทึกทักแบบนี้ไม่ได้นะ ไม่งั้นผู้หญิงที่นอนกับคุณทุกคนก็คงเป็นเมียคุณหมดเลยสิ หึ" เธอพูดออกมาแล้วยกยิ้มที่มุมปาก
ชายหนุ่มเมื่อได้ยินอย่างนั้นจึงสาวเท้าเข้าไปกระชากแขนเรียวเข้าหาตัวเองก่อนจะใช้ปากหยัก ประกบลงไปบนปากเรียวอย่างไม่ปราณี
เขาดูดดึงเรียวปากเล็กจนหญิงสาวรู้สึกถึงกลิ่นเลือดของตนเองที่ตอนนี้ปากบางเริ่มบวมเจ่อเพราะพิษจูบของชายหนุ่ม เธอพยายามเม้มปากไว้แน่นเพื่อไม่ให้เขารุกล้ำเข้ามาได้ จนสุดท้ายจึงได้ตัดสินใจตวัดฝ่ามือเรียวไปบนหน้าชายหนุ่มสุดแรง
"คนเลว ฉันบอกให้พอ ฮึก จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบงั้นเหรอ ฮึก คุณเห็นฉันเป็นอะไร ห๊า" เธอสุดจะกลั้นร้องออกมาทั้งน้ำตา
ชายหนุ่มที่ตอนนี้สติกลับคืนมาเกือบร้อยเปอร์เซ็นแล้วหันไปมองร่างบางที่ตอนนี้กำลังร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร
'นี่เขาทำอะไรลงไป' ชายหนุ่มพึ่งคิดได้ว่าเขาทำรุนแรงกับเธอไปหรือเปล่า เพราะความโกรธปนหึงหวงแท้ๆทำให้เขาทำอะไรไปโดยไม่คิดให้ดีๆก่อน
"เอ่อ ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมขอโทษนะ" ชายหนุ่มกล่าวคำขอโทษก่อนจะเดินเข้าไปหาร่างบางที่ยืนร้องให้อยู่ไม่ไกล
"ฮือๆ หยุดอย่าเข้ามานะ ไอ้คนเลว แกมันเลว ฮือออ" เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา
ชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังเดินไปหาหญิงสาวหยุดชะงักนิดนึงก่อนจะสาวเท้าเดินไปต่อจนสามารถรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดจนสำเร็จ
"ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมแค่หึงคุณที่คุณแต่งตัวแบบนี้ไปในที่แบบนั้น คุณรู้ไหมผมแทบอยากจะควักลูกตาผู้ชายพวกนั้นออกมาเมื่อรู้ว่ามันใช้ตานั้นมองคุณ" เขารีบอธิบายออกไปเมื่อเห็นหญิงสาวหยุดดิ้น
"นะ ผมขอโทษ ยกโทษให้ผมนะ ต่อไปผมจะไม่ทำแบบนี้อีก ผมจะพยายามใจเย็นนะ" เขาบอกออกไป
"เลิกแล้วต่อกันเถอะนะต่างคนต่างอยู่อย่ามายุ่งกับฉันเลยนะ" เธอหยุดสะอื้นแล้วขอร้อง
"ไม่เอาผมไม่ยอม ผมเป็นผัวคุณนะคุณจะทิ้งผมไปแบบนี้เหรอ" เขาเริ่มใช้ไม้อ่อน
"ใครผัวฉัน คุณเหรอ ฉันเคยพูดเหรอว่าคุณเป็นผัวฉัน" เธอเริ่มโมโหขึ้นมาอีกครั้ง
"เคยสิคุณบอกตั้งหลายครั้งว่าผมเป็นผัวคุณ เห็นครางผัวจ๋าๆๆๆตอนเรามีอะไรกัน คุณจำไม่ได้เหรอ" เขาพูดถึงตอนที่ร่วมรักกันครั้งก่อน
"อ่าวก็ผมพูดความจริง" เขาพูดอ้อมแอ้มอยู่ข้างหูของหญิงสาว
"พอเลย ฉันว่าเราควรมาคุยกันให้รู้เรื่องสักทีนะ ว่าจะเอายังไงต่อไป ทุกอย่างมันจะได้จบๆสักที" เธอว่าพลางเดินไปนั่งลงที่โซฟานุ่ม
"โอเค" เขาตอบรับพร้อมเดินไปนั่งข้างๆร่างบาง
"อย่ามานั่งใกล้ฉันที่นั่งเยอะแยะไปนั่งโน่น" เธอบอกพร้อมชี้ไปที่โซฟาอีกตัวที่ว่างอยู่
"ไม่เอาผมจะนั่งใกล้คุณ" ชายหนุ่มยังดื้อ
สุดท้ายหญิงสาวเป็นฝ่ายยอมแพ้ออกมา
"ก็ได้ๆ นั่งเฉยๆนะ" เธอปรามออกมา เขาพยักหน้าหงึกหงักๆ
"ฉันอยากให้เราสองคนเลิกแล้วกันไปต่างคนต่างอยู่ดีที่สุด แล้วคุณละคิดว่ายังไง" เธอเสนอออกมา
“แต่งงานกัน”
'นี่สงสัยเขาบ้าไปแล้วจริงๆ พึ่งเจอกันไม่นานจะให้แต่งงานกัน เหอะ ไม่ใช่ว่าเล่นตัวหรอกนะ แต่นี่มันบ้าแท้ๆชื่อเขาเธอยังไม่รู้จักเลย' เธอคิด
"ผมชื่อคิณฑ์ เทวทัต ตอนนี้คุณก็รู้จักชื่อผมแล้ว งั้นเราก็แต่งงานกันได้สิทีนี้" เขารวบรัดเธอ
"งั้นเอาแบบนี้ เรามาลองคบกันดู ถ้าคบกันแล้วรู้สึกว่าเข้ากันไม่ได้หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียใจเราจะเลิกกันทันที โอเคมั้ย" เธอเสนอออกมาอีกครั้ง
ชายหนุ่มย่นคิ้วคิดหนัก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน
"ถ้างั้นผมขอ ต่อไปนี้คุณห้ามแต่งตัวโป๊ ห้ามคุยกับผู้ชายคนอื่น ห้ามนอกใจผม ห้าม.." เขาต่อรองออกมา
"ถ้าห้ามขนาดนี้ คุณไปหาแฟนใหม่เถอะเพราะฉันคงทำไม่ได้ จะห้ามอะไรกันนักกันหนา" เธอพูดพลางถอนหายใจออกมา
ชายหนุ่มทำหน้าตาเหรอหราก่อนจะพูดออกมาว่า
"งั้นไม่ห้ามก็ได้" ชายหนุ่มอ้อมแอ้มตอบกลับไปเสียงเบา
'นี่ขนาดยังไม่แต่งงานเขายังกลัวเธอขนาดนี้ถ้าแต่งงานกันไปเขาจะไม่ตกเป็นเบี้ยล่างของเธอเลยเหรอเนี่ยยย ผู้หญิงอะไรดูภายนอกออกจะอ่อนหวานเรียบร้อย ดูซิ มาทำให้เขาตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ได้ขนาดนี้ แล้วจะให้ทำไงละ' เขาคิดพลางถอนหายในออกมา
"เห้อออออ"
"ถอนหายใจทำไม หรือว่าคุณคิดจะเปลี่ยนใจ ก็ได้นะฉันไม่ว่า"
"ป่าวสักหน่อยผมไม่ได้เปลี่ยนใจ" เขารีบพูดออกมา
"งั้นจบแล้วนะ ฉันขอตัวกลับบ้านก่อนแล้วกันนี่ก็ดึกแล้วพรุ่งนี้ฉันต้องทำงานอีก แต่ฉันรบกวนอีกอย่างหนึ่งได้ไหมขอยืมเงินหน่อยพอดีกระเป๋าตังค์อยู่ที่ผับน่ะ" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมทั้งยื่นมือแบไปตรงหน้าของชายหนุ่ม
“นอนที่แหละ” เขาเสนอขึ้นอย่างมีเลศนัย
"เห้ออออ โอเค" เธอตอบออกมาเพราะยังไงเธอก็ตกเป็นของเขาแล้ว จะกลัวเสียอะไรอีกล่ะสิ่งมีค่าที่สุดก็สูญเสียให้กับชายหนุ่มไปแล้ว
"งั้นเดี๋ยวคุณไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวผมเตรียมผ้าเช็ดตัวให้ห้องน้ำอยู่ตรงโน้นในตู้ด้านบนมีแปรงสีฟันอันใหม่และของใช้คุณหยิบใช้ได้เลยนะ" เขาพูดออกมาก่อนจะเดินเข้าไปในห้องหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นห้องนอนของชายหนุ่ม
พอตกลงกันได้แล้วเธอจึงหันไปสำรวจห้องชุดสุดหรูของชายหนุ่มที่น่าจะกินพื้นที่ชั้นบนทั้งชั้น เพราะมันใหญ่โตหรูหราเสียยิ่งกว่าโรงแรมห้าดาวเสียอีกพื้นที่ในห้องเน้นโทนสีเทาทำให้ดูอบอุ่นและบ่งบอกลักษณะตัวตนของชายหนุ่มเป็นอย่างดี
เธอดูไปรอบๆสักพักก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำซึ่งพอเปิดประตูออกมาเธอก็เบิกตากว้าง
'นี่มันห้องน้ำหรือว่าห้องนอนเนี่ยใหญ่โตจริงๆ' ทุกอย่างตกแต่งไปด้วยสีเทาดูเรียบหรูตรงกลางห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ซึ่งดูแล้วน่าจะลงไปอาบได้ประมาณสามสี่คนหญิงสาวเดินสำรวจห้องน้ำสักพักก็รีบถอดเสื้อผ้าแล้วเข้าไปอาบน้ำ ใต้ฝักบัวทันที
"เฮ้อออ สดชื่นจัง" เธอพูดพร้อมกับทำความสะอาดร่างบางของตนเองไปด้วย จนผ่านไปประมาณ 10 นาทีเธอก็อาบเสร็จ แต่ เธอลืมไปว่าไม่มีผ้าเช็ดตัวแล้วก็ไม่มีชุดด้วยหรือเธอจะใส่ชุดเดิมแต่ก็ไม่มีผ้าเช็ดตัวอยู่ดี
ทางด้านชายหนุ่มที่ ตอนนี้ยืนมองร่างบางกำลังอาบน้ำอยู่จากทางด้านนอกของห้องน้ำเพราะห้องน้ำห้องนี้มีสองประตูที่สามารถเปิดเข้าถึงได้ โดยประตูบานหนึ่งอยู่ติดกับห้องนอนของชายหนุ่มซึ่งผนังของด้านนั้นเป็นกระจกแบบสามารถมองเห็นได้เพียงทางเดียวเท่านั้น
เขาเฝ้ามองดูร่างบางตั้งแต่เริ่มอาบน้ำจนตอนนี้เธออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วและกำลังมองหาผ้าเช็ดตัวซึ่งคงหาไม่พบเพราะมันอยู่อีกห้องหนึ่งนั่นเองเขาจึงเดินไปหยิบแล้วเปิดตูด้านที่ติดกับห้องนอนของตนเข้าไปอย่างเงียบๆ ทางด้านหลังของหญิงสาวก่อนจะเอ่ยขึ้น
“อะนี่ผ้าเช็ดตัว" เขาพูดออกมา
หญิงสาวที่ตอนนี้เปลือยเปล่าสะดุ้งโหยงขึ้นมาทันทีรีบหันไปตามเสียงเรียกของชายหนุ่มที่ ตอนนี้มายืนอยู่ข้างหลังเธอ
'นี่เขาเข้ามาได้ยังไง เธอก็ไม่ได้เปิดประตูให้เข้ามานี่ เอ๊ะหรือว่าเขาไขกุญแจเข้ามา แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงนี่' หญิงสาวสงสัยออกมาก่อนจะลืมไปว่าตัวเองยังเปลือยเปล่าอยู่
"นี่คุณเข้ามาได้ยังไงออกไปเดี๋ยวนี้นะ" เธอรีบไล่เขาออกไปจากห้องน้ำ
“ผมเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ อ่ะนี่" เค้าพูดก่อนจะยื่นผ้าเช็ดตัวให้กับหญิงสาว พอเธอเอื้อมมือมารับเขากลับกระชากแขนบ้างเข้าหาตัวเองอย่างอดใจไม่ไหว
- ผู้เขียน
