ในขณะเดียวกัน “ข้ากำลังหลงลืมอะไรไป! ทำไมจึงรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไปนะ” รับสั่งรำพึงพร้อมพยายามทบทวนความทรงจำ หลังจากที่พระองค์เสวยยาเพื่อทำให้ลมปราณกลับมาเป็นปกติดั่งเดิมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ภาพเหตุการณ์สุดท้ายก่อนจะหมดพระสติทรงพยายามนึกทบทวนแต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ทรงนึกไม่ออก “แล้วนี่เทียนอี้ไปไหน! เมื่อครู่ยังเห็นอยู่ใกล้ๆ ข้าเลย” รับสั่งถึงแม่ทัพคนโปรดขึ้นมาทันที พร้อมเสียงของกงกงหน้าพระตำหนักทูลรายงาน “กราบทูลฝ่าบาทเห็นว่าทหารจากคุกหลวงมาตามพ่ะย่ะค่ะ น่าจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับจางกงกง” ครั้นองค์ฮ่องเต้ทรงได้ยินเช่นนั้นพระขนงเข้มก็ขมวดเข้าหากันทันที พร้อมทรงมีรับสั่งขึ้นทันใด “จงถ่ายทอดคำสั่งของข้าออกไป จางเสี่ยวหมิงไม่มีความผิดแต่อย่างใด ให้ปลดปล่อยออกจากคุกหลวงและปล่อยตัวสกุลจางทุกคนออกจากคุกเช่นกัน โทษประหารเจ็ดชั่วโคตรให้ทำการยกเลิก!” “รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ!” เหล