Chapter 3
เรื่องระหว่างเราก็แค่ฝันเท่านั้น (1)
"แต่งตัวซะเค้ก แล้วก็รีบตามลงไปข้างล่าง"
ชายหนุ่มตัดบทก่อนทำท่าจะหนีออกไปจากห้อง หากแต่เท้าที่ก้าวเดินต้องหยุดชะงัก เมื่อเสียงของหล่อนดังแทรกขึ้น
"ถ้าอาตุลย์ไม่คิดอะไรกับเค้ก แล้วคืนนั้นคืออะไรคะ!"
".....!"
"คืนนั้น...ที่บ้านสวน…ทำไมอาตุลย์ถึงยอมให้เค้กทำแบบนั้นคะ"
"เค้ก! อย่ารื้อฟื้นจะได้มั้ย เดี๋ยวมีคนผ่านมาได้ยิน"
สั่งเสียงเข้มพร้อมกับปราดไปดันบานประตูให้ปิดเพื่อปิดเสียงไม่ให้เล็ดลอด หันกลับไปมองคนที่ยืนมองด้วยแววตาดุๆ เพื่อให้หล่อนหยุดพูด
"แล้ว...อาตุลย์ก็จูบเค้กด้วย ถ้าไม่คิดอะไร..."
"เค้ก! ลืมมันไปซะ เรื่องระหว่างเรามันไม่มีอะไร เข้าใจมั้ย"
เขาแทรกขึ้นจนหล่อนต้องหยุดค้างถ้อยคำไว้แค่นั้น...แววตาคู่สวยสั่นระริกเมื่อถูกดุและเขาไม่ยอมรับหัวใจตัว จมูกเชิดรั้นจึงแดงเห่อด้วยอารมณ์หลากหลายที่ประเดประดัง
"ไม่! เค้กไม่ยอม จะไม่ลืมว่าเร
