บรรยากาศภายในบ้านทั้งวังเวงและเงียบเหงา แย้มได้ยินเสียงรถของเตชัสขับออกไปก็ใจหายวูบ หญิงสาวนั่งมองเช็คเงินสดแล้วก็น้ำตาไหลนองหน้า สุดท้ายเตชัสก็ทิ้งเธอให้หาทางออกเอาเอง เมื่อถูกไล่ให้ออกจากบ้านเธอก็ต้องไป เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าทั้งน้ำตา ยังไม่อยากบอกผู้เป็นป้าในตอนนี้เพราะรู้ว่าท่านเองก็กำลังเผชิญกับความทุกข์ใจเรื่องพี่สาวอยู่เหมือนกัน
ใจหนึ่งก็อยากอำลาทุกคนภายในบ้าน แต่ว่าความว่างเปล่าของบ้านทำให้แย้มเลือกที่จะหิ้วกระเป๋าเดินจากไปอย่างเงียบ ๆ หญิงสาวหันหลังกลับไปมองบ้านที่เธอได้อาศัยและทำงานมาหลายปี เป็นสถานที่ที่อบอุ่นและปลอดภัย มีรายได้มีความสุขจากการอยู่ที่นี่ มาวันนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว
ครั้นเดินไปได้สักพักก็ไม่รู้จะทำอย่างไรต่อดี แม้จะอยู่กรุงเทพฯ มานาน แต่แย้มก็แทบไม่เคยไปที่อื่นนอกจากผู้เป็นป้าจะพาไป อย่างมากสุดก็แค่ห้างสรรพสินค้าใกล้บ้าน จะไปหาบ้านเช่าที่ไหน จะไปส
