“ร้องแบบนี้ไม่แคล้วจะต้องร้องยาวไปถึงสามเดือนเลยนะยายหนึ่ง”
“สามเดือน !” ยายหนึ่งทำท่าตกใจเป็นอย่างมาก แค่สามวันก็จะตายอยู่แล้ว
“แบบนี้ยายหนึ่งจะแย่เอานะ หนูภายังได้นอนพร้อมลูก แต่ยายหนึ่งต้องตื่นมาทำกับข้าวตั้งแต่เช้า คุณมดคุณมีความคิดเห็นว่ายังไงในเรื่องนี้” ระหว่างที่คนเป็นสามีถามภรรยายายหนึ่งก็อ้าปากหาวหวอด ๆ ต่อหน้าต่อตาทั้งคู่
“ยายหนึ่งไปนอนเถอะไป สภาพไม่ไหวแล้วนั่น” นางเมธาวีโบกมือไล่ยายหนึ่ง อีกอย่างตนอยากปรึกษาสามีแค่สองคน
“ค่ะคุณมด” ยายหนึ่งรีบหอบร่างอันอวบอ้วนกลับไปที่ห้องพักของตนเอง หัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายในทันที
“มีเรื่องจะคุยกับผมใช่ไหม ถึงได้ไล่ยายหนึ่งไปนอน”
“คุณก็รู้ทันฉันอีกแล้วนะคะ ฉันกำลังคิดว่าถ้าเราให้ยัยภากับลูก ขึ้นมานอนที่บ้านหลังนี้ล่ะจะเป็นยังไง”
“หายนะชัด ๆ”
“อ้าว ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคุณนุ”
“ก็ดูสภาพยายหนึ่งสิ แล้วคุณกับผมต้องไปทำงานทุกวัน จะมาอดหลับอดนอน ฟ
