“ว่ายังไงตอบพี่มาตรง ๆ พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าพี่ไม่ชอบคนโกหก” เขาย้ำคำพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“รุ้งก็บอกพี่คริษฐ์ไปแล้วนี่คะว่ารุ้งทำงานอยู่” รุ้งพรายค่อนข้างมั่นใจว่าเขาไม่รู้แน่ ๆ
“ใช่รุ้งตอบแบบนั้นและบอกยุ่งมาก แต่พี่โทรไปมันตอนเที่ยงนะรุ้ง !” เสียงตวาดดังลั่นรถ คนนั่งด้านข้างตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะหนึ่ง ใจจดจ่อว่าจะโกหกต่อหรือบอกความจริง แต่ถ้าเกิดเขาไม่รู้อะไรเลยแค่ลองเชิงเธอดูเฉย ๆ ล่ะ
“ก็งานเยอะจนทำกันเลยเที่ยงนี่คะ พี่คริษฐ์จะมาสนใจอะไรกับเรื่องงานของรุ้งด้วย รุ้งไม่ชอบ”
“พี่เองก็ไม่ชอบไอ้ความรู้สึกแบบนี้”
“แบบนี้มันแบบไหนกันคะ”
“ก็แบบที่คู่หมั้นตัวเองไปนั่งกินข้าวกับผู้ชายอื่น แล้วมาทำใสซื่อว่าทำงานและยุ่งมากไงล่ะ เห็นพี่โง่นักเหรอรุ้ง พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ชอบคนโกหก” คริษฐ์หันมาทำตาลุกโชนใส่คู่หมั้น หากไม่ติด
