20
ปล่อยไมได้
เตชัสยังคงตามตอแยแย้มอยู่ไม่เลิก แย้มระมัดระวังตัวเองด้วยการไม่ออกไปไหนเพียงลำพัง จะซื้อของเข้าบ้านก็ไปพร้อมกับทักษ์ดนัย ทุกอย่างเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดีในระยะหนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ จนกระทั่งได้เวลาเปิดเทอมของน้องฟรังก์ แย้มต้องเป็นคนไปรับตอนที่น้องฟรังก์เลิกเรียน เพราะคนเป็นพ่อยังไม่เลิกงานนั่นเอง เรื่องนี้อยู่ในสายตาของเตชัสตลอดเวลา โอกาสของเขามาถึงแล้ว
เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นแย้มรีบวางมือจากงานแล้ววิ่งไปเปิดประตู ครั้นพอเห็นว่าใครยืนอยู่หน้าบ้านก็แทบจะหมุนตัวกลับในทันที
“หยุดนะแย้ม ! มาเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้ หรืออยากให้ปีนจริง ๆ” เตชัสพูดไม่เหมือนคนขู่เอาเสียเลย ทำท่าจะปีนประตูขึ้นมาจริง ๆ
“ไม่ต้องปีนนะคะ แย้มเปิดให้แล้ว” แย้มรีบวิ่งไปเปิดประตูให้ เกรงว่าจะเกิดอุบัติเหตุแข้งขาหัก เรื่องราวจะบานปลายไปกันใหญ่ เดือดร้อนกันถ้
