งานดี เงินดี
คำเตือน
**นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อ สกุล สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงของใครทั้งสิ้น
**นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ความรุนแรงไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี
**นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกนหนังสือหรือกระบวนการอิเล็กทรอนิกซ์ใดๆ ของเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของนิยาย (หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย)
ตอนที่ 1
เมษาริน เรียนจบปริญญาตรี สาขานิเทศศาสตร์จากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน เธอเป็นเด็กสดใส ร่าเริง ขยันขันแข็ง ช่วยเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้แก่แม่ได้เป็นอย่างดี เธอทำงานพิเศษตั้งแต่ ม.3 จนถึงตอนนี้ เธอจึงต้องการหางานที่มั่นคงและมีรายได้มากพอที่จะนํามาแบ่งเบาภาระครอบครัว เธออยู่กับแม่เพียงสองคน
เช้าวันต่อมา เสียงโทรศัพท์ของเมษารินดังขึ้น เธอกําลังนั่งดูงานทางเวปไซด์อยู่
ครืด....ครืด....“สวัสดีค่ะ เมษารินพูดสายค่ะ” หญิงสาว รับสายด้วยเสียงใส
“สวัสดีครับ ผมเจนภพ จากบริษัทสยามมีเดียโปรดักชั่นนะครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณเมษารินได้งานหรือยังครับ” เสียงจากปลายสายเป็นเสียงของผู้จัดการช่องสยามมีเดียโปรดักชั่น ซึ่งมีดาราในสังกัดมากมาย และผู้จัดการคนเก่าของดารานักแสดงชายที่เพิ่งเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ทำให้เขาต้องการผู้จัดการคนใหม่ด่วนที่สุด เพื่อมาดูแลคิวของดาราสุดหล่อคนดังระดับประเทศ ‘ทัฬห์ ธิติ เวชธาดา’
“อ๋อ ยัง ยังไม่ได้ค่ะ” เมษารินลุกขึ้นยืนอย่างลืมตัว
“ดีเลยครับ พอดีผมอยากสอบถามคุณเมษารินว่า สนใจงานในตําแหน่งผู้จัดการส่วนตัวของคุณ ทัฬห์หรือเปล่าครับ รายได้ต่อเดือน 6 เดือนแรก เริ่มต้นที่เดือนละ 1 แสนบาทนะครับ” ผู้จัดการช่องบอกกับเมษาริน เพราะเขาเป็นคนส่งรูปใบสมัครให้กับพระเอกคนนี้ด้วยตัวเอง
“อะไรนะคะ ดะ เดือนละ 1 แสน แถมยังได้ เป็นผู้จัดการส่วนตัวของพี่ทัฬห์ด้วย ทำค่ะ หนูทำค่ะ ให้หนูเริ่มงานวัน ไหนดีคะ” เมษารินดีใจจนอยากจะกรี๊ดออกมาเสียให้ได้ ถ้าไม่ติดว่า กําลังคุยโทรศัพท์อยู่ล่ะก็นะ เธอจะวิ่งให้รอบบ้านสามรอบเลยคอยดูสิ
“เรื่องวันเริ่มงานทางคุณทัฬห์จะแจ้งกับคุณ เมษารินด้วยตนเองนะครับ แต่ว่า.....” เสียงของผู้จัดการหนุ่มดูเป็น กังวลอยู่ไม่น้อยกับสิ่งที่จะบอกจนคนฟังเริ่มสงสัยเช่นกัน
“แต่อะไรเหรอคะ” เธอถามเขาเพื่อให้หายคาใจเสียที
“แต่ว่าถ้าคุณรับงานนี้ คุณจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่คอนโดของคุณทัฬห์ แล้วก็ต้องคอยติดตามเขาไปงานต่างๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศด้วยนะครับ ไม่ทราบว่าคุณจะสะดวกหรือเปล่า” ทำให้เมษารินคิดหนักขึ้นมาทันทีเพราะต้องอยู่กับผู้ชายสองต่อสองและเธอไม่เคยไปอยู่ที่ไหนเลยนอกจากที่บ้านแห่งนี้ ถ้าเธอไม่อยู่แล้วใครจะอยู่กับแม่ แต่ว่าดาราสุดหล่ออย่างทัฬห์ คงไม่คิดจะมายุ่งเกี่ยวอะไรกับหล่อนหรอกนะ เขามีดาราสาวสวย ๆ ให้เลือกตั้งมากมาย เฮ่อ!..โล่งอก เอาเงินไว้ก่อนดีกว่า เงินเดือนมากขนาดนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้ว แต่ก็ต้องบอกแม่สักหน่อยนะ
“เอ่อ ถ้าอย่างนั้น ดิฉันขอเวลาปรึกษาคุณแม่ก่อนได้มั้ยค่ะ พอดีอยู่กับคุณแม่แค่สองคน แล้วช่วงบ่ายดิฉันจะให้คําตอบนะคะ”เธอรู้ว่ามันดูไม่เหมาะสมนักกับคําตอบแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอคงต้องคิดให้รอบคอบมากขึ้น
“อ่อ ได้ครับ ไม่มีปัญหา แล้วผมจะรอคําตอบจาก คุณนะครับ คุณสามารถโทรกลับมาที่เบอร์นี้ได้โดยตรงเลยนะครับ เป็น เบอร์ส่วนตัวของผมเอง " ผู้จัดการช่องที่เพิ่งเซ็นสัญญากับพระเอกสุดหล่อรีบตอบตกลงทันที ก่อนหน้านี้เขาส่งใบสมัครมาให้ทัฬห์เลือกคุณสมบัติของผู้จัดการด้วยตัวเอง แต่เขาก็เลือกเมษารินทร์ซึ่งหล่อนไม่ได้มาสมัครเป็นผู้จัดการ แต่หล่อนมาสมัครตำแหน่งอาร์ตไดเรกชั่น
“ขอบคุณมากค่ะ แล้วดิฉันจะติดต่อกลับไปนะคะ” จากนั้นเธอก็วางสาย แล้วนั่งลงครุ่นคิดอยู่อย่างนั้น จึงตัดสินใจ ลุกไปหามารดาที่กําลังห่อขนมอยู่ในครัว
“แม่คะ เมย์มีเรื่องอยากจะปรึกษาค่ะ” เธอเดินเข้าไปกอดมารดาจากด้านหลังอย่างที่ชอบทำเสมอเวลาเธอไม่สบายใจ
“ว่าไงลูก มีอะไรไม่สบายใจ ไหนบอกแม่ซิ " มารดาของเธอหันมาถามเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“คือว่า หนูได้งานแล้วน่ะคะ แต่ว่า” เมษารินรู้สึกลําบาก ใจเหลือเกิน
“ได้งานก็ดีแล้วนี่ลูก หรือว่าเขาให้เงินเดือนน้อยเกินไป อย่างนั้นเหรอ” มารดาวางหม้อขนม แล้วจูงแขนลูกสาวไปนั่งตรงเก้าอี้ในครัว
“ไม่เลยค่ะ เขาให้เดือนละหนึ่งแสนบาท ให้หนูทำงานเป็นผู้จัดการส่วนตัวของคุณทัฬห์น่ะค่ะ แต่ที่หนูเครียดก็เพราะงานนี้ ต้องย้ายไปอยู่กับคุณกับคุณทัฬห์ที่คอนโด บางทีก็ต้องไปต่างจังหวัดหรือไปโชว์ตัวที่ต่างประเทศด้วย แต่หนูเป็นห่วงแม่น่ะสิคะ” เมษารินทำหน้าเหมือนอยากจะร้องไห้ จนมารดาอดขำไม่ได้
“เด็กโง่ โอกาสดีๆ แบบนี้หาไม่ได้อีกแล้วนะลูก ไม่ต้อง ห่วงแม่หรอกนะจ๊ะ ไม่ต้องกังวลไปนะ เพื่อนบ้านเราก็มี คนกันเอง ทั้งนั้น เลิกคิดมาก แล้วตอบตกลงเค้าไปเถอะ ได้เป็นผู้จัดการดารา เนี่ย ไม่ธรรมดาเลยน้าลูกสาวแม่” แม่น้อยให้กําลังใจเมษาริน เพราะ อยากให้เธอเจอสิ่งดีๆในชีวิตบ้าง เธอเหนื่อยเพื่อครอบครัวมามากพอแล้ว
“ถ้าแม่เห็นด้วย งั้นหนูก็จะทำค่ะ ก็จริงนะคะ ถ้าหนูมีเงินเยอะๆ แม่ก็จะได้สบายซักที ไม่ต้องมานั่งทำขนมขาย เออแม่คะ แล้วที่หนูต้องอยู่คอนโดกับคุณทัฬห์สองคนแม่คิดว่ายังไง” เธอสบายใจมากขึ้น เมื่อได้ยินมารดาบอกอย่างนั้น แต่ก็ยังอยากถามเรื่องที่ต้องอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง
“ไม่เป็นไรหรอก แม่ว่าคอนโดของคุณทัฬห์ คงไม่ใช่มีแค่ห้องเดียวหรอกนะ เขาน่าจะมีห้องสำหรับหนูสิ เขาจ้างหนูไปเป็นผู้จัดการนะ ไม่ใช่ภรรยาเขาสักหน่อย” นั่นสิอย่างที่มารดาเธอพูดก็ถูก จะคิดมากทำไม ไม่ได้ไปเป็นภรรยาเขาสักหน่อย