บทที่หนึ่ง องค์หญิงผู้ซุกซน 3
516 คำ
ด้านองครักษ์เซียวกับชุนฟางที่นั่งพักอยู่ในโรงเตี๊ยมและจัดการสั่งน้ำชามาเรียบร้อย ก่อนจะหันไปมองหาองค์หญิงที่ร้านผ้า หากมองอยู่นานก็ไม่พบ
“ ชุนฟาง ข้าไม่เห็นองค์หญิงเลย ” องครักษ์เซียวว่า
“ หืม จริงหรือท่านองครักษ์ เมื่อครู่ข้าว่าเห็นหลังองค์หญิงอยู่นะเจ้าคะ อาจจะเข้าไปด้านในร้านเพื่อเลือกผ้าผืนอื่นอยู่หรือเปล่า ”
“ เจ้าเห็นเช่นนั้นรึ ”
“ เห็นเจ้าค่ะ ” นั่นทำให้องครักษ์เซียววางใจไปเปลาะหนึ่ง
ไม่นานเสี่ยวเอ้อก็นำชาที่สั่งมาให้ ชุนฟางเมื่อได้ดื่มชาร้อน ๆ และน้ำก็รู้สึกสดชื่นขึ้น สีหน้าอันซีดเผือดเริ่มมีเลือดฝาดกลับมาดังเดิม
“ ข้ารู้สึกดีขึ้นบ้างแล้ว จะเดินไปดูองค์หญิงสักหน่อย ”
“ เจ้าแน่ใจนะ ”
“ แน่ใจเจ้าค่ะ ”
“ เช่นนั้นก็ไป ”
ชุนฟางสาวใช้เดินออกมาจากโรงเตี๊ยม ตรงไปยังร้านผ้าที่องค์หญิงหยางมี่เลือกซื้ออยู่
“ แม่นางคนสวย ต้องการผ้าแบบไหนมาเลือกได้ตามสบายเลย ” เถ้าแก่เนี้ยเจ้าของร้านเอ่ยต้อนรับ
“ ข้าไม่ได้มาซื้อเองหรอก มาหาองค์... เอ่อ มาหาคุณหนู เจ้านายของข้าน่ะเจ้าค่ะ ”
“ เช่นนั้นรึ คนไหนล่ะคุณหนูของเจ้า ” เถ้าแก่เนี้ยว่า ชุนฟางใช้สายตาสอดส่ายเข้าไปในร้านแล้วใจหายวาบ
ไม่มีแม้เงาขององค์หญิง !
กระนั้นนางก็ยังคิดไปในทางที่ดีว่าองค์หญิงคงไม่ได้ไปไหน จึงเอ่ยปากถาม
“ เถ้าแก่เนี้ย คุณหนูของข้างามมาก ผิวพรรณขาวผ่องราวหิมะ สวมชุดสีขาว ท่านเห็นหรือไม่ ”
“ อ๋อ แม่นางคนนั้นเอง ถึงว่าสิงามล่มเมืองทีเดียว ข้าเองยังแอบมองด้วยความอิจฉาเลย ลูกสาวเศรษฐีบ้านไหนกันเล่า ”
“ ท่านเห็นใช่หรือไม่ ” ชุนฟางไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับย้อนถามแทน เถ้าแก่เนี้ยพยักหน้ากลมอ้วนหงึกหงัก
“ เห็น แต่ไปแล้ว ”
“ ไปทางไหน ”
“ ออกจากร้านข้าไปตอนไหนไม่รู้ นางเข้ามาแค่เพียงชั่วอึดใจก็ออกไปเลย ยังไม่ทันได้เลือกอะไรเลย ”
“ ไปทางไหนพอจะรู้ไหม ”
“ ใครจะไปรู้ ลูกค้าข้าเยอะ แถมตอนนั้นยังผู้คนขวักไขว่ ”
“ ขอบคุณเถ้าแก่เนี้ยเจ้าค่ะ ” ชุนฟางเอ่ยขอบคุณตามมารยาทแล้วรีบกลับไปบอกข่าวร้ายกับองครักษ์เซียว
ทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันเดินหาองค์หญิงทุกร้าน ทุกซอกมุมทั่วตลาดก็หาไม่พบ
“ ท่านองครักษ์ พบองค์หญิงหรือไม่ ” ชุนฟางลืมอาการคล้ายจะเป็นลมของตนเองไปชั่วขณะ วิ่งไปทั่วตลาดอย่างลืมเหนื่อย เมื่อพบองครักษ์เซียวที่สวนทางกันพอดีก็รีบเอ่ยปากถาม
“ ไม่พบ ข้าคิดว่าองค์หญิงน่าจะออกจากที่นี่ไปแล้ว ”
“ แล้วองค์หญิงไปที่ใดกันเล่า”
นั่นสิ องค์หญิงหายไปที่ใด องครักษ์หนุ่มร้อนใจเหลือเกิน
และนี่เป็นเรื่องใหญ่มิใช่น้อย หากเกิดเรื่องร้ายกับองค์หญิง ทั้งเขาและชุนฟางคงมิพ้นโทษตาย
- ผู้เขียน
