ห้องทรงงาน
“ฝ่าบาท” เงาดำสายหนึ่งพุ่งเข้ามาในห้อง จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากหย่งเจี๋ยที่กลับมารายงานความคืบหน้าของภารกิจ ใบหน้าหล่อเหลายังคงจับจ้องอยู่ที่ฎีกาในมือ แต่องครักษ์คนสนิทรู้ดีว่าได้รับอนุญาตให้พูดแล้ว
“จากการค้นหาร่องรอยของ ‘ร้อยอสรพิษ’ ทำให้รู้ว่าตอนนี้มันหนีออกนอกแคว้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ เส้นทางที่ไปเป็นแคว้นฉินแต่กระหม่อมคิดว่าน่าจะเป็นกลลวง ดูจากการเตรียมการของพวกมันแล้ว หลังจากที่มันปล่อยอสรพิษออกมาก็หลบหนีทันทีไม่รอดูผลงาน ซึ่งดูผิดจากปกติที่ได้รับรายงานว่ามันจะเฝ้ารอดูเหยื่อของมันจนกว่างานจะจบพ่ะย่ะค่ะ”
“อืม เราก็คิดว่าเป็นการป้ายสีที่โจ่งแจ้งนัก การที่มือสังหารซึ่งโดนตามล่าจะหนีพร้อมทิ้งร่องรอยให้ตามได้ขนาดนี้ดูจะง่ายเกินไป สั่งคนของเราในแคว้นฉินให้ล่าตัวมันมาเงียบๆ ช่วงนี้แคว้นต่างๆ ยังอยู่ในช่วงดูเชิงกัน ถ้าผลีผลามลงมือคงไม่เหมาะ”
“น้อมรับคำสั่ง” กล่าวจบหย่งเจี๋ยก็หายไปจ
