“พี่มีเรื่องสำคัญบางเรื่องอยากจะคุยกับเจ้า” จิ้นเจิ้งหลงกล่าวขึ้นขณะที่กำลังกอดเจ้าตัวน้อยอยู่บนเตียงหลังจากแต่งกายเรียบร้อยแล้ว “งือ เรื่องอะไรหรือเพคะ” น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยถามอย่างหมดแรง ยามนี้สติของเธอไม่ค่อยมีนัก “ความลับของราชวงศ์” ทันทีที่พูดจบประโยคเจ้าตัวเล็กผุดลุกขึ้นนั่งหลังตรงคล้ายกระต่ายตื่นตูม ดวงตากลมโตเบิกกว้างเล็กน้อยก่อนจะหรี่ลงเพื่อจำผิดในคำพูดนั้น “ท่านพี่… ‘ความลับของราชวงศ์’ ถ้าคนนอกที่ล่วงรู้ต้องโดนประหารมิใช่หรือเพคะ” “หึหึ ยามนี้เจ้าก็คือคนในราชวงศ์ หรือเจ้าคิดจะไม่แต่งให้พี่อย่างนั้นหรือ” เจิ้งหลงฮ่องเต้ขำกับท่าทางของอีกฝ่ายเล็กน้อยก่อนดวงตาคมกริบจะมองอย่างกดดัน นั่นทำให้เยว่กวางอดเย็นวาบไปทั้งหลังไม่ได้ “แหะๆ งั้นเรื่องที่ว่าคือเรื่องอะไรหรอเพคะ” ใบหน้าหวานพริ้มเพราแย้มยิ้มเอาอกเอาใจทันที “เจ้าคงได้ยินมาบ้างว่าอดีตฮ่องเต้และอดีตฮองเฮาสวรรคตพร้อมกันโดยไม่ทราบส