ปลายยามอิ๋น (03.00 – 04.59 น.) เฉากงกงเดินเข้ามาในห้องบรรทมตามเวลาปกติเช่นทุกวัน เมื่อคืนมีรับสั่งจากฝ่าบาทให้เขาเป็นคนดูแลเก็บกวาดหลังงานเลี้ยงเลิกทั้งหมดแล้วไม่ต้องเข้าเฝ้าจนกว่าจะวันรุ่งขึ้น แต่เมื่อเข้ามาจนถึงห้องบรรทมก็ต้องพบกับร่างสองร่างที่นอนกอดก่ายกันอยู่ ซึ่งดูจากสภาพของแท่นบรรทมแล้วไม่ต้องเดาเลยว่าเกิดสิ่งใดขึ้น
“สั่งการลงไป วันนี้งดประชุมขุนนางเนื่องจากทุกคนคงเหน็ดเหนื่อยจากงานเลี้ยงเมื่อคืน แล้วก็งดเข้าเฝ้าด้วย” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าจากการเพิ่งตื่นนอนเอ่ยสั่งเบาๆ พลางลูบหัวคนในอ้อมแขน
“ให้กระหม่อมสั่งนางกำนัลให้เตรียมน้ำอาบเลยหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” เฉากงกงกระซิบถามผู้เป็นนาย
“อืม คัดนางกำนัลที่ไว้ใจได้มาแค่ 2 คนก็พอ เมื่อเตรียมเสร็จแล้วก็ออกไปเลยไม่ต้องอยู่รอปรนนิบัติเรา” เจิ้งหลงฮ่องเต้ตอบด้วยท่าทางเกียจคร้านก่อนจะหันไปหอมแก้มนุ่มที่ขยุกขยิกอยู่ในอ้อมกอดอุ่น
“พ่ะย่ะค่ะ” กงกงคนสน
