5
มหาวิทยาลัย
ฉันเดินเข้ามาในรั้วมหา’ลัยด้วยความงัวเงีย เมื่อคืนรับจ้างพิมพ์งานแทนพี่กบ ตาพร่าจนผล็อยหลับไป และเริ่มพิมพ์ต่อเมื่อตอนเช้ามืด เพื่อส่งงานให้ทันตามที่เขาต้องการ
“ตาปรือเชียวโย” ใบบัวทักขึ้นมาเมื่อฉันเดินไปนั่งร่วมโต๊ะม้าหินที่หน้าตึกคณะ น้ำเสียงของใบบัวนั้นอ่อนหวานนุ่มนวล ยายนี่กิริยามารยาทงดงามตามแบบฉบับกุลสตรี ไม่รู้มาคบหากับพวกฉันได้อย่างไร
“มันทำงานน่ะ แล้วนี่นางแอลมาหรือยัง” ลูกหมีมองหาเพื่อนอีกคนของแก๊ง ใบบัวยิ้มอ่อนแล้วส่ายหน้าน้อย ๆ
“ลูกหมีก็ถามแปลก ถ้าวันไหนแอลมาเช้าฝนคงตกหนัก”
ท่าทางยายแอลจะตายยาก พูดถึงปุ๊บมาปั๊บ แต่มาในสภาพอิดโรยยิ่งกว่าฉันเสียอีก เธอเดินเข้ามานั่งแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะไม่ทักทายใคร
“ไม่สบายหรือเปล่าแอล บัวมียานะ” ใบบัวถามด้วยความเป็นห่วง อีกฝ่ายยกมือขึ้นโบกไปมาเป็นคำตอบให้คนถาม
“ง่วง” แอลค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมาบอก เธอเอานิ้วถ่างตาทั้งสองข้างของ
