CEO01:ท่านประธานของหนู
1968 คำ
CEO 01
***************************
“ท่านประธานของหนู”
ฉันมองหน้าพี่คีรีผู้ชายที่ตัวเองตามอ่อยมานาน แต่เขาก็ไม่ยอมใจอ่อนให้ฉันสักที และตอนนี้ฉันก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
นี่ก็รีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะมาดักรอเขาอยู่หน้าห้องเลยนะ เห็นความทุ่มเทในการตามจีบท่านประธานคนนี้ของฉันหรือยัง
คนตรงหน้ามองหน้าฉันเหมือนว่าเขาไม่ได้ตกใจเลยที่เห็นว่าฉันมายืนอยู่หน้าของเขาแบบนี้
ไม่แปลกหรอกที่เขาจะไม่ตกใจน่ะ เพราะนี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำแบบนี้ไง แต่ฉันทำเกือบจะทุกวันเลยล่ะเพื่อที่จะมาหาเขาแบบนี้
ก็เข้าใจนะว่าเขาไม่ได้ชอบเด็กอย่างฉันหรอก แต่ฉันก็อยากเป็นของเขาไง ก็เลยต้องมาตามอ่อยแบบนี้ อยากเป็นเด็กคนแรกที่ท่านประธานคีรีต้องการ
“ไม่ตกใจเลยเหรอคะที่เจอหนูแบบนี้”
“นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้นารา”
“ก็แหม รู้ทั้งรู้ว่าเด็กคนนี้ตามจีบไม่คิดที่จะสนใจหน่อยเหรอคะ”
“พี่คิดว่าพี่บอกเราชัดเจนแล้วนะ”
คนตรงหน้ามองหน้าฉันกลับมาด้วยสายตาที่โคตรจะเย็นชามากเลยล่ะ ไม่บอกก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยากให้ฉันมาตาม
แต่ก็ต้องเสียใจด้วยนะที่ฉันไม่สามารถทำตามความต้องการของเขาได้ เพราะฉันตั้งใจเอาไว้แล้วไงว่าอยากจะเป็นเมียประธานบริษัทน่ะ และประธานคนนั้นจะต้องเป็นพี่คีรีคนเดียวเท่านั้นด้วย
“ไม่ต้องมองหน้าหนูแบบนี้ก็ได้นะคะ รู้แล้วล่ะคะว่าไม่ได้อยากให้หนูมาหาแบบนี้”
“อืม ก็รู้แล้วไงแล้วมาตามอีกทำไม”
“ก็วันนี้หนูมาให้พี่คีรีไปส่งที่มหาลัยค่ะ”
ฉันยิ้มกว้างออกมาก่อนจะยื่นหน้าไปใกล้พี่คีรีแต่เขาก็ถอยห่างจากฉันทันที เพราะเขาไม่ได้อยากให้ฉันเข้าใกล้เขามากเกินไปไง
ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันเขาถึงได้ชอบเย็นชากับฉันแบบนี้ แต่ไม่เป็นไรหรอก ในเมื่ออยากได้เขาฉันก็ต้องอดทนเข้าไว้ไง
เคยได้ยินคำนี้หรือเปล่าว่าด้านได้อายอดน่ะ เพราะงั้นฉันก็ต้องด้านเข้าไว้ไง
“ไปส่งหนูหน่อยนะคะ ไหนๆ หนูก็มาแล้วอ่ะ”
“ไม่ว่าง”
“ทางไปบริษัทก็เป็นทางผ่านไปมหาลัยเหมือนกันนี่คะ แวะไปส่งหนูหน่อยสิ”
“เมื่อกี้ก็บอกไปแล้วไงว่าไม่ว่าง”
“ไม่ว่างได้ยังไงคะในเมื่อพี่คีรีเองก็กำลังจะไปบริษัทเหมือนกัน”
“เมื่อกี้มายังไง?”
“นั่งแท็กซี่มาค่ะ”
“อืม งั้นเราก็นั่งแท็กซี่ไปเรียนนั่นแหละ”
พูดจบพี่คีรีก็เดินผ่านหน้าฉันไปทันทีเลย ฉันจะบอกอะไรให้นะว่านี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกเหมือนกันที่เขาปฏิเสธฉัน
แต่เขาปฏิเสธฉันจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วล่ะ ฉันคิดว่าเรื่องแบบนี้เขาเองก็น่าจะรู้นะว่าฉันจะยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ หรือเปล่า
ฉันตามอ่อยเขามานานขนาดนี้แล้วเพราะงั้นเรื่องที่จะปล่อยเขาไปน่ะไม่เคยมีอยู่ในหัวฉันหรอกจะบอกให้
ฉันเดินตามพี่คีรีมาจนถึงลานจอดรถ ทำให้เขาหยุดเดินแล้วหันกลับมามองหน้าฉันที่มองหน้าที่เขากลับไปเหมือนกัน
และเห็นว่าสายตาที่เขามองฉันตอนนี้เหมือนว่าเขารำคาญเด็กอย่างฉันมาก ไม่บอกก็รู้ว่าเขาไม่ได้อยากให้ฉันมาตามแบบนี้
แต่ฉันคงทำตามความต้องการของเขาไม่ได้หรอกในเมื่อฉันอยากเป็นเมียท่านประธานอย่างเขานี่
ก็บอกแล้วไงว่าจะตามอ่อยจนกว่าเขาจะเป็นของฉันน่ะ ใครจะบอกว่าฉันมันเป็นเด็กแรดก็ได้นะเพราะฉันอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ถ้าไม่แรดก็คงตามอ่อยผู้ชายแบบนี้ไม่ได้หรอก
“ตามมาทำไม?”
“ก็ตามมาให้พี่คีรีไปส่งหนูที่มหาลัยไงคะ”
“เมื่อกี้พี่ก็บอกแล้วไงว่าไม่ว่าง มายังไงเราก็ไปเรียนแบบนั้นแหละ”
“แต่หนูจะให้พี่คีรีไปส่งไงคะ”
“…”
พอฉันพูดออกไปแบบนั้นมันก็ทำให้คนตรงหน้าเงียบไปทันทีและมองหน้าฉันด้วยสายตาที่ติดรำคาญฉันมากเลยล่ะ
ฉันก็แค่อยากอ่อยเขาและอ้อนเขาบ้างก็เท่านั้นเอง ไม่เห็นจะต้องมองหน้าฉันเหมือนว่าฉันเป็นคนที่เขาไม่ต้องการจะเจอแบบนี้ก็ได้มั้ง
“อย่ามองหน้าหนูแบบนี้สิคะ หนูก็แค่อยากให้พี่คีรีไปส่งเท่านั้นเองนะ”
“แต่พี่ก็บอกเราแล้วไงนาราว่าพี่ไม่ชอบให้เรามาตามพี่แบบนี้”
“แต่คุณป้าบอกว่าให้พี่คีรีดูแลหนูเป็นอย่างดีนะคะ”
คุณป้าที่ฉันพูดถึงก็คือแม่ของพี่คีรีนั่นแหละ พ่อแม่เราสองคนสนิทกันน่ะ และก่อนที่ฉันจะมาเรียนที่นี่แม่ของพี่คีรีก็ฝากฉันให้เขาดูแลเป็นอย่างดี
เพราะงั้นแล้วเขาจะมาทำหน้าเย็นชาใส่ฉันแบบนี้ไม่ได้สิ พอฉันพูดประโยคเมื่อกี้ออกไปคนตรงหน้าก็จ้องหน้าฉันโดยที่ไม่ละสายตาไปไหนเลย
และมันก็เป็นสายตาที่โคตรจะเย็นชามากๆ เลยด้วย ฉันตามอ่อยพี่คีรีมาจะเกือบปีแล้วนะแต่เขาก็ไม่เห็นว่าจะสนใจฉันเลย
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมเปิดใจให้ฉันสักที หรือเป็นเพราะว่าฉันยังเด็กเกินไปสำหรับเขาหรือเปล่า เลยทำให้เขาไม่สนใจฉันแบบนี้
นี่ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นก็คงเปิดใจให้ฉันไปนานแล้วล่ะเพราะฉันน่ะอ่อยขั้นแอควานซ์เลยนะจะบอกให้
“พี่คีรีจะไม่ยอมทำตามที่คุณป้าบอกเหรอ?”
“แล้วพี่ดูแลเราไม่ดีตรงไหน?”
“ก็...ตรงที่ไม่ยอมให้หนูไปไหนมาไหนด้วยไงคะ”
“แล้วเราไม่รู้หรือไงว่าพี่ไม่ได้ว่างมากพอที่จะดูแลเราตลอดเวลานะนารา เราไม่ใช่เมียพี่”
“งั้นก็ทำให้เป็นสิคะ เพราะหนูเองก็อยากเป็นเมียท่านประธานอย่างพี่คีรีเหมือนกัน”
“เราเริ่มพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะนารา!!!”
“แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงใส่หนูด้วยล่ะคะ หนูก็แค่อยากเป็นเมียพี่คีรีเท่านั้นเอง”
“แต่พี่ไม่ชอบเด็กอย่างเราไง และพี่ก็ไม่ได้อยากเป็นผัวเราด้วย”
และคนตรงหน้าก็ตอบกลับมาทันทีว่าเขาไม่ได้ชอบเด็กอย่างฉัน เด็กแล้วยังไงล่ะ เด็กแต่ก็เด็ดหรือเปล่า
ได้ยินที่พี่คีรีพูดแบบนั้นก็ทำให้ฉันเงียบไปทันที เพราะฉันรู้ว่าต่อให้ตัวเองพูดยังไงเขาก็คงไม่คิดที่จะเปิดใจให้ฉันหรอก
แต่ก็อย่าคิดว่าฉันจะยอมปล่อยเขาไปนะ เพราะฉันตามจีบเขามาเกือบปี เพราะงั้นแล้วฉันจะไม่ยอมให้เขาไปเป็นของผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด
เมื่อก่อนฉันเคยยอมให้พี่คีรีมีแฟนไปแล้ว แต่ตอนนี้เขาเลิกกับแฟนแล้วฉันคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ที่จะเข้าไปจีบเขาเพื่อให้เขามาเป็นของฉันไง
“พี่บอกเราหลายครั้งแล้วนะนาราว่าอย่าทำแบบนี้ เพราะพี่ไม่ได้คิดอะไรกับเรามากกว่าคำว่าน้องสาวเลย”
“ไอ้ที่หนูตามอ่อยมาเป็นปีนี่ก็ไม่หวั่นไหวเลยเหรอคะ?”
“หึ ก็ถ้าหวั่นไหวคงเอาเราเป็นเมียไปนานแล้วล่ะ”
“แต่หนูไม่ได้คิดกับพี่คีรีแค่พี่ชายนะคะ”
ฉันตอบกลับไปทันทีว่าฉันไม่ได้คิดกับเขาแค่พี่ชาย แต่ฉันอยากเป็นของเขาเลย อยากจะเป็นเมียเขาและอยากให้เขาเป็นของฉันด้วย
รู้นะว่าเขาไม่ได้ชอบฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้เร่งรัดให้เขาตอบรับความรู้สึกฉันตอนนี้หรือเปล่า
ก็แค่อยากให้เราดูๆ กันไปก่อนไม่ได้เลยเหรอ ทำไมต้องมีอคติกับเด็กด้วยล่ะ เด็กอย่างฉันมันไม่มีหัวใจรักคนที่อายุเยอะกว่าไม่ได้เหรอ
“หนูอยากเป็นเมียพี่ค่ะ และหนูก็จะทำให้พี่เป็นของหนูด้วย”
“คิดว่าทำไมได้?”
“ทำได้สิคะ ตามอ่อยมาเป็นปียังทำมาแล้วเลย”
“เสียเวลาเปล่า ถ้าพี่ชอบเราก็คงชอบไปนานแล้วล่ะ”
“ไม่ชอบที่หนูเด็กกว่าอย่างนั้นเหรอคะพี่คีรี”
“อืม พี่ไม่ชอบเรา”
คนตรงหน้าพูดขึ้นมาทันทีว่าเขาไม่ชอบฉัน และมันก็คือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมเปิดใจให้ฉันสักทีทั้งๆ ที่ฉันก็ตามอ่อยเขามาเป็นปีแล้ว
คิดว่าการที่เขามาพูดแบบนี้แล้วจะทำให้ฉันเลิกตามเขาได้เหรอ ได้ยินคำนี้หรือเปล่าตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ยังไงแล้วฉันก็จะต้องเอาพี่คีรีมาเป็นของฉันให้ได้
“ถ้ารู้แบบนี้แล้วก็เลิกตามพี่ได้แล้ว”
“หนูไม่เลิกตามพี่คีรีหรอกนะคะ หนูบอกพี่แล้วไงว่าหนูอยากเป็นของพี่ เพราะงั้นหนูก็จะตามอ่อยพี่จนกว่าพี่จะเป็นของหนู”
“ยิ่งเราทำแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้พี่ไม่ชอบเรามากกว่าเดิมอีกนะนารา”
“ไม่เป็นไรค่ะ เพราะต่อให้หนูเลิกตามพี่แล้วพี่ก็ไม่คิดจะชอบหนูอยู่แล้วไงคะ”
“อย่าให้พี่ต้องใจร้ายกับเรานะ”
“ทำไมคะ จะทำให้หนูเจ็บเหรอ หนูไม่กลัวหรอกค่ะ”
ฉันมองหน้าคนตรงหน้าที่ยังคงจ้องหน้าฉันเหมือนว่าเขารำคาญฉันมากที่ตามเขาไม่เลิก ฉันเองก็พอจะรู้ว่าเขารำคาญฉันนะ
แต่จะให้ทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันอยากให้เขารู้ไงว่าฉันชอบเขาจริงๆ และฉันก็จริงจังกับเขามากๆ ด้วย
“มีเด็กตามอ่อยแบบนี้มันกระชุ่มกระชวยหัวใจดีนะคะพี่คีรี”
“แต่ไม่ใช่พี่ เพราะพี่ไม่อยากเอาเราไง”
“ตอนนี้ไม่อยากเอา แต่ต่อไปก็ไม่แน่หรือเปล่า พี่คีรีอาจจะติดใจจนไปไหนไม่รอดก็ได้นะคะ”
“หึ ถ้าพี่อยากเอาเราพี่คงเอาเราไปตั้งนานแล้วล่ะนารา”
ทำไมต้องชอบพูดประโยคแบบนี้จังเลยนะ หรือว่าการที่พูดแบบนี้แล้วมันอาจจะทำให้ฉันเลิกตามเขาอย่างนั้นเหรอ
ก็บอกไปแล้วไงไม่ว่าเขาจะทำยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจฉันได้หรอกนะ เพราะฉันจะเอาผู้ชายตรงหน้าฉันคนนี้มาเป็นของฉันให้ได้
ตอนนี้เขาไม่สนใจฉันก็ไม่ได้หมายความว่าต่อไปเขจะไม่เอาฉันนี่
“พี่คงไม่ปล่อยให้เรามาตามพี่แบบนี้หรอกนะ”
“หนูก็จะทำให้ประธานอย่างพี่เอาเด็กอย่างหนูให้ได้แล้วกันค่ะ”
- ผู้เขียน
